Hoofdstuk 19

143 4 1
                                    

*Ik zag alleen maar reclame tot ik een brief vond voor Mya stond er in sier letters op toen ik hem open deed was mijn vrolijke bui direct over.*

Pov. Mya
Ik zat al een tijdje op mijn bed naar de brief te staren. Nadat ik de brief had gevonden was ik direct naar boven gegaan. Ik durfde de brief niet open te maken. Waarom wist ik niet misschien is hij wel van Debby.

Wacht wat Debby!? Ik heb haar nooit meer wat van me laten horen zij ook niet van haar maar alsnog. Ik besloot haar straks een berichtje te sturen. Eerst de brief. 
Zenuwachtig begon ik aan de brief te peuteren. Yes open, nu kwam het.

Mya,

Ik weet waar je bent ik weet waar je woont. Ik weet dat je net naar het park bent geweest. Ik weet alles van je. Ik zie je overal. Je kan van mij niet ontsnappen. Ik weet dat je maandag naar Hawaii gaat. Samen met die klootzak van een Mike. Ik kom je halen. We gaan het weet net zo leuk hebben als vroeger. Samen naar feestjes. Alles samen doen. Wacht maar af onverwacht sla ik toe.

Groetjes,
Onbekend

Voor mij was het niet onbekend. Ik weet het zeker. Ik weet wie het is. Ik stop de brief onder mijn kleren in mijn kast. Niemand komt dit te weten en ik ga niet met hem mee, nooit.

Natuurlijk is het Jake. Dat is duidelijk. Ik kreeg rillingen door heel mijn lichaam toen ik las dat hij wist waar ik was, en weet waar ik ben. Ik ben nergens meer veilig. Zelfs in mijn eigen huis niet. Ik ken Jake wel langer dan vandaag. Wat hij zegt doet hij echt.

Het maakte me bang dat hij me komt halen. Ik keek bang om me heen hij kon me nu gewoon zien. Hij weet alles van mij.

Ik weet het niet meer. Naar de politie gaan heeft geen zin ze vinden hem nooit. En als ik zou gaan zou het alleen maar erger worden.

Ik stapte uit bed en ging verder met het inpakken van mijn koffer. Steeds keek ik uit het raam om te kijken of er iemand stond.

*na het avond eten*

Samen met Rayan was ik spelletjes aan het spelen. Rex lag naast de tafel te kijken wat wij aan het doen waren. Papa en mama moesten naar de zaak toe om nog wat te regelen.

"Is er wat?" vraag Rayan. "Nee hoezo?". "Je bent zo stil, normaal ben je veel vrolijker" antwoord hij. Ik haal mijn schouders op en probeer me weer op het spelletje te focussen.

Iets in me bleef knagen dat ik het aan Rayan moest vertellen.

"Ray?", "Ja". Hij keek me bezorgd aan. "Er is wel wat ik moet je wat laten zien". Ik stond op en liep naar boven al snel was Rayan er ook. "Kijk" zei ik en gaf de brief aan Rayan. Hij las hem aandachtig. "Je moet hier echt mee naar de politie Mya, dit kan echt niet".

"Je weet dat dat niet kan Ray, je weet hoe hij is". Hij zuchtte en legde zijn hoofd in zijn handen.

"Ik durf niet alleen te slapen" jammer de ik.

"Kom dan maar bij mij slapen" zei Rayan en trok me in een knuffel. "Dit kan ook echt alleen mij overkomen he" snikte ik.

Later die avond liep ik naar Rayan's kamer. En kroop bij hem in bed.  Direct voelde ik een sterke arm om me heen.

"Welterusten Rayan", "welterusten zusje" zei hij en gaf me een kus op mijn hoofd.

                            ***
Halloo daar ben ik weer. Niet zn goed hoofdstukje ik weet het maar ik had al zo lang niets meer geschreven sorryy 😞.

Wel echt super lief dat jullie mijn boek willen lezen❤

Vote en comment=lief 😊❤

Het internaatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu