Blue Rubberband

Prologue

-Moises-

Madaming katanungang bumabagabag sa isip ko sa tuwing naaalala ko kung paano kami nagkahiwalay. Mga alaala ng mga pangarap na tutuparin namin at kung paano kami nangarap ng sabay habang nakatitig sa mga ulap sa kalangitan at binabanggit ang salitang "Balang-araw magiging abogado ako"

Nasaan kana kaya?
Kilala mo pa kaya ako?
Kailan kaya tayo magkikita muli?

TANGGAP KO NANAMAN ANG KATOTOHANAN PERO...........

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Sidney-

Sa buhay natin mayroon tayong isang tao gusto makasama habang buhay. Yung tao kahit hindi mo kasama, siya padin ang laman ng puso't isip mo.

Nangarap ako mag-isa kasama ang mga ala-ala namin dalawa at pangako namin sa isa't isa nung kami ay bata pa lamang.

Pinilit ko paniwalaan ang pag-asa buhay pa siya at sinubukan ko hanapin siya sa-abot ng aking makakaya.

Aasa pa nga ba ako sa isang bagay na walang kasiguraduhan?

Nagkatagpo na tayo ngunit walang nakaka-alam kung bakit at para saan pa....

Masakit at Mahirap man pero kailangan natin itong tanggapin

Huli na nga ba ang lahat para saatin dalawa?
.
.
.
.
.
.
.
Note: Ang iilan sa mga eksena magaganap sa kwento ito ay may halong tunay na nangyayari sa buhay ng tao. Ang mga nabanggit na karakter lugar at tema ng istorya ito ay kathang isip lamang at hindi ko sinasadya madamay ang sino at ano man.
  

Enjoooooooooooooooy Reading guys!