our own treatment | Graves x Credence

272 2 2
                                    

Pairing : Percival Graves x Credence Barebone
Note : คุณเกรฟส์เป็นหมอแล้วเครเดนซ์เป็นคนไข้ เอ๊ะหรือไข้ใจนะ 555 สปอยล์นิดๆหน่อยๆ เขียนเรื่องแรกฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ หวังว่าจะชอบนะคะคุคิ💗




ภายในห้องที่เงียบสงัด ใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดาว
'ดูเหมือนดาวบนท้องฟ้าจะเศร้าจังนะ' เครเดนซ์ แบร์โบน นั่งกอดเข่าที่ริมระเบียงในห้องพักคนป่วยของเขา พูดคุยกับตัวเองเหมือนที่เขาทำอยู่ทุกวันตามคำแนะนำของจิตแพทย์หนุ่ม เพอร์สิวาล เกรฟส์ คุณหมอประจำตัวของเขา

"ยังไม่นอนอีกหรอเครเดนซ์" เสียงรองเท้าหนังดังเข้ามาพร้อมเสียงทุ้มนุ่ม
เครเดนซ์ยิ้มพร้อมกันส่ายหน้าให้กับพื้นห้องแล้วก้มหน้าลงเหมือนพยายามจะหลบหลีกพิษจากดวงตาของอีกคนที่จะทำให้เขาดำดิ่งสู่นรกขุมที่ลึกที่สุด

"ผ...ผมนอนไม่หลับ" เกรฟส์ยิ้มแล้วเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆร่างบาง

"งั้นวันนี้กลับไปนอนกับฉันไหม"
เครเดนซ์รับรู้ถึงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นในตัวเขา ใบหน้าเล็กแดงเป็นลูกตำลึงสุก คนแก่กว่ามักจำให้เครเดนซ์ใจเต้นแรงและหน้าขึ้นสีอยู่เสมอๆโดยที่เขาไม่รู้ตัว

"ผ ผ ผม.."

"มาสิ เตียงฉันกว้างๆน่ะ มีเพื่อนนอนจะได้ไม่เหงา " เกรฟส์ก้มหน้าไปหาเครเดนซ์แล้วยิ้มอ่อนโยน

ร่างหนาจับมือร่างบางให้ลุกขึ้นแล้วเดินตามเขาไปที่โรงจอดรถ เครเดนซ์เดินตามอย่างว่าง่าย ถึงจะไม่อยากแสดงความรู้สึกออก แต่ข้างในของร่างบางกำลังร้อนรุ่มด้วยพิษจากร่างหนา

เกรฟส์เอ็นดูเครเดนซ์เสมอ หลังจากที่เขาไปเจอเครเดนซ์ที่ตรอกแห่งหนึ่ง ร่างเล็กสั่นดูตระหนกจนน่าสงสาร เพียงแค่นั้นหมอหนุ่มก็ไม่คิดลังเลที่จะช่วยเหลือ เกรฟส์พาเครเดนซ์มารักษาที่โรงพยาบาลของตนเอง ที่เขาเป็นทั้งหมอและผอ.ในเวลาเดียวกัน ช่วงแรกเครเดนซ์ปฏิเสธไม่ให้ทุกคนแตะตัว แต่ในที่สุดก็ยอมให้แค่เกรฟส์รักษา เครเดนซ์คงจะไว้ใจเกรฟส์เพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะเกรฟส์เป็นสิ่งที่เครเดนซ์โหยหายมาตั้งแต่เกิด เป็นเหมือนน้ำที่มาเติมเต็มทะเลทรายอันแห้งเหือดไร้ผู้คน

BED - BOOKS - FLOWERSWhere stories live. Discover now