GİZAY

Bölüm 1 - Şaka yapıyosun?!

"Hocam o sigara benim olsa evet benim hocam diyip sizinle gelirim zaten. Ben yaptığımın arkasında dururum sizin gibi 100 vericem diyip 50 yazmam." Bir hışımla tuvaletten çıkıp sınıfa doğru hızlı hızlı yürümeye başladım. Gıcık kadın. Elimde olsa bir kaşık suda boğacağım. Gelen geçen bana ters ters bakarken birini tutup öldürmemek için kendimi zor tuttum. Tamam kabul ediyorum o sigara benim ama şimdi bi sigara için de disipline gitmek istemiyorum. Hem hocanın elinde kanıt da yok. Bizim okulda tuvalete giren herkes içsin veya içmesin sigara kokuyor zaten. Sigara kokuyorum diye gidip de beni müdüre söyleyemez. Ben bunları düşündükçe sinir kat sayım sınırları zorluyordu. Merdivenlerden çıkıp sola dönerken birinin bana seslenmesiyle arkama baktım.

Kağan.

Namı değer en yakın arkadaşım. "Nereye kız böyle sinirli sinirli? Ne oldu anlat bakalım." Omuz silktim. "Bişi olduğu yok yavru kuş. Her zamanki halim." Diyerek anlamaması için gülümsedim.
"Ben senin bu "güleyim de anlamasın" gülüşlerini çok iyi biliyorum Gizem hanım. Sökül." Gözlerimi devirerek anlatmaya başladım.

"Ya şimdi ben tuvalete gittim işemeye," tam cümleme devam edecekken Kağan beni susturdu
"Sigara içmeye. Eee sonra?" Nasıl da biliyor beni. Çocum benim."
"Neyse, tam çıktım kabinden Ayşegüle dönücem sigarayı bi baktım hoca. Elimdeki sigarayı hocayı gördüğüm gibi attım. O aptal sigara da sönmedi kaldı öyle yerde."

"Eeee Gizem?"

"Sus da bi dinle. Ondan sonra hoca geldi işte dedi sen içtin bu sigarayı doğru söyle bilmem ne. Ya dedim hocam o sigara benim olsa evet benim hocam der gelirim sizinle dedim. Ben sizin gibi 100 vericem diyip 50 yazmam e-okula siz merak etmiyin dedim. Göt gibi kaldı rezil oldu ohh canıma deysin çok da güzel söylemişim valla." Kağan boş boş bana bakarken ne yapacağını kestiremiyordum. Çünkü Kağan'ın bir yaptığı bir yaptığını tutmuyordu.
Aniden kahkaha atarak bana sarıldı. Ben de ona karşılık verdim. Gözlerim karşıdan gelene takıldı.

İrem.

Namı değer benim eski 'en yakın arkadaşım' kaşar İrem. Kağan kafasını bana çevirdi ve başımı öptü. "Hadi yavru, zil çaldı. Sen sınıfa gir ben hallederim." dedi ve benden ayrıldı. Yanaklarından öpüp sınıfa girdim ve Aybukenin yanına oturdum.
'Kanka noldu?' der gibi baktı.
'Ne olmadı ki olum.' diyerek cevap verdim. Evet biz de her kanka gibi bakışlarla anlaşabiliyoruz. Ders Mehmet hocanın dersiydi. Yani fizik. Konuşma, su içme yasaktı. Hatta bazen nefes bile almamıza kızıyordu.
Derin bir nefes alıp defteri açtım.
"Özcan!"
Yerimden sıçradığım gibi hocaya baktım.
"Efendim hocam?"
"Niye derin nefes aldın? Ben size sesli bir şekilde nefes almayacaksınız demiyor muyum?" Al bir de burdan yak.
"Hocam," Aybuke kolumu sıktı.
"Özür dilerim hocam bir daha olmaz." Kaşını havaya kaldırdı.
"Olmasın. Yoksa disipline." Kalemi sinirle deftere fırlattım.
"Çattık amına koyim ya." Allahtan sessiz söylemiştim de hoca duymamıştı. Amma gıcık oluyordum şu adama.

------------

Dersin yaklaşık 10. dakkasında kapı çaldı. Kağan ince uzun bedeniyle içeri süzüldü ve arkasından kapıyı kapattı.
"Hocam dersinizi bölüyorum ama," Kağan'ın lafını bitirmesine izin vermeden Mehmet hoca lafları ağzına tıktı.
"Evet bölüyorsun. Umarım geçerli bir sebebin vardır?" Kağan'ın sinirlendiği her halinden belli oluyordu.
"Ayşe hoca Gizem ve Aybuke'yi odasına çağırıyor hocam keyfimden gelip dersi bölmedim." Sonunu biraz daha yüksek sesle söylemişti. Aybuke ve ben Mehmet hocanın gözünün içine bakarken hoca elini 'çıkın gidin şurdan' gibisinden salladı ve biz ağır adımlarla sınıftan çıktık.

Sınıf kapısını kapattım ve ofladım. "Abi Ayşe hoca niye bizi çağırıyor? Ayrıca seni nerde gördü de gönderdi?" Kağan gülmeye başladı.
"Sana bir sürprizim var küçük burun." Kafamı 'ne?' gibisinden salladım. Kağan 'Kivi!' diye bağırdığında Kıvanç köşede belirdi.

Namı değer sevdiğim bey. Tabi benim kalbim rahat durur mu? At koştururcasına atmaya başladı. Heyecandan ağlamak üzereydim.