Chapter 1

33 2 2
                                    


Chapter 1 - Weird People


*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Sandy's POV

*Kringgggggg*

Hay salamat uwian narin sawakas! Kaboring kasi ng araw na to. Hindi naman sa pagyayabang ahhh pero... parang napag-aralan ko na kasi yan. Ewan ko ba. Ang dali nalang kasi para sa akin eh.


Agad naman akong umalis sa school kasi may trabaho pa ako. Yap! Nagwowork ako. Kailangan ko rin naman kasing mag-ipon para sa pang college ko no!


Habang naglalakad papunta sa coffee shop, napansin kong parang may sumusunod sa akin kaya pinabayaan ko muna at pinakiramdaman. Naramdaman kong papalapit na siya kaya hinarap ko siya.


"Bakit mo ko sinusundan?" Cold kong sabi at tinaasan ko siya ng kilay. Mukha namang nagulat siya.


" H-huh? A-ahh eh.. H-hindi kita s-sinusundan ahh!! Assuming ka naman masyado!" Sabi niya.



Tsk. Sino ba to? Di ko naman siya kilala ahh... tsaka napakademanding naman nitong lalaking to. Halata naman.



"Tsk. Bakit ka nauutal?*smirk* May nasabi ba ako na ikinautal mo?" Mapang-asar kong tanong.



"W-wala ahh!! G-ganto lang t-talaga ako m-magsalita!" Hindi naman siya makatingin ng deretsyo sa akin.



"Tsk. Di uubra sa akin yan. Tsaka di na dapat kita pinagaaksayahan ng oras. Di naman kita kilala." Cold kong sabi at nagsimula ng maglakad palayo. Narinig ko pa siyang nagsalita pa na ikinagulat ko.



"Kita nalang ulit tayo, Sandy Young!" Sigaw niya.



Wait!! How did he know my name? Wala naman akong name tag or ID? Hala!! Sino ba siya? Paano niya ako nakilala? Tsk. Ayoko na ngang isipin yun. Baka mabaliw ako dito ng wala sa oras.



Pumasok nalang ako sa shop at sinalubong ako ni Ate Lemon. Kahit konti, pinagkatiwalaan ko siya. As in konti lang ha, wala pang kalahati.



"Sandy!!" Sabay yakap sa akin ni ate Lemon.



"Ate Lemon!! You know na ayoko ng niyayakap ako." Inis na sabi ko habang tinatanggal ang kamay niya na nakayakap sakin.



"Mianhe! Di ko mapigilan eh.. Sarap mong yakapin! Para kang teddy bear! Lambot ng skin mo." Nanggigigil na sabi ni Ate Lemon. Tsk. Hindi naman ganon kalambot.



"Tsk. Punta lang akong locker." Tumango nalang siya sa akin at bumalik na sa trabaho.



Pumunta naman akong locker at nagpalit. Pagtapos non ay tumulong na ako kila Ate Lemon. Nang matapos na ang duty ko dito ay nagpaalam na ako sakanila at umuwi na. Naglakad lang ako kasi malapit lang rin naman ang bahay ko dito.



Habang naglalakad, nakaramdam ako ng di maganda. Parang... itim na aura ang naramdaman ko sa likod. I think mga 6 or 7 ata sila? Naglakad nalang ako ng mabilis. Feeling ko kasi sinusundan nila ako. At di maganda ang nararamdaman ko sa mangyayari.



Nang nasa kalagitnaan na ako ng daan papuntang bahay ay may naramdaman akong hahawak sa akin kaya humarap ako ng mabilis at umatras.



Nagulat ako sa nakita ko. Mga nakablack cloack at tama nga ako, 7 sila. At sa akin sila nakatingin. Nagsalita naman yung nakacloack na dapat hahawakan ako kanina.



"Sumama ka sa amin kung ayaw mong masaktan." Nakakakilabot yung boses niya.

"Tsk. And why would I? I don't even know you. And Oh... I don't talk to strangers." Cold kong sabi na mukhang natigilan sila. Eh? Bakit parang nilamig bigla sila? Nangangatog din ang mga tuhod nila.



"Oh? Anyare sa inyo? Tutulala nalang Ba kayo jan? Tsk. Wala pala kayo eh! Tsk."



Natanggal ko naman agad ang kamay ko sa kaniya. Mukhang wala na naman silang sasabihin kaya umalis na ako.



"Ang Weird naman nila. Tsk. Makauwi na nga." Pabulong kong sabi.



Dumiretso na ako pauwi. Ayoko nalang sila isipin. Baka sumabog na ang utak ko sa kakaisip ng mga weirdong bagay.



Pumasok na akong bahay at agad na pumuntang kwarto. Dalawa ang kwarto dito. Yung isa sa akin at yung isa-- ay oo nga pala! I Forgot to tell you na may mas nakakatanda akong kapatid. Actually kambal kami. Siya si ANDY short for Allen Niccolas D. Young. Nauna siya sa akin kaya mas matanda siya sa akin. (A/N: di po pala siya nag-iisa, kawawa naman siya kung mag-isa lang siya hehe... Sorry po talaga!!)




By the way, I need to take a half bath. Cause I smell awful and you don't want to smell it.



After that, nahiga na ako sa kama. Inisip ko yung mga nangyayare ngayon. Pati na rin yung mga weird na nakita ko kanina. Nakaramdam na ako ng antok. Naramdaman ko namang bumibigat na ang talukap ng mata ko. And suddenly everything went black.

.

.

.

.

"Anak"

"Mama? Papa? Asan kayo?"

"Anak"

"Mama! Papa! Anong nangyayari? Bakit may dugo?"

"Anak... M-may gusto*cough* s-sana kaming sab-bihin sayo.."

"A-ano po*sob* y-yun?"

"H-hindi namin*cough* k-kayo tu-tunay na a-anak... p-pag dating n-niyo*cough* ng 18 m-malalaman niyo ang lahat*cough*."

"H-huh? Hindi ko po*sob* kayo m-maintindihan."

"Basta anak,*cough* ito a-ang tatandaan n-niyo... wag k-kayo agad*cough* m-magtitiwala sa i-iba... m-maliban sa*cough* puting c-cloak."

"Bakit *sob* n-naman p--"

"M-mag iingat kayo n-ng kuya mo"

"Mama! Papa!*sob* Hindi!! Dadalhin ko po*sob* kayo sa hospital! Gagaling pa kayo!"

"Sorry my Princess"

"No, no, no.*sob* Mama, Papa. NOOO--"

.

.

.

Panaginip nanaman. Paulit-ulit na. *sigh* malapit na. Malalaman ko na... malalaman na namin. Malalaman na namin kung ano o sino ba talaga kami. kung sino ba talaga ang magulang namin.

.

.

Sino nga ba ako?



**************

A/N: Hi po!!! Thanks po sa pagbabasa ng story kahit may pagkacorny.


VOTE and COMMENT po!!


♥Jessychow♥

The Mysterious Girl (Slow Update)Where stories live. Discover now