"It's been years. But until now, still, you're running for your life." He said as he point the gun straight to my forehead.
"Yes, its been years. But until now, still, you're running after me, Nesus" I gave him the most genuine smile I can give, but he doesn't know how much I wanted to beat his face into pulp right in the moment. Traydor, manloloko.
"Now I'm done with chasing, hide and seek is over. Isa nalang ang kulang."
"Isa nalang pero pinatatagal mo pa, mahilig ka talagang magpa-suspense noh? Sinasayang mo lang ang oras! Tandaan mo, Nesus, sa oras na mahawakan ko ang baril na hawak mo, hindi ako magdadalawang isip na iputok sa'yo."
"'Wag kang mainip, Clara. 'wag masyadong atat bumaba sa impyerno, dun ka din naman mapupunta sa huli eh, pero syempre hindi pa ngayon. It's not yet time. Ang totoo nga nyan nagsisimula pa lang tayo, patikim palang ang mga nauna." Ibinaba nya ang baril at kinindatan ako, "Sumunod ka sa'kin o dudurugin ko ang bungo mo." Tinalikuran nya ako at nagsimula na sa paglalakad. Huminga ako ng malalim at sumunod, alam kong hindi nya magagawang durugin ang bungo ko pero nasisigurado kong pahihirapan nya ako uli ng mas todo pa sa ginawa nya noon, isang taon na ang nakakaraan. Baka hindi ko kayanin dahil napaka-walang puso nya.
Inilibot ko ang mga mata ko sa paligid, madilim na dito sa kakahuyan kung saan ako tumakbo kanina nanng makita ko sya sa bayan. Dito nalang kasi talaga ang pinaka malapit na alam kong mapagtataguan pero hindi pa man ako nakaka-abot sa daan pababa sa underground headquarters naabutan na nya ako, walang kupas ang bilis nya noon pa man. Ang traydor na 'to hindi pa nakuntento sa pag torture sa'kin noon. Hindi maipagkakaila ang pagiging trained killer nya samantalang ako isa lamang di hamak na anak ng gaya nyang trained killer. Marunong naman akong humawak ng baril o lumaban pero hindi ko sila kaya lalo na si Nesus, sya ang pinaka malakas at magaling na trained killer sa grupo namin dati. At hindi lang yun, magaling din syang aktor kaya nga napaniwala nya ako na mahal nya ako, nauto ako, totoong totoo syang umarte. Sa huli nalaman kong nag one on one ang mga ama namin noong mga sanggol pa lamang kami at napatay ng ama ko ang ama n'ya na naging dahilan para maisip nyang sakin nalang maghiganti. Alam kong nilamon lang s'ya ng galit pero 'di ko din maiwasan na sabihing napaka-tanga nya dahil nilalagay nya sa kamay nya ang batas at hustisya, wala naman na kaming kinalaman doon diba? Bata pa kami nang mangyari 'yun at wala namang may gusto na mamatay ang isa sakanila dahil practice lang naman daw dapat 'yun.
Dumating nalang ang isang araw, araw kung kelan akala ko magiging pinaka masaya sa lahat.
Naaalala ko pa ang araw na 'yon, hinding hindi ko na nga ata makakalimutan dahil yun lang naman ang araw kung kelan ko pinatunayan na isa rin pala ako sa mga pinaka tangang tao sa ibabaw ng lupa.
"Clara, I love you.. I want you." And there, in his room, I was fooled.
He slowly laid me on his bed, pinning me down as he did the thing I've never expected he would do to me.
Itinali nya ang mga kamay ko sa head board ng kama pati na din ang mga paa ko sa paanan at sinikmuraan ako. He spit on my face and start laughing devilishly while I cry in pain.
"Why, Nesus? Love.." I asked him almost a whisper.
"Sa tingin mo talaga mamahalin ka ng anak ng pinatay mo?" Lumipat sya sa gilid ko at kinuha ang dagger na nasa ilalim ng inuunanan kong unan. Ipinatong nya 'yon sa tiyan ako at tinitigan ako. "Know what, I really thought you're already the coolest girl I've met with your tats, colored hair and bloody attitude but when I was given a chance to be with you, There's a sudden change of heart that makes me want to rip your throat so badly." He said as he caress my neck softly, I can't accept the truth na niloko nya ako, nagpaloko ako ng tatlong buwan at ngayon maisasagawa na nya ang plano nyang patayin ako even though it's not my father's fault that his father is a weakling!
BINABASA MO ANG
Maling Akala (One Shot)
AkčníHighest Rank: #384 "Oo, maling akala na imbes ikaw ang namatay, S'YA." Finished: 11.15.16 Published: 12.05.16