How To Be A Queen Alien

Chapter Thirteen:A Leave

Zea's POV

"Nasaan si Suga?"-Jimin.

"May sakit siya eh.Ako na muna mag-aalaga sa kanya."pagkatapos kong kumuha ng pagkain naming dalawa ay pumunta na ako ng tent.

"Suga,ito----"nakita ko na hawak hawak niya yung plane ticket at envelope na natanggap ko kahapon.

"Ano to,Zea?Aalis ka?"

"Suga,magpapaliwanag ako.Jebal."

FLASHBACK

Ngayong araw na malalaman ung resulta.Nagpadala kasi ako ng form dati sa Canada,before ako grumaduate.Form na magaaply ako bilang doktor.

Pero bago ka kasi magtrabaho sa Canada,kailangan mo muna mag-training.Siguro aabutin ng ilang taon yung training.Worth it naman siguro yung training mo sa trabaho.

Kaya nga gusto ko sa Canada kasi may training pa silang isinasagawa.

*insert the sound of the telephone.Ringing.*

[Miss Zea,meron po kasing padala dito.Para sa inyo daw po.]

[Sige.Teka,baba na ako.]

Pagkababa ko ay nadatnan ko dun ang isang envelope.

"Thanks."sambit ko bago umalis.Ano kayang laman nito?

Hindi ko muna siya binuksan kasi gusto ko sa condo ko nalang siya mabuksan.

Pinunit ko ang envelope at halos lumuwa na ang mata ko sa nakikita ko right now.

"Isang plane ticket?"at hindi pa yun.May isang envelope na dun nakalagay yung application form.

Ito na siguro yung inaasam ko.Ang maging isang trainee sa Canada!!

End of Flashback.

"So,aalis ka nga?"

"Oo.Kailangan kasi Suga.Pangarap ko ang nakasalalay dyan.Hindi naman pwedeng bitawan ko yan."

Actually,pagkatapos kong matanggap yung form,the other side of me is sad.Kasi,marami akong maiiwanang mahahalagang tao dito.Ilang months din yun or baka years na ang abutin ko dun.

"Kailan ang alis mo?"alam kong malungkot si Suga based sa mukha niya.

"Maybe next next week."

Pagkasagot ko,bigla na lang umalis si Suga sa tent at ewan kung san pumunta.

Maybe he's mad.

Mahirap din naman para sa akin na iwan sila.Kaso,this is my dream.At hindi ko to pwedeng bitawan or ilaglag.

"Zea.."

"Oh,Sayuri.Andito ka na pala."

"Anong nangyari?"

Napa-'tsk' na lang ako kasi kabisadong kabisado na talaga ako ni Sayuri.Kung may problema,andyan siya para makinig.

Tinaas ko ang envelope at plane ticket para malaman na yun ang problema.

"Nakuha ka?"tumango ako at ngumiti ng pilit.

"Pero sa tingin ko,malulungkot si Suga lalo na yung iba.Syempre,naging close ko na din sila.And besides,mahirap din sa akin to."

"Alam mo,sabihin mo na sa kanila to habang maaga pa.I'm sure maiintindihan ka nila.Diba nga pangarap mo yan?Grab the chance habang meron pa.Baka magsisi ka lang niyan sa huli.Tsaka babalik ka naman diba?Everything will be alright kung sasabihin mo sa kanila yun ngayon na.Habang maaga pa."

Tumango ako at lumabas ng tent.Nadatnan ko dun na masaya silang nagkwekwentuhan.Pero si Suga parang may ibang mundo.

Si Suga muna ang kakausapin ko.

"Suga.."umupo ako sa tabi niya at tumingin sa dagat na nasa harapan lang namin.

"Galit ka ba?I know,galit ka kasi ngayon ko lang sinabi.Tsaka ikaw ba ang nakakita.Pero honestly,masakit din to para sa akin.Kasi maiiwan ko kayo dito."

"Hindi ako galit."napalingon ako kay Suga at nakita kong nakatitig pala siya sa akin.

"Sumama lang loob ko kasi kung kailan close na tayong lahat,tsaka ka naman aalis."

"Pero babalik ako,Suga.Matatagalan nga lang."

Napatahimik uli kami at tumingin na lang sa mga tao.Ewan ko kung saan nakatingin si Suga pero ako?Sa mga kaibigan ko lang.Hindi lang yun si Sayuri kundi sila Jimin,si Jungkook,si Rapmon.As in,lahat.Simula nang magkakilala kami,tinuring ko na silang mga kaibigan.

Si Sayuri at Jungkook magkasama sa isang tabi na parang nagkakasayahan na.Isama mo na si Jin at si Emily.Magkakasama na din sina Jimin,Jhope at RM.

"Tara na Zea.Lumalalim na ung gabi."hinanda ko na ang sarili ko para mamaya.

Ngayon ko na kasi ipagtatapat sa iba ung tungkol sa pag alis ko.

"Guys...May sasabihin sana ako."napalunok ako at tumingin kay Sayuri.Tinaas lang niya ang kamay niya na parang sinasabing
'kaya mo yan!'.

"Alam niyo naman na pangarap kong maging isang doktor sa ibang bansa diba?"tumango silang lahat except na nga lang kay Emily.

"Nakuha kasi ako sa Canada bilang trainee doktor.And kailangan kong pumunta dun.At ung alis ko ay sa next next week na."

"Next next week na ang alis mo?!"halos mapatakip na ako sa tenga ko ng mag react si V at Jhope.

"Oo."

"We understand it."napatingin ako kay Rapmon nang magsalita siya.Kasunod nun ang pagtango ni Jin,Jimin at Jungkook.

"It's your dream,Noona.Wala kaming karapatang mangialam or pigilan ka."

Napangiti ako at niyakap silang apat.

"Taehyung."pero parang hindi niya narinig ang tawag ko.Baka naman patampo effect din to katulad ni Suga???

"We need to go.Bye,Noona."paalam nila at iniwan kami ni Taehyung.

"*buntong hininga*Ayoko na kapag umalis ako,merong hindi man lang taong magpapaalam sa akin.At ayokong ikaw yun Taehyung."

Nakita ko naman na nilingon na niya ako.

"Tsk.Ang hirap naman neto.."biglang sabi niya at tumayo.Akala ko aalis na siya at iiwan ako pero ilang saglit lang ay naramdaman kong may yumakap sa akin mula sa likod.

"T-taehyung..."

"Sshh.Hayaan mo munang gawin ko to,Zea."

Maya-maya lang,may naramdaman akong patak ng luha.Teka,hindi naman naulan.Huwag nyong sabihin,

SI TAEHYUNG NAIYAK?

"Teka Taehyung.Naiyak ka ba?"

"Ako?Iiyak?Nako,hindi.Naambon lang ata."pagkatapos niyang sambitin yun ay umalis na siya.

I bitterly smile.

Sa tingin mo ba,Zea magugustuhan ka ni Taehyung?Wala kapa ata sa standards niya eh.

Para akong baliw dito na naiyak at kinakausap ang sarili.

"So,tuluyan ka na ngang na fall sa V na yon?"tinapunan ko lang ng isang tingin si Sayuri.Andito na pala yung moment breaker.

"Ewan ko,Sayuri eh.Ang sakit pala umasa no?"lumapit siya sa akin at niyakap ako.Damang dama talaga ako ni Sayuri.

"Sshh..Reresbakan ko na talaga yung V na yon.Pinaiyak ka!"natawa na lang ako ng manggigil si Sayuri.Parang gusto na niyang patayin si Taehyung eh!

(A/N:Hope you like it!)