ALWAYS AND FOREVER

        Caroline Klaus'un büyük evinden içeri adım attığı anda bir terslik olacağını hissetti . Hiç olmadığı kadar sessiz olan bu ev neden bu kadar sessizdi ? Üst kata Klaus'un her zaman orada görmeye alışık olduğu ve yine onu orada bulursa asla şaşırmayacağı atölyeye çıktı . Buraya daha önce hiç girmemişti . Defalarca kapısına gelmişti . Ama asla içeri girmemişti . Ne zaman gelse Klaus onu görünce hemen yerinden kalkar , panikle yanına gelir ve Caroline'a bir şeyler söylerken elini beline yerleştirip aşağı indirirdi . İçeride ne olduğunu daha önce hiç görmemişti . Aralık olan kapıyı hafifçe itti ve kafasını kapıdan uzatarak kuşkuyla seslendi . 
C: Klaus . Orada mısın  ? cevap alamadı . Klaus'un nerede olduğunu merak ediyordu . Ama içeride olanları merak ettiğinden değil . Yavaş adımlarla içeri girdi . Tam karşıdaki dolu masaya baktı . Üstü doluydu . Ama önünde duran , Klaus'un oturması gereken sandalye boş olduktan sonra neye yarardı ki ? Biraz daha ilerledi . Duvara yaslanmış , özensizce ama hiç bir yeri açık kalmayacak şekilde üstü örtülmüş tablolara yaklaştı . Bir tanesinin örtüsünü kaldırdı . Aynaya bakmadığından emin olmak için iyice inceledi . Mavi gözleri , beyaz teni , sarı saçları muhteşem bir biçimde resmedilmişti . Diğerlerinin üzerlerindeki örtüleri de kaldırdı . Her kaldırdığı örtünün altından kendisinin resminin çıkmasına şaşırdı . Klaus'un ondan hoşlandığını biliyordu . Ama aşık olabileceği daha önce hiç aklına gelmemişti . Onun hep kalbini aldırmış olabileceğini düşünür onunla dalga geçerdi . Dost olmaya başladıklarında bunu ona söylemişti . Aptallığı için kendisine kızdı . Yan tarafta duran yeni bir tablo dikkatini çekti . Yine kendisi resmedilmişti . Ama daha yeni duruyordu . Yaklaştı ve iki parmağını tabloya sürtüp baktı . Ellerine bulaşan boyayı görünce endişelendi .Henüz kurumamıştı bile . Odadan çıkmak için arkasını döndüğünde kapıda ona bakan Klaus'u gördü. Dudağının kenarındaki kanı . 
C:Ben seni arıyordum . Endişeli çıkmamasına özen gösterdiği sesi endişeli çıkmıştı . Utanıyordu . Buraya gizlice girdiği için Klaus'un ona kızacağını düşündü . Klaus son derece sakindi oysa . Kızmamıştı . Hatta Caroline'ın yüzündeki komik ifadeyi sevdi . 
K: Bunu anlayabiliyorum Caroline . Cümlesini tamamlar tamamlamaz büyük bir kahkaha attı . 
C: Gülmeyi kes Klaus . Komik bir şey olduğunu sanmıyorum .
K:Haklısın haklısın . Özür dilerim . Yine de kahkahalarına engel olamıyordu. .Onu böyle mahçup ve korkarken görmek gülmesine nedn oluyordu . Ve sonra sustu . Karşısında ona bakan , çok sevdiği ama onu hiç sevmeyen kadına baktı . Buradan gittikten sonra Tyler'a sarılacak kadına . Asla sahip olamayacağı kadına . 
C: Klaus , sinirlenmeye başlıyorum .Şunu kessen iyi edersin . Caroline gerçekten sinirliydi . Ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu . Ve Klaus'un durmadan gülmesi daha da sinirlerini bozuyordu . Bunun üzerine Klaus daha fazla gülmeye başladı . 
K: Beni tehtid mi ediyorsun ? 
C:Klaus 
K: Peki . Ufak çaplı gezini bitirdiysen aşağı inelim . Senin için beğeneceğini düşündüğüm bir şey var . Caroline'ın neşesinin tekrar yerine geldiğini görünce onunda neşesi yerine geldi . Onun asla onu sevmeyeceğini biliyordu . Asla ona sahip olamayacağını da . Asla arkadaştan öte olamayacaklarını . Yine de onun yanında olmak fazlasıyla iyi hissettiriyordu . Aşağı indiklerinde ikisinin de ağzı kocaman açıldı .Bir şeyler içip muhabbet edeceklerdi . İkisi de kesinlikle karşılarında dikilen Tyler'ı beklemiyorlardı. 
T: Burada ne arıyorsun Caroline ? Tyler son derece sinirliydi . Sevdiği kadını annesini öldüren  , hayatı kendisine zehir eden ve Caroline'ı seven kökenin yanında gördüğü için sinirliydi . Caroline onu böyle gördüğü için korkuyordu . Yanlış anladığı açıkça ortadaydı . Yapacaklarından korkuyordu . Yapmak isteyeceklerinden . Klaus buradayken kimsenin hiçbir şey yapamayacağını biliyordu . Ve Klaus'un buna cesaret edecek herkesi parçalayacağını da . 
T: Sana bir soru sordum Caroline . Tyler bağırıyordu , Caroline korkuyordu ve Klaus Caroline korktuğu için sinirliydi . Sonunda konuştu .
K: Seni evimde görmeyi beklemiyordum . İçecek bir şeyler alır mısın ? Caroline olmasaydı Klaus onu  zevkle öldürebilirdi . Onu sitediğine , onun tek istediğine sahip olduğu için onu öldürebilirdi . Eğer Caroline'ın onu asla affetmeyeceğini bilmeseydi . Caroline'ı korkuttuğu için onu öldürebilirdi . Tyler yanlarında duran Klaus'u hiç umursamadan hızla Caroline'a doğru yürüdü . Caroline geriye doğru , Klaus'un arkasına bir adım attı . Tyler'ın gözlerindeki nefreti görebiliyordu . Nefreti , kini , öfkeyi , öldürme isteğini . Caroline'ın Klaus'un arkasına sığınması onu durduramadı , yavaşlatamadı , hatta daha da kızdırdı . Caroline'ın kolunu kavradı ve onu kapıya doğru sürüklemeye başladı . Yerde sürüklene Caroline ağlıyordu . Çığlı atıyor ve onu bırakmasını söylüyordu . Klaus hızla Tyler'ı tuttu ve karşıdaki duvara yaklaştı .Bu hamle ile Caroline daha büyük bir çığlık attı .Korkuyordu . Klaus'un kimsenin ona zarar vermesine izin vermeyeceğin biiyordu . Tyler'ı durduracağını . Nitekim öyle oldu . Duvara fırlatılmış Tyler'a baktı . Ona öfkeyle bakan Klaus'a . Klaus yavaş adımlarla Caroline'a yaklaştı ve yanına eğildi . Klaus'un gözlerindeki acıyı görebiliyordu .Acıyı , nefreti , öfkeyi , kini , öldürme isteğini ve aşkı . Klaus'un gözlerinde insancıl duygular görmeye alışkın değildi . Klaus hissetmezdi . Ama hissedebildiği açıkça ortadaydı . Klaus ise yerde oturan , acıdan , korkudan iki büklüm olmuş Caroline'a baktı . 
K: İyi misin ? Ama sorusuna cevap alamadan üstüne saldıran Tyler'ı tekrar duvara itti ve ayağa kalktı . Üstüne yürüdü ve boğazını sıktı . Tyler Caroline'ı kaybettiğini hissedebiliyordu . Acıyı hissedebiliyordu . Onları bereber gördüğünde hissettiği acı hiçbir şeyin öneminin kalmadığını söylüyordu . Klaus'u geriye doğru itti ve korkakça bakan Caroline'ın yanına koştu . Canının yanmasını umursamayarak , tekrar onu onundan tuttu ve elini göğüs kafesinin içinse sokmaya hazrlandı fakat en ufak bir hamle yapamadan Klaus'un ellerini tekrar üzerinde hissetti . Göğüs kafesinde . Kalbini sökerken . Ve o an Caroline acı dolu bir çığlık attı . 

    Caroline dakikalarca , Klaus'a hiçbir şey söylemeden öylece oturdu . Yerde yatan Tyler'a baktı . Ölümünü kabullenemiyordu.Ama en çok onun canını böyle yakması , onu öldürmeyi denemesi daha da kabullenemezdi . Onunla yaşadıkları son anının onu öldürmeye çalışması olması canını delice yakıyordu . Yarım kalmış gibiydi . Yarım bırakılmış gibi . Kesinlikle yarım bırakılmıştı . Sevdiği adam onu öldürmeye çalışmıştı ve ölmüştü . Şimdi onun cansız , kalbi sökülmüş bedeninin başında bekliyordu . Tyler'a olan duygularının değiştiğini hissedebiliyordu . Artık onu sevmediğini hissedebiliyordu . Ondan nefret ettiğini. Yavaşça ayağa kalktı . Klaus'a yaklaştı . 
K: Üzgünüm Caroline . 
C: Olma , ben değilim . Klaus ne söylemesi , ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu . Onu öldürdüğünde dünyanın en mutlu insanı olacağını düşünüyordu hep ama şimdi Caroline'ı bu duruma getirdiği için kendine lanet ediyordu . Caroline Klaus'un yüzündeki acıyı görebiliyordu . Tekrar konuştu . 
C: Sana kızgın değilim Klaus . Sen yapman gerekeni yaptın . Öldürmen gerekeni öldürdün . Beni korumak için . Klaus kesinikle duyduklarına inanamıyordu . Sevgilisini öldürdüğü , ilk ve tek aşkını öldürdüğü için ona kızgın olmadığına inanamıyordu . Caroline'ın onda nefret edeceğini düşünmüştü ama Carolie son derece ciddi duruyordu . 
K: Sadece seni korumak istedim Caroline . Caroline neden kızgın olmadığını bilmiyordu . Neden acı çekmediğini . Klaus'a gerçekten değer verdiğini biliyordu ama Tyler'ı öldürmesine kızmayacak , ondan tekrar nefret etmeyecek kadar değer verdiğini bilmiyordu . Belki de Tyler hak ettiği içindi . Belki de Tyler hak ettiği için kızmıyordu Klaus'a . 
C: Teşekkür ederim . Caroline Klaus'a yaklaştı ve yanağına bir öpücük kondurdu. Ve gitti . Bir daha asla geri dönmedi . O gittikten sonra ikisi de biliyorlardı . Biliyorlardı . 


Klaus Caroline'ı sonsuza dek sevecek ve Caroline onu her zaman hatırlayacak , ama asla sevemeyecekti . 

Her zaman ve sonsuza dek dost kalacaklarını biliyorlardı . 

Her zaman ve sonsuza dek .