Yürek yüreğe değdiyse çalışma kurtulmaya,
Kaydedersin en saçma şeyleri bile, o temiz hafızana.
O da farkındaydı gülüşlerimin sebeplerini, bildiği kadarıyla...
Geçmeseydi bizden, o aptal aşık ve sevgi sözcükleri, ömrümü yoluna serdiğim âna.
Tonlarca dilek dilersin de gelmez yerine,
Aşk ile yaşamı denk tutarsın, nafile...
Verselerdi bir eline dünya diğerine yâre,
Gör de bak bakalim ilk seçimin hangisine ?
Aklını kullansanda kullanmaz aklın seni.
Boştan alıp doluya koyarsın da dolmaz yine yeri.
Biliyorum istemezsin ne seri ne de serveti.
Bende sevmiştim bir zamanlar hem deli dolu hem de serseri.
Dilinde zehir zıkkım olsa asla hesap sormazsin ona,
Zaten soracağın hesabın vardır cevabı kafanda...
Hep ışık ararsın onun yolunda, zifiri karanlıkta...
Bilirsin hep soylerim, kimse değer vermez sana senden başka.
Biliyorum gittiğin yolları bir bir geçtim eskiden.
Klabimin tüm kapılarını ben de açtım inceden...
Parçaladım da kendimi yetmedi sevdama canım derinden,
Herşey toz pembe olsaydı, mutluydum bende hemde en güzelinden.
O şimdi biliyorsa beni üzülüyor mudur dersin ?
Kalbinin sol yanını, bana istediğimi mi versin ?
İster misin ölürsem, başımda dûalar etsin ?
İstemem evlat istemem! Ne o gelsin, ne de eski günleri versin...
Yani evlat!!! Cennetim oydu, bana şimdi dünyayı verse ne yazar ???
Aşk yazar...
