Het internaat

Hoofdstuk 1

'Mya Rayan kom eens naar beneden' roept mijn moeder. Ik ren naar beneden met Rayan achter mijn aan. Onze ouders zitten aan de keukentafel, 'dat zal wel niet goed zijn' mompel ik. We gaan aan de keukentafel zitten.

'Wat is er?' vraagt Rayan. 'We moeten iets tegen jullie zeggen' zegt mijn moeder zacht. 'We moeten verhuizen' zegt mijn vader. 'Naar Amerika' voegt hij er aan toe. 'Waatt' schreeuw ik, waarom? 'Het moet voor het bedrijf, anders kunnen we niet meer verder' zegt mijn moeder. 'En onze vrieden en school dan' roept Rayan. 'Jullie gaan naar een internaat' zegt mijn moeder ze fluistert zowat. 'Jullie gaan wel naar het zelfde internaat en jullie mogen 1 weekend in de maand naar ons toe' zegt mijn vader. Ik ren boos naar boven. Ik hoor Rayan nog tegen mijn ouders schreeuwen dat het echt niet kan wat ze nu doen. Ik smijt mijn deur dicht en pak mijn telefoon. Ik bel direct mijn vriendin Debby op.

(D= Debby M= Mya)

D: hey schat waarom bel je?
M: ik ga emigreren naar Amerika snik ik.
D: waaattt waarom?
M: anders kunnen mijn ouders niet door gaan met het bedrijf.
D: awh ik ga je echt heel erg missen.
Debby begint nu ook te huilen
D: ik ga echt elke vakantie naar je toe.
M: ik moet naar eeb internaat en mag mijn ouders nog maar 1 weekend per maand zien.
D: awwhh neee dat is echt verschrikkelijk!
M: ja maar het moet maar. Ik ga even vragen wanneer ik weg ga hoor.

Ik loop naar de trap en schreeuw naar beneden: ' wanneer gaan we dan?' 'Overmorgen' roept mijn vader.

M: ik ga overmorgen al.
D: zo snel al!
M: ja ik ga mijn koffer maar vast inpakken denk ik. I love you!
D: succes! I love you too.

Ik hang op en ga op mijn bed liggen. Ik hoor de deur open gaan daar staat Rayan. 'Kom op kleintje we gaan er het beste van maken het komt vast goed!' zegt hij. Ik kom overeind. Rayan loopt naar mij toe en slaat zijn armen om mij heen. 'Het is zo oneerlijk' snik ik. 'Ja klopt maar we kunnen er niets meer aan doen' zegt Rayan en geeft mij een kus op mijn voorhoofd.

Ik wurm me uit zijn armen en loop naar de kast toe, ik pak mijn koffer en begin mijn spullen er in te propen. Rayan loopt naar zijn eigen kamer om ook zijn koffer in te pakken.

Mijn moeder komt naar binnen en gaat op mijn bed zitten. 'Kom eens hier lieffie' zegt ze en klopt naast zich op het bed. Je ziet duidelijk dat ze net heeft gehuild. 'Ik wil ook niet' mompelt ze verdrietig. 'Ik wil eigenlijk gewoon mijn kinderen bij me houden maar er is geen andere keus' zegt ze. Ik loop naar haar toe en sla mijn armen om haar heen. 'Het is al goed' mompel ik zacht. 'Jullie kunnen er ook niet aan doen' voeg ik er aan toe. Mijn moeder geeft mij een kus en loopt dan naar haar kamer toe.

Ik ga weer verder met mijn koffer inpakken.