Kimse yok. Gecenin karanlığında salak salak oturmuş kafamı dinliyorum. Başımın ağrısı git gide artıyor. Ama sigara var içimi rahatlatan. Sessiz sakin kimse yok.
Yanıma bi kız geldi. Ve:
D:Sende mi?
R:Sende mi derken? Önce adını bi bağışla yani!
D:Adım Duru YILMAZ. 19 Yaşımdayım sen?
R:Ben de Rüya ÇOLAK.Ben de 19 Yaşımdayım. Senin derdin ne?
D:Benim derdim bi çocuk! Dedi bağırarak ve hüzünlü bir sesle.
D: Sen hep gelir misin buraya?
R:Kafamı dağıtmak için evet..
D:Hmm… Dedi bana.
Sonra kalktı tuttu elimden çekti beni. O sırada sigaramın hayata kızgın ateşi dokundu elime. Sadece olan gözümden dökülen bir damla yaştı.
Hemen sildim elimle. Hırkamın üstündeki ıslaklığa kızacak kadar sinirliyim halbuki ama kızamadım. Gidiyorduk. Yağmur çamur demeden gidiyorduk... Acaba nereye? Dayanamayıp sordum.:
R: Nereye gidiyoruz ki biz böyle ormanın içinde?
D: Ormanın içine gitmiyoruz.
