ALEXANDRIA II (ON GOING)

Chapter 3

Maagap pa lang ay may natanggap agad akong tawag mula kay Fabio.

Naiinis kong sinagot ang pangsampung tawag nya.

"anu ba Fabio? ang aga aga nambubwisit ka!"

bungad ko sa kanya.

"relax Dria, ang aga aga badtrip ka"

"eh tanga ka pala alam mong alas- sais pa lang tumatawag kana!"

pagalit kong sabi.

" relax lang kasi, nasira ko ata ang umaga mo ah.. kagabi pa sana ako tatawag kaso di kita makontak".

paliwanag niya.

"eh bakit ba kasi? kung gusto mo lang ng se x , eh mamaya na magdamag pa kung gusto mo"

sabi ko atsaka ako naiinis na bumangon ng kama.

"gusto ko yun ah, kaso hindi yun ang itinawag ko..

may problema tayo Dria"

halos ibulong nya iyon.

problema? naitanong ko sa sarili ko at natahimik habang nakatayo lang ako sa harap ng salamin sa kwarto.

"Dria si Ian"

nangilabot ako sa narinig ko..

ang pinakahuling taong gugustuhin kong marinig ang pangalan ay si Ian.

AN ( si Ian ay mas makikilala nyo kung nabasa nyo yung book 1 )

" anong meron kay Ian?"

tanong ko.

" sinasabotahe nya ang operasyon ng falure exportation"

"papanong nalaman ni Ian ang tungkol sa drogang yun?"

"Dria sinisimulan na nya ang mga plano nya para makaganti sayo"

hindi ko alam , pero kahit hindi ko aminin sa sarili ko.. mahirap pa ring tanggaping ang unang lalaking minahal ko ay isa sa mga taong nagnanais ng kamatayan ko.

"Dria?"

untag ni Fabio.

"Dria andyan kap--

tototoooooot..toot.

iniitsa ko ang cellphone sa kama.

Peste.

Nagmamadaling tinungo ko ang banyo at naligo.

20minutes later...

Nang matapos akoy pinagmasdan ko ang aking sarili.

Medyo lumaki ng konti ang bewang ko ah.

Samantalang 24 lang size ko.

Natural na yatang tayo ang dibdib ko at walang kakikitaang laspag na ko.

Pero teka bakit ko ba tinatantsa ang sarili ko sa salamin, ang dapat iniisip ko ay kung paano ko magagawang pigilan si Ian.

Nakatapis parin ako ng tuwalya ng biglang

Bugggggg!

Mga lalaking nakasuot ng kulay itim at may takip ang mukha ang sumira ng pintuan at marahas na pumasok.

Pitong hakbang lang ang layo ko sa kanila at tanging mga mata lang nila ang nakikita ko, nakatingin silang lahat sa akin.

Mga armado.

Palihim kong kinuha ang baril ko at tinago sa aking likuran habang marahang lumapit papunta sa may higit kumulang sampung lalaki.

"Anong kailangan nyo"