2.Bölüm

213 12 4
                                    

ALEXANDRA

Ne yapacağımı bilmeyerek ağzım açık bir şekilde karşımda duran yeşil gözlü çocuğa ne yapacağımı bilmez bir şekilde bakarken sonunda ağzımı açmayı başarabilmiştim.

''Bulamam...Sabah babamla kavga ettim ve artık onunla yaşamayacağımı söyledim.Tabii bunu söylerken ciddi değildim.Ama panoda o yazıyı görünce şansımı denemek istedim ve her şeyimi toplayıp geldim.'' Dudaklarımı büzdüm ve valizlerimden birinin üstüne oturdum. Çocuk hala eliyle dışarıyı gösterirken ne düşündüğünü veya ne hissettiğine dair hiçbir şey bilmiyordum. Duygularını resmen saklıyordu.

''Babanda buna hiçbir şey demedi ?'' Evden çekip gitmemden bahsediyordu. Bütün hayatı paraya bağlı olan bir adam kızını nasıl önemserdi ki? Tabiki de gitmeme bir şey dememişti. Hatta sevinmiş bile olabilirdi. 

''Artık yeni bir sevgilisi var.Ben onun umrunda bile değilim ki.Hatta giderken para bile vermek istedi.Ama ben almadım.'' Çocuk kapıyı kapatmadan yavaş adımlarla yanıma geldi.

''Şimdide hiç paran yok.'' O adamın parasını alacak değildim tabiiki de. Oturduğum valizin üstünden kalkarak çocuğun karşısına geçtim.

''Ama bir yerde çalışıp sana kalacağım odanın kirasını ödeyebilirim.'' Cümlemi bitirdikten sonra küçük bir kahkaha attı. Gözlerimi devirerek vereceği cevabı bekledim. Fakat o bana cevap vermek yerine kapıya ilerleyip ayağıyla kapıyı kapatmıştı.

''Evde fazla dolanma. Odandan ihtiyacın olmadığı sürece çıkmasan iyi edersin.'' Ukala şey. Yine de evde kalmama izin verdiği için sevinmiştim. Sahte bir gülümseme takındım.

''Emredersin.'' Yeşil gözleriyle bana delici bakışlar atarken kıvırcık saçlarını sağ eliyle karıştırdı.

''Adım Harry.'' Harry ismi kesinlikle çocuksu suratının yanında fazla seksi duruyordu. İsmini söylerken bana bir şeyi ima ediyormuş gibiydi fakat ben bir anlam çıkarmamaya karar verip kollarımı göğsümde birleştirdim. 

''Evde fazla karşılaşmayacağımıza göre adının pek bir önemi yok.'' Lanet olsun tabi ki önemi vardı. Harry söylediğim şeyi görmezden gelerek beni umursamadığını çoktan ilan etmişti bile.

''Bu ayın kirasını ödemek zorunda değilsin.Senin şimdi işinde yoktur.Artık okuldan sonra bir yerde çalışırsın. Sonraki aya paran hazır olsun.'' Gri gözlerimi ona dikerken bundan rahatsız olmuşa benziyordu ama umrumda değildi. 

''Parayı nerden bulursam bulurum.Bu seni ilgilendirmez.'' Elini cebine götürdü ve birkaç saniye oyalandı. Ben cebinden ne çıkaracak diye beklerken evin anahtarını çıkarıp bana uzattı.

''Bunlar yedek anahtarlar.Eğer gece bir yere çıkarsan geç gelme.Birde senle uğraşamam.'' Hızla elinden anahtarları aldım.

''Kimse sana benle uğraşman gerektiğini söylemedi.'' Valizimin bir tanesini alıp merdivenlere yöneldim. 

''Banyonun önündeki oda senin.'' Elimdeki valizden dolayı yalpalayarak yürüyordum.

''Konuşacağına çantalarımı alıp yukarı taşımama yardım etsen?.'' Arkamdan bir homurdanma duysamda umursamadım ve merdivenin ilk iki basamağını tırmandım.

''İstersen kirli çamaşırlarınıda ben yıkayayım.'' Üçüncü basamakta durdum ve arkamı dönmeden Harry'e cevap verdim.

''İğrenç espri anlayışını başkalarına sakla. '' Yukarı söylene söylene çıkmıştım. Odam fazla büyük değildi. Valizimi bırakıp tekrar aşağı indim. Harry iç çamaşırlarımın olduğu valizi karıştırıyordu.

I Wish You Love MeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin