Texts // Louis Tomlinson (DUTCH)

6

Louispouis: Hoi.

Me: Hoi.

Louispouis: Hgh?

Me: Omg, serieus?😂

Louispouis: Hgh?

Me: No no no, hier doe ik niet aan mee!

Louispouis: Hgh?

Me: Ughh

Me: Okee dan...

Me: Gmj?

Louispouis: Og.

Me: Mz.

Louispouis: Ok.

Me: Whahaha

Louispouis: Hjnwtv?

Me: Whut?😂

Louispouis: Heb je nog wat te vertellen, duhh

Me: Ohw haha, het spijt me :P

Louispouis: xD

Me: Maar nee, ik heb niks te vertellen, jij?

Louispouis: Ik moet naar de wc.

Me: Interessant.

Louispouis: :)

Me: Wat een kut gesprek.

Louispouis: Tss, ik ben diep beledigd. Ben ik niet goed genoeg voor je?

Me: Nope😋

Louispouis: :'(

Me: Zoek een hoekje en ga huilen.

Louispouis: Dat ga ik zeker doen😤

Me: Succes, als je klaar bent gun ik je misschien wel een tissue🙂

Louispouis: Nou thankss...

Me: You're welcome😇

Louispouis: Ey maar babee, jij bent toch volgende week jarig? :)

Me: Ja... Hoe the F weet jij dat?😂

Louispouis: Ik onthou alles😏

Me: Ew stalker

Louispouis: Of je kan zeggen: Aww wat lief dat je dat hebt onthouden, aller, aller liefste Louis!

Me: Uhm nou nee

Me: Maar wat is daar eigenlijk mee?

Louispouis: Pleasee, give me your adress so I can send a present😇

Me: Maar Lou... Dat is echt superlief enzo, maar ik heb je nog nooit ontmoet... Straks ben je een vieze pedo en kom je me opzoeken ofzo...

Louispouis: Klink ik als een vieze pedo?😂

Me: Nee, nou ja, soms wel, maar sst

Louispouis: Ja maar iedereen heeft een beetje een innerlijke pedo en misschien kom ik je ook opzoeken...😏

Louispouis: Oke wacht, dat berichtje maakte het zojuist pedo level 85

Me: 😂😂

Me: Eigenlijk zou ik dat best leuk vinden, zolang je me maar niet verkracht🙂 Alleen niet bij mijn huis!

Louispouis: Waar dan, Bloempje?🌸

Me: Uhh, idk. Misschien is het leuk als ik dan meteen kom kijken bij je band?😏

Louispouis: Hmm... Maybee.

Me: Oh shit, ik moet gaan, mijn ouders komen net thuis en ik heb het huis nog niet opgeruimd :O

Louispouis: Oh shiet, run

Louispouis: Wacht huh, woon je nog thuis?

Me: Jahaaa, maar ik ga binnenkort op mezelf wonen

Me: En nu ssst

Louispouis: Okee😂 Succes <3

Me: Joe

[Je bent offline gegaan.]

🐝

Roos' POV

"Jij waardeloos rotkind! Heb je dan echt geen verantwoordelijkheid? Je kan ook werkelijk waar helemaal niks!" De stem van mijn moeder schelt door mijn oren. Ik doe mijn mond open om mezelf te verdedigen, maar voor er een woord uit mijn mond kan komen voel ik een pijnscheut in mijn wang en verbaasd voel ik eraan met mijn hand. Er rolt een traan over mijn wang als ik in de boze ogen van mijn moeder staar. 

"En nu ruim je heel vlug die troep van je op en daarna ga je maar naar je kamer, jongedame. En die telefoon kan je inleveren!" schreeuwt mijn vader naar me. 

"Ja doei, doe het lekker zelf! Ik ben facking 17, je kan me niet zomaar rond commanderen," schreeuw ik terug en ik ren naar boven, naar mijn kamer en ik draai de deur op slot. Langzaam glij ik met mijn rug tegen de deur aan op de grond, waar ik een tijdje blijf zitten met mijn hoofd verstopt in mijn handen. 

Soms denk ik aan 'normale' gezinnen, met kinderen die echt een goede band hebben met hun ouders. Nou zijn mijn ouders niet de verschrikkelijkste mensen ter wereld, soms kunnen ze heel lief doen, maar we hebben gewoon geen echte band. Hun gedachtegang is vreselijk ouderwets en hun opvoeding dus ook.

Over een week, vijf dagen om precies te zijn, ben ik jarig en word ik 18 jaar, volwassen. Dan mag ik doen wat ik zelf wil en kan ik eindelijk op mezelf wonen. Ik heb het al helemaal gepland. Ik spaar al een tijdje en ben al op zoek naar een klein appartementje. Bij die gedachte sta ik op en veeg ik mijn tranen weg. Nu een beetje zielig lopen doen heeft geen zin. Ik moet me de laatste weken dat ik hier ben in bedwang houden, want ik wil mijn ouders niet nog bozer maken. 

Ik voel mijn telefoon trillen in mijn broekzak en ik lees het berichtje dat ik heb binnengekregen.

Louispouis: Nog problemen gekregen?

Me: Ik wil hier zo graag weg Lou :(

🌸

[Herschreven]