Kanadı Kırık Bir Kuşun Gökyüzüne Aşkı

1.BÖLÜM TANIŞMA HİKAYESİ

Her yaralanan gibi o gün hayatımı değişterecek kişiyle sanki hep kalacak dediğim kişiyle ya tesedüf dersiniz, ya da bir kurgulanmış plan, mayıs ayının herhangi bir cumartesi akşamında tanıdım onu, benimle gerçekten ilgilenen, beni anlayabilen olgunluğu ve karakteri oturmuş masum birisi.

gibiydi, tüm diğerlerini üzen o kişiler gibi bana yaklaşıyordu değer verdiği-ni hissettirmeye çalışıp, hayatımda yer edinmeye adım atıyordu yavaş yavaş ve yapıyordu da yaptığı bana karşı her hareketi içime işlemeye başlamıştı. Beni düşünüyordu anlatıyordu ailesini geçmişini kimsesizliğini bana sığınmayı deneyen kimsesizim ama her yanım ailem arkadaşım herkesin yokluğunu aratmadığımı söyledi ve bunları söylemese bile hareketleri ve duygularıyla bana anlatan bana aşılayan bir aşıkdı artık ve ben de sırılsıklamdım ona gözlerine baktığımda kimsesizliği, kaybetme korkularını ve elimi asla bırakma demese bile gözlerinden çözebildiğimi anlıyordum ellerini tuttuğumda sevinçlere, mutluluklara ve gülmeye aç olduğunu ihtiyacı olduğunu belirtiyordu sanki.
Ben de onu bir bebek gibi sevgimle büyüttüm kişiliğimle şekillendirdim geleceğimizi anlattım asla bırakmayacağımı asla söylemezdim sadece hissettirirdim çünkü benim için dil yalancı bir yabancı yürek de hakimdi benim için ne dersen ne yüreğin iç sesinle birlikte sana asla yalan söylemez ve içim ne konuşursa
Söylerse onu soyledim ve ben olmadan adım dahi atamayan sözümü dinleyen ve gülmeyi hatırlayan birisi oldu zamanla bu beni çok mutlu ediyordu hayatta kendi canımdan bile daha çok sevdiğim kişiye hayat vermiştim, kanadı kırılmış bir kuş uçamasa bile gökyüzünü ayaklarının altına sermiştim sırf mutlu olabilsin diye,
Kendimden ödünler kırıklar da verdim zamanla ama aşk sevgi feda edilenler geride bırakılanlar ile sürüyor aşkın yakıtı budur bence, evet çok kıskanç, bencil, yobaz bir kişiliğim olduğu doğrudur, çünkü belirtmiyor olabilirim ama en az onun kadar bende seviyor ve korkuyordum düşünsene nefesin kesileceğini o korkunu tıpkı onun gibiydi işte ve kimse elimden almaya girişimde bile bulunmasın ve güzelliğini fırsat belliyecek kişiler ulaşmasın istiyordum her konuda kısıtlayan birisiydim bu onu rahatsız etmiyordu yani şimdilik daha çok inandırıyor, hoşuna da gidiyordu dışarıda şarkı söylemesine izin vermeyen, şaçına ve yüzüne hiçbir kozmetik ürününe kullandırmayan birisi olmuştum sevgim günden güne artıyordu çünkü ailemden göremediğimiz sevgiyi ikimizde birbirimizde bulmuştuk, Buluşmadığımız gün, el ele olmadığız dakika, beraber yatmadığız gece, bizim için bir işkence gibiydi hayal ede ede uyumaya çalışırdık birbirimizi çocukça koşardık birbirimize ve annesizliği düşünün ne kadar zor, zaten olmayan veya vefat edenler bilir nasıl zor olduğunu, o anneler gününde bana gelip omzumda ağlayan, iyiki varsın diyenimdi benim bir zamanlar,

DEVAMINI EĞER SEVER VE İLGİ GÖSTERİRSENİZ SİZLERE 2. BÖLÜM OLARAK SUNMAYI DÜŞÜNÜYORUM
-M.B

-Hayat Düşlerle güzelken,
Kişiler ise Yıkan Bir Dram.