Захирлын өрөөнд~
Кёнсүү-Тиймээ ойлгож байнаа захирлаа гэхдээ энэ бүхэн та нарын ойлгож байгаа шиг юм болоогүй гэдгийг л хэлье
Бэригийн ээж Кёнсүүг алгдан-Чи багш мөнүү яаж тийм жаахан охиныг арайчдээ хэлэх ч үг алга
Захирал-За та тайвшир
Бэри гэнэт хаалга онгойлгон амьсгаадсаар орж ирэн-Юу болоод байгаан бэ Кёнсүүруу хартал нүүр нь улайсан байлаа
Бэри-Багшаа яагаад нүүр чинь зүгээр үү
Б/ээж-Бэри миний охин энэ муу хөгийн амьтан чамайг яасан алив хэлдээ гээд Бэрирүү очин гарыг нь барьтал Бэри тавин Кёнсүү дээр очин-Багшаа та хэлээчдээ захиралаа, ааваа багшаа үнэхээр тийм хүн бишээ гэсээр уйллаа.
Кёнсүү өөрөөсөө холдуулан-Би магадгүй юугчиж хэлсэн намайг сургуулиас хөөх байх гэхдээ аав ээжид нь хэлэх зүйл байна. Бэри аав ээжийгээ үргэлж ярьдаг намайг тоохгүй ажлаа л боддог гэж. Гэвч Бэри, аав ээж чинь чиний л төлөө энэ бүхнийг хийж яваа бас хэн ч чамайг өдий зэрэгтээ хүргэж чадахгүй байсан тийм болохоор сайн хайрлаарай.Аав ээжийн хувьд Бэригийн дотор жаахан хүүхдийнх шиг сэтгэл байдаг юм үргэлж хайр халамж хэрэгтэй байдаг болохоор түүнийг нь өгч байгаарай.Зза би ингээд явья даа уучлаарай *бөхийх*
Захирал-Өнөөдөр гэхэд сулалсан байгаарай
Бэри гарнаас нь барин-Кён...
Кёнсүү эргэж харан гарыг ньчанга атган нөгөө л нэг зүрхэн уруулаа гарган зөөлөн инээмсэглэж-сайн сураарай заавал хэмээн гарыг нь тавин өрөөнөөс гарлаа.
Кёнсүүг явсанаас 1 сар өнгөрч Бэри сургуульдаа ч явалгүй 1сар болов.Бэри хоол унд идэхгүй байнга л цонхоор Кёнсүүг гарч ирнэ гэж итгэн хардаг ч хөшиг нээгдсэнгүй магадгүй хэзээ ч нээгдэхгүй байх..нэгэн өдөр Бэри ухаан орсон уу гэлтэй хувцасаа өмсөн Кёнсүүгийн гадаа ирээд хаалгыг нь нүдэн-Муу луйварчин гараад ирээч хүний хамаг юмыг маань аваад явчаад өгөөч..*уйлах*
Аав нь араас нь гарч ирэн-Миний охин одоо болилдоо дэхүү багш чинь нүүцэн
Бэри газар унан-Бүгдэнгий чинь үзэн ядаж байна
Б/аав нь охиноо тэвэрч өрөөрүү нь оруулан хэвтүүллээ. Миний охин жаахан унтаж амардаа зутан хийгээд авахд ирье
Бэри цаашаагаа харж хэвтэн зангирсан хоолойгоор-Би багшийн чанасан гоймон идмээр байна бас амттай кофегий нь уумаар байна, бас би дахиж гэрлүү нь орохгүй, гутлынхаа үдээсийг үдэж сурна, би багштай уулзмаар байна ааваа *уйлах*
Кёнсүү-Би аав чиньбиш шүү
Бэри уйлахаа болин хүсэн хүлээсэн тэр хүнийхээ хоолойг сонссондоо Кёнсүүгаас том нүд гаргаж өөрийгөө хий ч юм сонсох шиг боллоо хэмээн итгэж ядан эргэж харлаа.
Кёнсүү-Үдээсээ нээрээ үддэг болсонуу наад царайгаа хардаг ч болоосой чи
Бэри инээсээр шууд л Кёнсүүг тэврэн авахад Кёнсүү ч мөн адил тэвэрлээ.
Бэри-Үнэхээр их санасан ирсэнд баярлалааа ахх ..
Кёнсүү инээн-Аав ээждээ л баярлах хэрэгтэй аав ээж чинь чамд хайртай л байгаа биздээ тэгэхэд чи ингэж зовоох гэж
Бэри-Хмм за ойлголооо ойлголооо
