Project Siberia

☾ Prologue ☽

Plaatje: Silla Friedman

'Silla,' zei een zachte stem, fluisterend in mijn oor. 'Silla, word wakker.'

In minder dan een seconde kwam ik met een ruk overeind en hoorde ik de spier in mijn rug zich verdraaien. De vrouw die zo juist voor me zat was beeldschoon. Haar verleidelijke glimlach en chocolade bruine ogen waren om in te zinken. De kamer verlichtte zichzelf op, net zoals de blosjes op haar wangen. Ze lag haar hand op mijn been en keek me toen vol verwachting aan.

'We hebben op je gewacht.' zei ze toen op een verleidelijk, sierlijke toon.

Maar toen keek ik verward om me heen en besefte ik dat dit allemaal helemaal niet klopte, want waar was ik eigenlijk? En hoe was ik hier überhaupt beland? Mijn gedachtes raasden om elkaar heen, terwijl de vrouw mij probeerde te kalmeren met haar goedmakende toon: alleen het was niet echt en zij was ook niet echt. Dit is nep, probeerde ik mezelf te herinneren.

'Silla!' schreeuwde de vrouw woedend naar me toe, 'Word wakker!'

Het was deze keer alleen niet de sierlijke stem van de vrouw... het was een jongensstem. 'Silla!'

Ik probeerde houvast aan iets te vinden, maar ik merkte dat ik vastgebonden op de grond lag, terwijl de vrouw langzaam over mij heen boog en zei: 'Silla, word wakker, voordat het te laat is.'

Mijn ogen sprongen open en ik hoorde de vogels gieren boven de wilde bossen. Mijn voeten lieten zich ook bewegen en mijn armen kwamen ook voorzichtig in beweging. Ik keek omhoog en zag Glenn staan, met een dringende blik, die zei: schiet op.

'Wat is er aan de hand?' vraag ik nog steeds in de war, een beetje duf.

'We moeten er van door gaan,' klinkt hij erg dringend, 'Nu, Sil.'

'Wat...' wil ik nog zeggen, voordat Glenn mij op tilt en zo snel mogelijk de bossen in rent. 'Glenn?!'

'Er zijn jagers in de bossen,' antwoordt hij dan uiteindelijk op mijn vraag, 'Ze zijn hier.'