IBTH(on-going)

Chapter 9- driving a friend

Ronelin'S POV

Naka tingin ako sa mga mata niya. Naka ngiti parin siya. Hindi ko alam kung anong sinasabi ng ngiti niya. Nakakairita na nagagawa pa niyang ngumiti sa harap ko, gayon paman na iniwan niya ako sa ere.

Nag iwas ako ng tingin, at inalis ang pagkahawak niya sa baba ko. Matalim ko siyang tiningnan.

"What are you doing here?" Ani ko, pero hindi ako nagpakita ng kahit anong emosyon. Chill lang kumbaga.

Ngumiti na naman siya "I apologize"

" Ganyan ka pala mag sorry? Hindi seryoso?" Ani ko.

Nakita ko ang pagkairita niya, pero pinakalma niya ang sarili niya.

"Don't worry, hindi mo na kailangan mag sorry" I said sarcasticly."Besides, matagal ko nang kinalimutan yon" tumayo ako "Now, if you don't mind, I need to go"

Paalis na sana ako ng naramdaman ko ang mahigpit na pagkahawak niya sa akin. Matalim ko siyang tiningnan.

"Lin, ple--"

May bumawi sa kamay ko, at napunta ako sa likod niya.

"Whor are you? And why are you hurting her?" Matalim niyang tiningnan si Ashton.

Umayos ng tayo si Ashton at tumikhim "Sino ka ba?"

"Don't answer me with a question" ani Jack sabay hila sa akin palayo sa waiting shed. Hindi ko na rin nakita na sumunod pa si Ashton.

"Hey" tumigil siya sa pag lakad at binitawan ang kamay ko. Humarap siya sa akin.

"We need to go home"

Yan lang tanging sinabi niya, at dumiretso na kami sa sasakyan niya para umuwi. Pagkarating namin sa bahay, wala pang tao. Ganito nalang palagi ang naabutan ko pag uuwi ako. Dahil narin sa busy schedules nila ate at kuya.

Dumiretso na ako sa kwarto ko. At humiga sa kama. His here. Why is he here? Not that I haven't move on yet, but, I was just wondering.

Ah! The necklace!

Hinanap ko ang necklace at nung nakita ko na, bumalik ako sa kama. How should I give this to him? Baka pag sinauli ko, sabihin niya pa kong magnanakaw. Pero pwede ko namang hindi isuli, hindi naman siya naghahanap eh.

May bumukas bigla sa pintuan. Sa pagkabigla ko, natapon ko ang necklace sa sofa.

Tumingin siya sa akin na naka pokerface. Sus, lagi naman. Tumikhim siya " Have you seen a necklace?"

Umiling ako at aakmang sasabihin na heart shaped necklace ba, pero nag sabi lang siya ng ok at sinarado na ang pintuan, bago pako makapag salita. Bakit ko nga ba sinabi na wala akong nakita?

Ano ba naman? Baka sakanya nga tong necklace. Tumayo ako sa pagkakahiga ko, at kinuha ang necklace sa sofa. Lumabas ako at nag tiptoe papunta sa pintuan ng kanyang kwarto. Tumayo na ako ng maayos ng nasa harap ko na ang pintuan.

Kumatok ako three times. Pero walang sumagot. Pinihit ko ang door knob pero lock. Pipihitin ko na naman sana ng bumukas ito bigla. At nakita ko si Jack na magulo ang buhok.

"What?" Matigas niyang sabi.

Sumilip ako sa kwarto niya pero matalim niya akong tiningnan. Kasing gulo nang buhok niya ang kwarto niya.

"If you don't have anything to say, you may leave" ani niya.

Isasarado na sana niya ang pinto pero hinarangan ko ito gamit ang kamay ko. Nabigla siya at tiningnan ang kamay ko na namamaga at may sugat.

Matalim ko siyang tiningnan " No need to be rude, here" malamig kong sabi .Binigay ko sakanya ang necklace at umalis na.

Hinahaplos ko pa ang wrist ko, ang sakit. Nasugatan pa ata. Malapit na ako sa kwarto ko ng naramdaman ko ang pag hawak niya sa akin. Bumaling ako sakanya "what?" Malamig kong sabi. Tiningnan ko ang ang wrist ko na hinawakan niya at siya na mismo ang nag tanggal nito sa pagkakahawak.

He compose himself " Does it hurt?" Tingin niya sa wrist ko at papunta sa akin. Siya kaya ang iipit ko sa pinto?

" yes it hurts, hindi ako metal ok? " sabi ko sabay walkout.

Habang lumalakad ako papuntang kwarto, bigla nanaman niyang hinawakan ang kabilang wrist ko at kinaladkad papunta sa kitchen.

"Stay there" ani niya habang hinahanap ang first aid kit.

Habang nakatalikod siya, aalis na sana ako, pero nakita na niya ang first aid kit kaya binalikan niya ko.

Habang ginagamot niya ang sugat ko, tiningnan ko siya ng nakakunot ang noo. "Why are you lookin' at me like that?" Ani niya, tinitingnan parin ang sugat ko.

"Bakla ka ba?c tanong ko out of the blue. To start a conversation. Ngayon siya na naman ang nakakunot ang noo. Tiningnan na niya ako.

"Something's wrong with your brain, you need a check-up" ani niya.

"I'm perfectly fine! It's just that you have very long eye lashes, much more longer than mine" ani ko. Now I'm starting to be insecure!

Tumawa siya ng mahina " born with " ani niya. Tumingin siya sa sugat kong naka bandaid na. "Done"

"Oh, thanks" hinaplos ko ang wrist ko.

"Yeah, but you have alot of explaining to do"

Breathe in breathe out "Ok first of all yung sa library, yung sa mukha mo? It was just reve-

Kumunot ang noo niya "so it was you?"

Ay patay, di pala niya alam. Let's just shove that topic away "yeah yeah, and yung sa necklace? Binigay lang ni drake, sabi niya nakita niya sa library Ok?" Ok done.

"K" nag walk out siya.

Shocking revelance! Yung lang? K? Ok!

"Lin, why aren't you eating ?" Ani ate Lisa, tinuturo sa pagkain ko ang kutsilyo niya.

tinabi ko ang pagkain "I'm not hungry" yan lang ang sinabi ko.

Pagkatapos non, sinabihan lang ako ni ate na kumain ng marami sa snack time namin. Dumiretso na ako sa sasakyan ko at pumuntang school. Habang papunta sa school nakita ko si Drake na nakaupo sa bench at naka yuko.

Tinigil ko ang sasakyan ko at binaba ang weindshield.

"Drake!" Sigaw ko pero hindi ako narinig. Try ulit " Drake!"

Yan, humarap na. From sad face to happy face. Kumaway siya sa akin, kumaway din ako.

"Anong ginagawa mo dyan? Hindi ka ba papasok?" Tanong ko.

Umiling siya.

Umiling din ako "sige na, sakay ka sakin dali!"

Umiling na naman siya at ngumiti sa akin " sige na nga"

---------------------------------
Sorry sa mga wrong spellings and wrong grammars.

Update done!

December 8, 2016 ♥