Roommates ~Herschrijven~

2.33

{Sophie}

Ik heb geprobeerd contact te zoeken met Nathan maar hij negeert alles. Hij zou me iets laten weten als hij de uitslag van de DNA-test zou krijgen. Ook dat is niet gebeurd.

'Bedankt' glimlach ik naar de taxichauffeur. Ik geef hem wat geld en stap dan uit de auto. Zuchtend kijk ik op naar het appartementen-complex. Hopelijk is Nathan thuis. Kyle is naar de academie hier in Nederland gegaan.

Bij de juiste kamer aangekomen klop ik op de houten deur. Al snel vliegt de deur open en staat Nathan met alleen zijn boxer aan voor me.

'Wat doe je hier?' vraagt Nathan verward. 'Het is bijna één uur 's nachts.

'Kunnen we praten?' vraag ik zacht. 'Of is Sarah er?'

'Nee, ze is bij Jesper. Kom binnen.' Nathan zet een stap aan de kant waardoor ik naar binnen loop. Ik kijk het appartement rond en zie dat alles nog vrijwel hetzelfde is. Snel trek ik mijn jas en schoenen uit en kijk toe hoe Nathan een sportbroekje en een trui uit zijn kast haal en dat aantrekt. Vervolgens loopt hij richting de keuken.

'Wil je iets drinken?' vraagt hij.

'Ja, lekker' glimlach ik en ik neem plaats op de bank. Een kleine zucht ontsnapt aan mijn lippen en ik speel met de touwtjes van mijn trui.

'Hier.' Nathan duwt een mok met dampende chocolademelk in mijn handen.

'Dank je.' Ik vouw mijn handen om de mok om ze op te warmen.

'Is de academie al klaar?' vraagt Nathan terwijl hij een slok van zijn koffie neemt. Ik knik.

'Over een week gaan de lessen weer verder' leg ik uit. 'Ze zijn nu alle nieuwe studenten aan het verwelkomen.'

'Waarover wilde je praten?' vraagt hij. Ik zucht en kijk rond. Tot mijn verbazing zijn alle babyspullen weg.

'Heb je de uitslag gehad?' vraag ik. Hij knikt en slaat zijn ogen neer.

'Ze is niet van mij' mompelt hij. Ik zet mijn beker op tafel en pak zijn hand vast.

'Gaat het wel met je?' vraag ik hem. 'Ik weet hoeveel je van haar hield.' Hij haalt zijn schouders op.

'Op dit moment gaat alles gewoon klote' zucht hij. 'Isabella was het enige zekere in mijn leven. En nu is zij ook weg.' Nathan zet zijn kopje op tafel en kijkt me aan. 'Maar, waarom ben je hier nog zo laat?'

'Ik wilde zo snel mogelijk met je praten. Maar ik kwam pas om half twaalf op het vliegveld aan.'

'Wat is er dan?' vraagt hij.

'Ik wilde je vertellen dat ik heb nagedacht en ik heb mijn beslissing gemaakt.' Nathan kijkt me verwachtingsvol aan. 'Ik hou van je en ik wil met jou verder. En het spijt me dat ik je zo aan het lijntje hield maar ik-'  Nathan snoert me de mond door zijn lippen kort maar krachtig op de mijne te drukken.

'Het is al goed' fluistert hij. 'Ik ben allang blij dat je weer terug bent bij me.' Ik glimlach en kruip op zijn schoot.

'Ik heb je gemist' vertel ik hem.

'Ik jou ook.' Hij leunt met zijn voorhoofd tegen die van mij aan en sluit zijn ogen. 'Blijf je hier vannacht?' Zijn warme ademhaling slaat tegen mijn huid aan.

'Ja.'

'Mooi.' Zonder enige pardon zoent hij me en dringt met zijn tong mijn mond binnen. Ik beantwoord zijn kus meteen en duw mezelf dichter tegen hem aan. Hij streelt met zijn handen over de stof van mijn trui. Ik pak zijn hand vast en verplaats hem naar onder mijn trui. Hij begrijpt de hint en niet veel later ligt het kledingstuk op de grond. Zijn mond heeft zich verplaatst naar mijn nek waar hij tedere kusjes geeft. Ik probeer intussen zijn trui naar boven te trekken. Kort laat hij me los en trekt het stuk stof over zijn hoofd waarna hij het op de grond gooit. Vervolgens duwt hij me achterover op de bank en plaatst kusjes op mijn bovenlichaam. Ik krijg het warm van zijn lippen op mijn huid en merk dat een bepaald geluid mijn lippen verlaat. Nathan grinnikt en trekt mijn broek naar beneden. Niet veel later heeft hij me opgetild en brengt hij me naar zijn bed. Hij legt me neer en zet dan zelf een stap naar achteren. Meteen mis ik zijn warmte op mijn huid. Terwijl hij zijn sportbroekje uittrekt maakt hij oogcontact met mij. Ik maak daar gebruik van door hem uitdagend aan te kijken en naar mijn bh-sluiting te reiken. Langzaam laat ik de bandjes van mijn schouders glijden.

'Verdomme, Sophie' mompelt Nathan binnensmonds terwijl hij op zijn lip bijt. Ik gooi mijn bh naast het bed en kruip wat verder naar het hoofdeind van het bed. Al vrij snel komt hij boven me hangen en duwt me in het zachte matras. Ik laat mijn vingertoppen over zijn ontblote bovenlichaam glijden als hij me opnieuw zoent. Ik klem mijn vinger onder de rand van zijn boxer.

'Soof' hijgt Nathan in mijn oor. 'Je bent zo mooi.' Ik neem mijn onderlip tussen mijn tanden schuif zijn boxer zo ver als lukt naar beneden. Nathan schopt het ding uit en bijt zachtjes in mijn nek. Zijn lippen omklemmen het stukje huid en ik trek voorzichtig aan zijn haar.

De minuten die volgen zorgen ervoor dat ik me versmolten voel met Nathan. Zijn handen voel ik over mijn hele lichaam en laten kippenvel achter. Hevige tintelingen ontstaan in mijn lichaam. Buiten regent het hard. De druppels spatten tegen het raam kapot wat voor een rustgevend geluid zorgt.

Hijgend valt Nathan naast me neer en staart voor een aantal seconden naar het plafond. Ik gooi de deken een stukje van me af en kruip tegen Nathan aan. Hij veegt een plukje haar van mijn bezwete voorhoofd en drukt er een kus op.

'Ik hou van je' vertelt hij me.

'Ik ook van jou.' Een zucht ontsnapt aan mijn lippen.

'Wat is er?' vraagt Nathan.

'Ik wil eigenlijk even douchen' mompel ik. 'Maar ik ben moe.'

'Ga lekker slapen, gek. Douchen komt morgen wel.' Ik knik en sla mijn arm om Nathans gespierde lichaam voor ik mijn ogen sluit. Nathan legt de deken goed over me heen en duwt zijn lippen kort op mijn haar.

'Slaap lekker' fluistert hij en hij knipt het licht uit voor hij zijn armen stevig om me heen slaat. Ik heb dit gemist. In slaap vallen in Nathans armen is het beste wat er is.

(Extra update aangezien mijn lezers sneller gaan dan verwacht! Ze zijn weer definitief bij elkaar en Nathan heeft geen kind meer. Maar, we zijn er nog niet ;)

Wat vinden jullie van dit hoofdstuk?)