Ito na ang last chapter...nakakalungkot pero....ganito talaga ang buhay!!! salamat sa lahat ng nakabasa at sumama sa amin nila kath at DJ!!!
Chapter 23
Pinagdrive ako ni Ate Roanna hanggang airpot. Hindi ko naramdaman kung pano niya paliparin ang sasakyan. Hindi ko alam na nag-aral din pala ito ng pagkapiloto. Kung siguro hindi lang it’s a matter of life and death na paghabol namin kay DJ, siguro bumaba na ako kanina pa at nag-taxi na lang.
Nakarating na din kami sa airport. Maraming tao. Bakit parang lahat na lang ata kamukha ni DJ?Shocks! naghiwalay kami ni Ate Roanna dahil maghahanap pa sia ng parking space. Ibinaba niya ako sa entrance.
Sabi ni Ate Roanna, naka-black leather jacket daw ito. Naku…bakit parang ang daming naka leather jacket ngayon??? Di naman uso. Si DJ nga lang nagpauso eh. Shocks!!!!
Tumakbo ako ng tumakbo. Tingin sa kaliwa at tingin sa kanan na ang ginawa ko. Gusto ng bumigay ng mga paa ko. Nag-uumpisa ng mag-check in ang mga psahero. Parang nauubusan na ako ng oras!
Ayaw kong mawalan ng pag-asa. Sabi ni Kumag (oo panibagong tawag ko yon sa kanya) pigilan ko daw siya, bakit parang siya aata yung ayaw magpapigil?
Ayun leather jacket. Hinila ko.
Kath: Sorry. Naku mali pa. kamukha kasi ng likod niya.
Dj asan ka na ba?? Destiny makisama ka naman please……………………
Ayun!!!!!!! Si DJ na to promise!!! Maraming tao …medyo maingay din. Malayo layo ang distansya naming dalawa.
Kath: DJ!!!!!!!!
Walang reaksyon. Tuloy pa rin sa paglakad ang unggoy. Naku malapit na siya magcheck-in. lakad takbo na ang ginawa ko.
Kath: DANIEL PADILLA!!!!!!!
Hindi pa rin lumilingon. Halos lahat na yata ng kasabay niya tumingin na sakin. Naka head-set na naman siguro ang unggoy.
Konti na lang maaabutan ko na siya.
Hindi ka pwedeng mag-check-in.
Malapit na siya. hindi niya ako naririnig.
Alam ko na!! hinubad ko ang sapatos ko at ibinato iyon sa kanya.
Daniel’s POV
Siguro nga hindi na niya ako pipigilan. Hindi man lang nga yun pumunta dun sa pa despedida ko eh. Talagang kaya niya na akong tiisin. Nakaklungkot. Pa check-in na ako ng…
Ouch!!!! May isang matigas na bagay na tumama sa ulo ko. Nakita ko iyon. Sapatos? Parang pamilyar. Hmm…sino naman kaya ang bumato sa akin? Pinauna ko na muna ang nasa likod ko. Kung sino man ang taong ito, yari talaga sa akin.
BINABASA MO ANG
MY HEART SAYS "IT'S YOU" BOOK 1 (Kathniel FF)
FanfictionDefine LOVE? It is a 4 letter word na sobrang hirap i-define. Nakakaexcite, nakakakaba, nakakatawa..etc. The moment you fall into it, your mind paralyzes and your heart just do all the work. One emotion gives different feelings and effects. You wil...
