Chapter 8: WHERE? WHY? @__@

54 1 3
  • Dedicated to Karen Acosta
                                    

George’s POV

Ang laki mong T@NG@ GEORGE!!! Pumayag kang magpaloko sa lalaking un? Ako na nga! Ako na ang pinakatangang babaepag dating sa pag-ibig na yan! AISH!!! Kevin asan ka na ba kasi! I decided to go to their house.

*Knock *Knock

Aish! Boplaks George may doorbell oh! >___< Masyado ng madaming tumatakbo sa utak ko hindi na ako nakakapag-isip ng matino. #CRAP!!! Biglang bumukas ung pinto. Nice! Bakit kelangang Mama pa nya ang magbukas?

“Nandyan po ba si Kevin?” sabi ko.

“Ay hija your 10minutes late. Nakaalis na sya. Babalik na daw sya ng Manila. Ewan ko ba dun blah blah blah blah blah blah. . . .”

Wala na akong naintindihan sa sinabi ng Mama nya. Why do he have to go? Ganun na lang yun? Hindi man lang nya ako kinausap? WAKE UP GEORGE! PINAGTULAKAN MO PALAYO UNG TAO! AYAN LUMAYO NA!! >____< STUPID ME!!!

“Hija? Are you Ok??” tanung nung Mama nya. “Kanina ka pa nakatulala dyan. Is there something wrong?” ??_??

“Ah. Wala po. Sige po mauna ako. Salamat po.”

Tumakbo na ako at humanap ng sasakyan baka maabutan ko pa si Kevin sa airport. T^T Napakaganda naman, kung kelan nagmamadali ako saka pa nagkaroon ng traffic. HECK!! Akala ko sa Manila lang uso ung traffic ditto din pala, may nagkabanggaan daw kasi. Psh! EPAL!! At ayun na nga unti-unti na kaming umandar. Goodluck na lang sa akin kung may abutan pa ako diba. Kanina po ka sya tinatatawagan pero walang sumasagot. Ganyan tayo eh! Pffttt! NAKAKAINIS KA GEORGE!!

Nakarating na rin ako sa wakas ng airport at gaya ng inaasahan hindi ko sya naabutan!. >__< KAINIS naman. Kaya ayun bumalik ako ng bahay na sawi TT_TT

“MY GHAD GEORGE! SAN KA BA NANGGALING?? ALAM MO BANG KANINA KA PA NAMIN HINAHANAP!! TINATAWAGAN KITA PERO HINDI MO NAMAN SINASAGOT! WHAT HAPPEN??” –Mixiel

“Ouch! Hindi naman kelangan sumigaw Mix.” Sabi ko tapo bigla na lang akong umiyak kanina ko pa pinipigilang umiyak pero eto wala na inilabas ko na lahat ng sakit. TTTTTT__TTTTTTT

“Sorry George nag-alala lang talaga ako sa’yo baka kung anong gawin mo after you. . . . . ” hindi tinuloy ni Mixiel ung sinasabi nya. Kahit naman hindi nya sabihin alam ko naman kung ano un. “Sige lang iiyak mo lang yan George, pero ngayong araw lang ha.” Sabi pa ni Mixiel

Sana nga ganun lang kadali. Na parang bagyo lang na dumaan ant nanira tapos babalik na ulit sa normal ang lahat. Pero hindi eh. Matindi toh sa bagyo. Nak ng tinapa nman oh. Bakit ba ang hirap mabuhay!!

“I  *sob want to *sob go home.” I manage to choke between sobs.

 “Come on let’s go to your room. Promise uuwi na tayo bukas.” Pag-aalo ni Mixiel

Kevin’s POV

KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGGG!!!! KRRRRRIIIINNNGGGGGG!!!!

“Pare asan ka?”

(Nasa party ako. Why?)

“Samahan mo ko. Inom tayo, nandito na ko sa tambayan.”

(Oh? Akala ko ba nasa Bohol ka? Ang aga mo naman ata bumalik.)

“Akala ko rin eh. Badtrip!”

(Let me guess nag-away na naman kayo ni Kate?)

“Push@ pare pupunta ka ba!!??”

(Oo na pare!! Give me 30 minutes. May gagawin pa ko.)

“Psh! Parang babae. OO na! Hintayin kita dito. Bilisan mo ”

Third Wheel's True Love (On Hold)Where stories live. Discover now