I Saved You

570 37 8
                                    

     Klaus gözlerini belli bir noktaya sabitlemiş , elindeki bardakla oynuyordu . Ne kadar içmişti ?Bilmiyordu . Sadece deli gibi Caroline'ı özlüyordu .Caroline gözlerinin önünden gitmiyordu . Caroline gittiğinden beri kendini büyük bir boşlukta hissediyordu.Ogittiğinden beri yanında , beyninde büyük ,asla dolmayacak bir boşluk açılmıştı.Kalbinde.Sanki bir yolculuğa çıkmıştı . Sonu olmayan , acıveren . Asla dönmeyeceğini biliyordu.Sonsuz bir acıya mahkum edildiğini .Caroline'ın varlığı Klaus'a  çok şey katmıştı .Aşk , sevgi , dostluk .Hatta merhamet . Klaus Caroline için birkaç kişinin hayatını bile bağışlamıştı oysa . Ama o yine de sevememişti onu . Ve giderken Klausta insani ne varsa yanında götürmüştü . Merhamet mi ? Hayır . Artık Klaus kimseye acımıyordu . İstisnasa yok . Kimse kurtulamıyordu artık elinden . Caroline'ın varlığı sayesinde Klaus'un merhametiyle ödüllendirilmiş zaten çok az kişi vardı . Ve artık sayı asla artmayacaktı . Ve zaten herkese kök söktüren , fazla acımasız Klaus şimdi daha da kötüydü. Onunla tanışmadan önceki halinden bile . Klaus barda yanına yürüyen kadına baktı. Caroline'a benziyordu  -siyah saçları , esmer teni , kahverengi gözlerine rağmen- ona Caroline'ı hatırlatıyordu. Gerçi kim Caroline'ı hatırlatmıyordu ki ona ? Yine de Caroline onu böyle yarım bırakıp gitmesine rağmen Klaus'a kendini hiç hissetmediği kadar iyi hissettirmişti.Bir süre için dahi olsa Klaus'u bulunduğu hastalıklı durumdan çekip çıkarmış , gülmesini sağlamıştı.Gidişiyle onu daha büyük bir yalnızlığın içine sürüklemiş olsa da . Klaus gelen kadının yanına oturmasına müsade etti . Kasın bunu bir teklif olarak algıladı ve gülümseyerek konuşmaya başladı . Oysa Klaus sadece onu umursamıyordu . 

''Hep burada takılırım ama seni ilk kez görüyorum . Sanırım ilk kez geliyorsun . Yanılıyor muyum ?'' 

Klaus kendini baştan çıkarmaya çalışan kadının gözleriyle süzdü ve beğenmişçesine dudağını ısırdı. Kadın Klaus'un bu haline küçük bir kahkaha attı . Fakat Klaus kadına aptallığından dolayı acıyordu . 

''Yanılmıyorsun tatlım . Buraya ilk kez geliyorum ve sanırım bu beni ilk ve son görüşün olacak . Hatta etrafa iyi bak . Bu dakikalar görebilerek geçirdiğin son dakikalar olabilir .'' dedi ve kadını boynundan tutup kendine çekerek dişlerini kadının esmer boynuna geçirdi . Acı ani , afallatıcıydı . Kadının gözleri acıyla açıldı ve büyük , yüksek sesli müziğe rağmen duyulabilecek kadar büyük bir çığlık attı . Klaus bu çığlık karşısında kendisine dönen yüzlerin sahiplerinin kanlarını da son damlalarına kadar içtikten sonra bardan çıktı ve barı ateşe verdi .

x

     Caroline yaptıklarının yükünü kaldıramıyordu .Hayır hayır o yapmamıştı .Onu Klaus öldürmüştü.O hiçbir şey yapmamıştı .Onun suçu değildi . 

    Onun suçuydu .Klaus'u durdurmak için hiçbir şey yapmamıştı . Olanları öylece izlemiş , Tyler'ı kurtarmak için hiçbir şey yapmamıştı .c

    Ama her şey çok hızlı gelişmişti . Ne olduğunu , Klaus'un onu öldüreceğini anlayamamıştı bile . Anlasaydı , bilseydi onu kesinlikle durdururdu . 

    Ama şimdi en azından üzgün olmalıydı . Tyler için göz yaşı döküyor olmalıydı ama dökmüyordu . Kendini onu öldürmeye çalıştığı için üzgün olmadığına ikna etmeye , vicdanını rahatlatmaya , susturmaya çalışıyordu . Klaus'a kızgın olmalıydı . Ondan nefret etmeliydi . Ama değildi . Nefret etmiyordu , kızgın ya da kırgın değildi . Hatta onu , sahip olduğu tek dostunu özlüyordu . O diğerlerinin aksine Klaus'u anlıyordu . Onun da bir kalbi olduğunu biliyordu .Caroline Klaus'un içindeki insanı görmesine izin verdiği tek kişiydi . Onun da acı çekebildiğini , hissedebildiğini bilmesine izin veren tek kişi . Klaus'tan biraz marhemet çalabilen tek kişiydi . Klaus'un tek dostu . Gerçek dostu . Klaus'u anlayan , ona nefretle değil sevgiyle bakmayı başaran tek insan . Ve Caroline Klaus'u tüm yaptıklarına rağmen seviyordu . Klaus onun her zaman yanında olan , onu her koşulda seven , onu daima anlayan tek kişiydi .Diğer herkes Caroline'ın onları tüm hatalarına , yanlışlarına rağmen kabul etmesine karşın tek hatasında Caroline'ı suçlamışlardı . Klaus Caroline'ın diğer  arkadaşları gibi değildi . Onu asla yargılamamış ,onu tüm hatalarıyla kabul etmişti .Ona gerçekten özel hissettirmişti . Ve Caroline onu sevebilmeyi diliyordu . Onu zaten seviyordu ama şimdi ona aşık olmak istiyordu . Klaus'un ona iyi geleceğini , Klaus'a iyi geleceğini biliyordu .Klaus ile mutlu olabileceğini de . Bir aptal olduğunu biliyordu . Gittiğinden beri kendisini bir kez dahi aramamış arkadaşlarına değer vermişti ama Klaus'un bir canavar olduğunu düşünmüştü arkadaşlarına yaptıklarına kızmıştı  üstelik onlar için defalarca Klaus'u kandırmıştı . Kendisini öldürmeye çalışan Tyler'a deli gibi aşık olmuştu ama şimdi onu böylesine seven Klaus'u sevemiyordu .Yattığı banktan hafifçe kalktı . Artık insanların garip bakışlarını umursamıyordu . Bankta uzandığı için ona deliymiş gibi bakan insanlara aldırmıyordu . Caddede yürümeye başladı . Nereye gitmesi gerektiğini bilmiyordu . Ne yapması gerektiğini.Kendine kalacak bir yer bulmalıydı .Dar , olması gerektiğinden daha karanlık bir sokağa döndü .Yüksek , ne olduğu bilinmeyen ürkütücü binalar sokağı daha da karartıyordu . Bir çöplükten farksızdı . Her yerde yarı dolu , boş , kırıklmış bira şişeleri ve kan lekeleri vardı .  Yavaş adımlarla ilerledi .Bu sokaktan arkasına bakmadan kaçardı , hatta bu sokağa asla girmezdi , eğer vampir olmasaydı . Bu sokağa neden girdiğine lanet ederken bir çıkış bulma umuduyla biraz daha ilerledi . Ve ayağına büyük bir şeyin takılmasıyla durdu ve başını yavaşça aşağı indirdi . Ayağına takılan bir kadındı . Saldırıya uğradığı belliydi . Caroline elini telefonunu çıkarma umuduyla çantasına attı atacaktı ki çantasını bir yerde unuttuğunun farkına vardı . Bankta yastık olarak kullanmıştı ve sonra kalkarken almamıştı . Karanlıkta gözleriyle kadının çantasını aradı ve telefonunu çıkardı . Telefonun ışığıyla kadını inceledi . Saldırıya uğradığı açıktı . Beyaz elbisesinde kırmızı lekeler vardı . Kan . Kadının saçlarını yüazünden çekti ve yüzündeki yaralarda parmaklarını gezdirdi . Kadın feci görünüyordu . Kararmış telefonu tekrar aydınlattı ve bu kez kanın kaynağını bulmayı denededi . Kalp atışlarına yoğunlaştı ve dinledi.Kadının kalp atışları gittikçe yavaşlıyordu . Bir şeyler yapmak zorundaydı , ölmesine izin veremezdi . Bileğini ısırdı ve kadının ağzına dayadı . Kanının kadının boğazını yakarak aşağı inmesine müsade etti ve kadını kuçağına alıp ilerlemeye , çıkış aramaya devam etti . Kadın hafifçe gözlerini açtı ve yavaşça öksürdü . Korktuğu barizdi . 

''Güvendesin , güvendesin . Seni kurtardım .Korkmana gerek yok .''

Kadın rahatlamıştı . Rahatlamamalıydı . Tanımadığı bir kadın onu kucağına almış bir yere götürüyordu ama yine de rahatlamıştı . Neden bilmiyordu ama gözlerini açtığı ilk an ,Caroline'ı gördüğü ilk an onun iyi biri olduğunu anlamış güvende hissetmişti .Yine de sormadan edemedi .

''Sen kimsin ''

Sesi son derece boğuk ve yorgun çıkmıştı . Caroline kadına gerçekten acıyordu .Son derece perişan görünüyordu ve çaresizdi . Kendisi gibi . Cevap vermek için ağzını açtığında biri ondan önce konuştu . 

''Caroline .'' Caroline kaçmalı mı yoksa arkasını mı dönmeliydi bilmiyordu . Ve sonunda yavaşça arkasını döndü.Karşısında Tyler'ın sürüsünü gördü . İntikam almak için geldiklerini biliyordu . Kaçamayacağını da . İçlerinden uzun boyku sarışın olanı konuştu . Nefretle . Öfkeyle .

''Tyler'ı öldürdün .Arkadaşımızı öldürdün .'' 

Caroline hiç bir şey diyemedi . Bir süre konuş kimse konuşmadı .  Hepsi tek tek nefretle Caroline'ı süzdü . Ve Caroline yanlış seçim yaptığını anladı ve arkasına dönüp kızla kaçmaya yeltendi .Henüz birkaç adım atmıştı ki karşısına birkaç kurt çıktı .

''Bu kadar erken nereye ?''

Krt konuştuktan sonra sert bir darbeyle Caroline'ı duvara fırlattı . Caroline'ın o ana kadar kucağından indirmediği kadın ondan çok uzağa fırlamıştı . Caroline savaşamayacağını , kurtulamayacağını biliyordu . Aynı kurt bu kez arkadaşlarına dönüp duvara yaslanmış bir biçinde oturan Caroline'ı işaret ederek konuştu . 

''Bunu yapmaktan şeref duyarım . Bana bırakın .'' 

Caroline şimdi gerçekten korkuyordu . Burada ölmekten . Böyle ölmekten . Böyle amaçsızca ölmekten . Basit , hatırlanmaya deymeyecek bir ölümden . Basit , hatırlanmaya deymeyecek biri olarak ölmekten . Kurt Caroline'a yaklaştı sıcak nefesinin Caroline'ın yüzüne vurmasına izin verek konuştu . Onu ısırdıktan hemen sonra .

''Tyler'ı öldürdün .''

Caroline gözlerini kapatıp ölmeyi beklemeye karar verdi . Hemen burada ölecekti . Yalnız , kimsesiz . Ölürken yanında kimse olmayacaktı . Öldükten sonra arkasından göz yaşı dökecek kimsesi yoktu  .Az sonra bir zavallı olarak ölecekti . Ve sonra birinin  kollarını bedenine sardığını hissetti . Ağzına dolan kanı . Islak kirpiklerini açtı ve ona kanını içiren Klaus'a baktı . Klaus Caroline'ı bulmuş ve az önce onu öldürmeyi deneyen tüm kurtları öldürmüştü . Kimse Caroline'a dokunamazdı . Hafifçe gözlerini açmış Caroline'a baktı . Saçlarına eğildi ve bir öpücük kondurdu . Onu kucağına aldı ve yürümeye başladı . 

''Sana bir şey olmasına asla izin vermem . Seni kurtardım . '' 

Caroline bulduğu kadını hatırladı . Onu burada bırakamazdı .Dudaklarını zorla araladı ve konuştu .

''Klaus , dur . Onu burada bırakamayız . '' 

Caroline'ın konuşması üzerine Klaus başını çevirdi ve yerde yatan kadına baktı . Hafifçe güldü .

''Hiç değişmiyorsun Caroline .''

ALWAYS AND FOREVERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin