UNEXPECTED chapter II (I'M BACK) One shot

I'm Back

UNEXPECTED chapter II (I'M BACK) One Shot

--

Kyle's Pov.

Matapos ang ilang linggo. Buwan. Natapos rin ang mga panahong ako ang umiiyak at nahihirapan. Siguro handa na ulit akong humarap sa kanya. Bibigyan sya ng totoong ngiti. At msasabi ko sa srili kong okay na nga ako. 

Did I mentioned ang pangyayari before I left?

*FLASHBACK*

Nagkita kami ni Steven ngayon sa park. Buo ang loob ko sa gagawin ko at matapang ko syang haharapin. Di ko maisip na isusuko ko na agad ang taong dpt na pinaglalaban ko.

"Look who's the loser?" Panlalait nya.

"Steven. Wala ako dito para makipag away. Andito ako para balaan ka. Saktan mo ulit sya at hinding hindi ko na siya bibitawan pa. Wag mo sagarin ang pasensya ko. Isang luha pa ang tumulo kay Cheska dahil sayo, ibang usapan na.'' Ako.

"Mayabang ka? Akin siya. Wala kang magagawa tungkol don. Ako ang mahal niya at hindi ikaw. Tanggapin mo yon! Na kahit kelan hindi ka naman naging mahalaga sa mundo nya. Na noon, sa tuwing ikaw ang kasama nya, Ako lang ang nasa puso't isip nya." Steven.

He gave me his death stare. Sa lahat ng mga snabi nya, Gumuho ang mundo ko. Pro hindi ako nagpadala don. I gave him mine. What's supposed to be mine. Aalis ako bukas at ayoko ng mapaaway. I will leave without anyone knowing about it.

-End of FLASHBACK

11 months ndn ang lumipas. Mahigit magiisang taon ndin. Mageenroll ulit ako sa dati kong school. School that are full of memories. Love. Friendship and even pain. That gave me a lot of lessons. OA man tgnan, pro ang maturity ng tao ay base sa pnagdaanan. At hnd sa edad. Kahit turning 4th year palang kami ngayon. 

Nakapila pala ako ngayon sa Cashier's Office. Medyo mahaba din ang pila dahil sumakto ako dun sa mismong due date ng enrollees at mga mageexam. 

*BOGSH!

"Sorr---" Ako. Teka, Parang ganto lang din ang nangyare noon ah?

"Kyle?" She gave me a hug.

"Che-Cheska.." I didn't replied to her hug. Di ko alam kung bakit. Gaano ba ako kabitter? Augh!

"Umalis ka ng di nagpapaalam? Bestfriend kita. Bakit ka umalis?" Sumbat nya.Tearskept falling from her eyes.

agad ko tong pinunasan atsaka gumawa ng segway.

"Ah.. Eh. Basta. I really need to go. Sorry." Sabi ko. Hindi ko na sya pnagsalita. Kumalas ako sa pagkakayakap nya atsaka umalis. pumunta ako sa sasakyan ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Ang daming gumugulo sa isip ko. Mahal pa kaya kita Cheska? Augh. It slowly kills me.

Umuwi ako ng gulong gulo ang icp ko. Inutos ko nlang kay mama na ienroll ako.

After a few weeks. Pasukan nrn. I'm gonna shout..

"IM BACK!!" Muka akong tanga sa campus pero okay lang dahil wla nmng nkarinig sakin.

Nakita ko ulit si Cheska. Magksama sla ni Steven. and I feel nothing. Tuluyan na nga bang namanhid ang puso ko?

Same scenario araw araw. Walang pansinan. Ganun naman eh. Pero si Cheska.. May kakaiba saknya. Dumaan ang June... July... August... September... October..

Dismissal na. Ang aga ng uwian. Nagkaron daw ng emergency meeting ang mga teachers. Andito ako ngayon sa gym. Nagpapahangin. wla ng mga estudyante. Magbabasa sana ako ng wattpad. Ganto ako diba? Hehe. Pro inalala ko nlang lht ng good and bad memories.