chapter 7

72 2 0
                                    

sorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrryyyyyyyyyyyyyyyy :)))

super late ng update ko , busy kunwari eh. nyenyenye .

--This is the start of something new...

----------------------------------------------------------

"GOOD MORNING SA INYO :))))"

 wahaha. napapakanta pa ko dito ha???? ewan ko ba kung bakit ang ganda ng gising ko,, siguro may mangyayaring maganda.???? hope so..

gaya ng daily routine, ayun ang ginawa ko...

Mag-isa lang akong naglakad papuntang school, medyo alam ko na yung lugar na toh eh ..

Habang papunta ako sa school, i check m phone and my messages at may text si Shakaina , i open it and it says thee

"pasok ka namang maaga, i want to know you better"

huh?!!? bakit ngayon ko lang ba to binasa???? i thought hindi to importante eh.. i check the time at maaga pa naman, 30 mins before the time so siguro hindi pa naman siya ganon katagal nag-antay.

Pagpasok ko, hinanap ko agad siya ang i found her at the school garden....

Mag-isa siyang nakaupo doon at ang cute niyang picturan, shes with her guitar and playing it, i like the song..

.. lumapit na ko siya kanyan without saying a word at narinig ko nalang siyang kumakanta with ....

.

.

. tears at her eyes...

.

.

.

. awww.... naaawa ako sa kanya and i want to comfort her but how???? ang akward naman kung gagawin ko un eh hindi ko naman siya ganun na kakilala..

.

.

.

 i handed her nalang my handkerchief then nagulat n=siya at napahinto sa pagtugtog...

..

.

.

 pagtingin niya sakin, ang pula na ng eyes niya tapos nagulat pa siya at napayuko...

"its okay,wag ka ng mahiya"

"ha? ah. eh.. sorry, nakita mo pa tuloy akong umiiyak"

"okay lang, magiging ayos din kayo at marerealize niya na someday, kulagn siya kapag wala ka"

ewan ko ba naman kung bakit lumabas sa bibig ko yung mga words na yun.. Minsan talaga kung ano ang sinasabi ang puso ko un agad ang lumalabas without thinking kun tama ba to o mali

"ha???? how do you know???"

. pagkatanong niyannun nag smile nalang ako, hehe. nakakahiya kasi eh..

natahimik kami sandali tapos maya maya

"sana ka palang mag gitara???" -ako

"sanay ka bang mag gitara"-siya

we said it in chorus tapos biglang tumawa kami ng saby..

ewan ko ba kung bakit ako tumawa eh parang un lang.

"haha sabay pa tayong nag salita.. oo sanay akong mag gitara since 1st year.. nakahiligan ko lang to dahill..... .. dahil gusto ko" tapos nag smile siya.  Ang cute niya kapag nakangiti :)))

"ah. ako hindi sanay eh.. Gusto kong msatuto but i cant, may gitara ako dun sa bahay pero pang display lang. Masabi lang na may gitara. HAHA"

ha? bakit ako tumawa? tenge, nye nye

"HAHA. ang cute mo tumawa ha? para kang bata"

"haha. ikaw din cute ka kapg nakangiti, wag nga lang tatawa.. "biro ko

...the whole time tawa lang kami ng tawa sa mababawa lang na dahilan .. Ewan ko ba kung bakit ganun pero ang gaan ng loob ko sa kanya..

Nag ring na yung bell at pumasok na kami ng room..

dahil sa magkatabi kami, ayun daldal pa din kami kahit na may teacher.. kung ano- anu lang ang masabi eh..

Hindi na namin namalayan ung oras at lunch break na..

sabay kaming kumain since wala siyang kasabay ako ganun din. Wala kasi si Berna at Shaira dahil may inaasikaso yung dalawa. Ewan ko ba kung bakit kailangan sabay pa sila kung mawala. Buti andito si Shakaina..

Habang naglalakad kami pabalik ng room, nakasalubong ko yung familiar na muk... hmmm.. tama.. si Crisha.

Nakatinggin lang ako kay Shakaina kung ano ang magiging reaksyon niya nung nakita si Crisha pero.

.

.

.

.

.

.

.

. parang wala lang sa kanya to. Parang hangging dumaan pero nakita niya toh..

.

..

.hm.. wonder why..?????

 ------------------------------

dedicated to erica :))) thanks..

vote. like. comment. become a fan.

salaaaaamat :D

I Meet Her BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon