Düğün günü.

55 5 5
                                    

Hala uyku dolu olan gözlerimi açarken düğüne bir kaç saat kaldığını fark ettim. Babamın uyandırmamasına çok şaşırmıştım. İşime gelen bir durumdu. Yeni uyandığımda her zamankinden daha huysuz oluyordum. Ağır adımlarla yatağımdan çıkıp kapıya doğru yöneldim. Düğün evimizin bahçesinde yapılacaktı. Bahçemiz büyük ve son derece etkileyiciydi. Pencereden dışarı baktığımda bahçenin süslemesi tamamlanmıştı. Tahmin ettiğim gibi babam heyecanla oradan oraya koşturup görevlileri stres ediyordu. Bütün bunları boş verip duşa girdim. Bir ton işim vardı. Hazırlanıp süslenmeliydim. Duştan çıkıp gardırobuma doğru yöneldim. Üstüme şort ve tişört geçirip bugün giyeceklerimi yanıma aldım. Alt kata inip kahvaltımı hazırladıktan sonra Ava ile kuaförde buluşacaktık. Kahvaltımı hazırlayıp yedikten sonra babam :

- '' Ah Miranda sen hala buradamısın? '' diye sordu. Tanrım ! Düğüne 3-4 saat vardı. Babamın aceleci tavrından nefret ediyordum.

- '' Gidiyorum baba. Sende biraz sakin ol. Ne dersin?'' diye çıkıştım. Babam yanağıma öpücük kondurup görevlilerin yanına gitti. Bende çantamı alıp kuaföre yola çıktım. Ava beni orada bekliyordu. Onun saçına başlanmıştı bile. Nefesimi hızla vererek yanındaki koltuğuma oturdum. Elbiseme uygun olacağını düşünerek saçımı su dalgası yaptırmaya karar verdim. 1 saat sonra herşeyimiz tamamlanmıştı. Kasaya parasını ödeyip çıktık. Tabiki de yanımızda getirdiğimiz elbiseleri unutmadık.

&&&

Düğün Zamanı.

İşgence başlıyordu. Şimdi düşünüyorum da neden kendimi bu kadar hırpalıyordum ? Kat bana hep iyi davranmıştı. Beni gördüğünde hayvan gibi bakan sırnaşık oğlu Justin'i saymazsak fena olmayabilirdi. Evet. Annemin yerini tutamazdı. Kimse tutamazdı. Ama babam sonunda mutlu olacaksa suratımı asma hakkım yoktu. Sadece , sadece yaşadıklarımdan sonra bunları kaldırabilmek ağır geliyor olmalıydı. Annemin kanser oluşu son evresindeyken kan kusması.. Bunlar beni derinden etkilemişti. Kat beni anlıyordu , bu yüzden üzerime gitmedi. Şimdi ise babamın bu mutlu gününde onun mutluluğunu paylaşmalı , bencil olmamalıydım. Babamı seviyordum. Annemin ölümünden sonra daha çok üzülmemem , onun yokluğunu hissetmemem için elinden geleni yapmıştı. Ona bunu yapamazdım.

Bu düşüncelerden sıyrılıp yüzüme kocaman bir gülümseme koydum. Babam ve Kat misafirleri ağırlıyorlardı. Justin ise bize ayrılan yerde oturuyordu. Justin ve ben için en önde bir masa hazırlanmıştım. Tanrım.. Kat iyi bir kadındı. Ona alışabilirdim ama Justin.. Beni fazlasıyla rahatsız ediyordu. Babamın mutluluğu söz konuysa buna katlanabilirdim. Bütün davetliler yerlerinde gibi gözüküyordu. Artık tek eksik  nikah memuruydu. Aradan 5-10 dakika zaman geçince o da geldi. Malum soruları sorup evet cevaplarını aldı. Sonunda düğün bitmişti. Davetlileri uğurlayıp odama doğru ilerledim.  

Odamda ne işi var bunun !!!

Odamın kapısını açınca şaşkınlıktan küçük dilimi yutacakdım. Çok geçmeden şaşkınlığımın yerine kızgınlık yerleşti. Justin odamda durmuş pişkin pişkin sırıtıyordu. Bu kadarı fazla ama !

- '' Ne işin var senin odamda ?! '' diyip ona doğru adım attım. Suratında hiç bir değişiklik yoktu. Hala o pişkin sırıtışıyla sinirimi bozuyordu.

- '' Odamı bulamadım da.'' Bu neydi böyle ?

- '' Gördüğün gibi burası senin odan değil. Hizmetçiye sormayı hiç düşündün mü ? '' diyip küstahça bir bakış fırlattım.

- '' Aslında senin odan olduğunu fark ettiğim için çıkmadım. '' Üzerime yürüyordu.. Tanrım bu çocukdan hep rahatsız olmuştum zaten.

- '' Çık odamdan ! Tek çığlığımla..'' sözümü tamamlamadan ağzımı güçlü elleriyle tuttu.

- '' Seni istiyorum tam benlik bişeysin '' diye fısıldadı. Koridordan gelen ayak sesleri ile geriye çekildi. Odamın kapısını biri çaldı. Titrek sesimle

- '' G-gel.'' dedim. Gelen Kat'di. Burada ne yapıyorsun der gibi Justin'e bakınca o piç ise

- '' Miranda ile sohbet ediyorduk '' dedi. Ben bir şey diyemeden Kat kaçık oğlunu odamdan götürdü. Tanrım gerçekten de bu çocukla işim vardı.

İLGİYE GÖRE YENİ BÖLÜM  EN YAKIN ZAMANDA GELİR.

TAVSİYELERİNİZ NELER ?

HANGİ KARAKTERLERİ SEVDİNİZ ?

DİĞER BÖLÜMDE NELER BEKLİYORSUNUZ ?

NOT : DİĞER BÖLÜMÜ BİRAZ DAHA UZUN TUTUCAM SÖZ.

BUNLARIN CEVABINI VERİRSENİZ SEVİNİRİM. YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI BEKLİYORUM. ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER SİZİ SEVİYORUM. 

BAŞBELASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin