KAZILAR

TÜKENMEK

Tükenecek bir yanımız kalmadı, tükendik..

  Dünya, dünyanız güzel dönüyor mu? Yoksa sadece dünyanız dönüyor da siz eski bir fotoğraf karesinde mi kaldınız? Her şey durmuş gibi, insanların kalpleri, insanların duyguları ölmüş gibi. Bir şeyler eksik; kalbimizde, gözlerimizde, gülüşümüz de, gecelerimizde, sessizliğimizde, mutluluğumuzda hele de kelimelerimizde. Eksikler eksik kalsın da kalmasına biz de mi eksik kalacaktık kendimizden, hep kalbimizden uzak yaşadığımız için tükendik, hep gözlerimiz uzaklarda olduğu için tükendik, hep gülüşümüz den ödün vermediğimiz için tükendik , hep gecelerimizde uykularımızı intihara sürüklediğimiz için tükendik, hep sessizliğimizde içimize haykırdığımız için tükendik, hep mutluluğumuzdan son payı çıkardığımız için tükendik, hep kelimelerimize sığındığımız için tükendik, ya sonra ne oldu eksik kaldık. Sabahları uyanalım diye kurduğumuz saatler gibiydi kuruttuğumuz hayallerimiz ki saat çaldı biz kapattık ve geç kaldık. Her zaman ki gibi tükendikçe tükendik. İnsanın köşede biriktirmesi gereken güzel anıları olması gerekirken biz sadece keşkelerden tükenişler biriktirdik. Bozuk paraya benziyor gözyaşlarımız o kadar çok ki kalbimiz kırıldığı vakit dökülüyor. Kimselerde anlamıyor çünkü bozuk paranın ne değeri var değil mi! Hayır gözyaşlarımızda; tükenişlerimiz, tükenmişliklerimiz,

özleştiklerimiz, özledim diyemediklerimiz,

ayrı kaldıklarımız,

eksiklerimiz, eskilerimiz,

keşke –lerimiz,

gecikmelerimiz,

vazgeçtiklerimiz, az geçtiklerimiz,

oysa -larımız,

belki-lerimiz,

sustuklarımız,

kaçtıklarımız,

esir kaldıklarımız,

hatıra-larımız,

ama-larımız,

kısacası her şeyimizi, bir çift gözümüzün içinde sakladık.

Sallantılar oldu hayatımızda; söz verişler(tutamayanlar), yalnızlığımızı paylaştıklarımız(yalnız bıraktılar), ömrümüze hayal kuranlar(hayallerimizi parçaladılar), umut lafzın da bulunanlar(bizleri tükettiler)! Ne oldu, dediklerinde bildiğimiz en güzel yalanı söyledik ''bir şey olmadı'' aslında ''tükeniyorum yardım edin'' demektir o kelime..

Tükendikçe bir yolunu bulamıyoruz..

---

 Bir cümle kurduğumu farz etseydiniz ve aklınızda bir kelime canlansaydı ama kimsenin duyamayacağı sessizlikte söyleseydiniz, sığıntı bir kelimeden ibaret aklınızda esir ettiğiniz kelimeleri salsaydınız, içinizde sakladığınız duygularınızı yaşamış olsaydınız ve siz hiç yarım kalacak olmasaydınız bende bunları buraya yazıp sizin içinizdekileri çıkarmasaydım bunun adı ne olurdu? Cevabı aklınıza gelmeden söyleyeyim tükendikçe tükendik! Aklınızda anlamsız suç işlemiş bir ifade görüyorum durun, durun biraz daha açıklayıcı olayım çünkü çayınız kadar dertli olursam derdinize dert katarım ortak olmam! Neyse ki bir cümle kurduğumu farz etseydiniz (Tükendikçe bir yolunu bulamıyoruz), ve aklınızda bir kelime canlansaydı (Tükendik) ama kimsenin duyamayacağı sessizlikte söylediğiniz için sığıntı bir kelime olarak aklınızda (Tükeniyorum çünkü özlüyorum, tükeniyorum çünkü yalnızım, tükeniyorum çünkü ölüyorum) gibi esir ettiğimiz kelimeleri salsaydınız ki bunları zaman zaman bir kitabın veya bir yaşadığınız anının köşesine sessizce bırakıyorsunuz, içinizde sakladığımız duyguları yaşamış olsaydınız ve siz hiç yarım kalacak (Tükenirken inanmışım sana, ben yalnızlığımı payda laştırdım derken sen yarım bırakmışsın bizi) olmasaydınız içte o zaman bunları okumuyor olurdunuz, şimdi açıklayıcı olduğu için aklınızın değil kalbinizin bir köşesine ''Tükenmek istemiyorum'' cümlesini kazıyıp duygularınızla yaşamaya başlayın ki insanlar tükendiğinizi görsün hı dersiniz şimdi duygularımız mı kaldı diye evet kaldı çünkü tükenmekte bir duygunuzdur. Soyut bir kavramdan türeyen umudun sürekli göz uçlarımızda bir deniz misali kulaç atması gibi ve bizim de her bir insandan çıkan ''bana güven'' cümlesine pozitif bakış açımızla baktığımız anda gerçekleşen umutların bir, bir tükenmesinin ardından yola çıktığımız her cümleyle başladığımız duygularımızı her gelen misafire açtığımızla yarım kalmamızın olanaksız olmayacağı gerekçesiyle bir çok şiirlerin özlemleriyle ve acılarıyla bir iki parça sözü aklımızda hücum ettirip parmaklarımıza dokunan harfleri bir araya gelmesiyle oluşan ''Tükendik'' kelimesini ekleyip ünlem işaretine de koyduktan hemen sonra gerçekleşen ve henüz daha dünya da bitmemiş nefesimiz adedince umudumuzu varsayıp duygularımız rafında tek kalan ''özlemişlik, tükenmişlik'' hissine sarılıp yaşamaya devam etmeliyiz ki özellikle de kalbimizle! O yüzden kalbinize iyi bakın, iyi bakının kendinize bakmasanız da olur. Tükendiğinizi biliyorum ama hiç tükenmediğinizi de lütfen tükenen umutlarınızı ve duygularınızı tekrar tekrar yaşatınız ki bir tükenen olmayınız. Tükenenle tükenmiş arasında ki en ince ayrıntı tükenen bir kişinin her seferinde aya kalkıp sonra yere düşmesi gibidir, tükenmiş bir kişiyse tükendiği her seferde hiç ayağa kalmamıştır. O yüzden ilk kişi olup kalbinizle ve duygularınızın içinden geldiği gibi yaşlanmayı unutmuyorsunuz. Vessalam!

..

Her tükenen, tükenmiş mi ki tükendi..

--

İnsan tükenen bir canlı olduğu için tükeniyor ki tükenmezse tükenmişliklerden ders alsın!

..

Tükeniyorum, gitme,

Gitsen de hiç tükenmesen içimde,

İçimle birlikte tükeniyorum ve

SEN,

SEN,

Tüketiyorsun nefesimi,

İçimi,

İçimdekileri

Git-

Me

Çünkü tükenmeye ihtiyacım yok, sana tükeniyorken

..

Hayatın varsayılmış bir oyunuydu sahne perdeleri beyaz baş kahraman biz ve seyircilerde tükenişlerimiz sahne kapandığında git gide tükeneceğiz!

Kalbinize İyi Bakın!