Маргааш нь:
Би хоёр хүүхлээ хөтлөн, Юүнги убба ачаануудыг минь(ачаа гэж багхан л ном, 4 ээлжийн хувцас нтр)-ийг минь барин бид ахын гэрийн үүдэнд ирсэн байлаа.
Би:Убба, би..би ээжээс чинь айгаад байна. Намайг дахиад хөөнө шүүдээ. Бүр алгадахаас цаагуур зүйл болж ч магад. Би ормооргүй байнаа.
ЮнЁн(Юна, Ёна 2ыг ингээд нэрлэчий мухаха) : тгүүл ээжээ айхааиаа бид 2ын тэрэглүү орчикуюу.
Би:(өхөөрдөн инээмсэглэх) Ээж нь өчигдөр та2ын тэргийг хаяцан шдээ. Миний өөлкнүүд том болоод өөрөө алхаад сурцан юм чинь хэрэггүй гэж бодоод.
ЮнЁн:өө ээжээ, хөл надруул нахын
(Ядарвал яахын)
Юнги убба:тэгвэл аав нь 2хүүхдээ өргөөд л явчихя
Убба бид 2 тэднийгээ өхөөрдсөөр нэгл мэдэхэд гэрт ороод ирсэн байв.
Өрөөндөө юмаа тавихад өрөөний нөгөө буланд тэрхэн хэсэгтээ ягаан обойтой ор байх нь тэрБи:Убба тэр юу вэ?
Убба:Юна, Ёна 2ын ор, энд үсрээд л 4 хононо. Юна, Ёна хоёр шинэ байранд нүүтлээ тэр орон дээр унтана.
Гэхэд нэг залуу өрөөнд орж ирэн: Бага эзэнтээн. Эзэгтэй таныг өрөөндөө дуудаж байна.
Би уббаруу санаа зовингүй харахад
Убба:зүгээр дээ, би угаасаа өчигдөр ээжид хэлчихсэн. Бид 2 тохиролцсон байгаа.
Би бага зэргийн айдастай нэгэн манай өрөөнөөс арай томхон унтлагны өрөө рүү ороход өрөөнд Юнгигийн аав, ээж байлаа. Тэднийг харахад өнгөрсөн аймшигтай дурсамж сэтрэн гар минь чичэрч байлаа.
Flashback""
Би бага зэрэг томорсон гэдсээ илсээр Уббагийн гэр лүү орлоо. Ээж нь тийм ч таатай угтсангүй.
надруу хяламхийн харснаа:Чамайг хэн гэдэг вэ?
Би:Ким Юүжон гэдэг.
Ю.ээж:ээж аав чинь юу хийдэг вэ?
Би: нас барчихсаан, 3 жилийн өмнө.
Ю.ээж:айлаас хэдүүлээ юм?
Юнги:ээж та арай л.,
Ю.ээж:чимээгүй бай.
Би:зүгээрээ убба. Би айлаас гурвуулаа. Ах минь Жүхон гэдэг. Бусанд тахианы фэрмтэй. Эм. Дүү минь Юүжин гэдэг. Япон руу 2 жилийн өмнө сурхаар явсан. Одоо хүртэл ирээгүй л байна.
Үүнтэй зэрэгцэн алагдалтын ТАС хийх дуу гарлаа.
Юнги:э.ээж?
ю.ээж:Бас л миний хүүгийн мөнгөнд болсон арчаагүй *нх* н, чам шиг иймэрхүү хүүхнүүдэд хүүгээ өгчихтэйгээ тулаагүй шүү. Та нарыг бидний мөнгөнд болсныг мэддэггүй гэж бодоо юу?Тэнэг г*ч**
Дахиж битгий энэ хавиар эргэлдээрэй. Хэлсэн шүү
Юнги:ээж. Та яаж байгаа юм бэ?
Ю.ээж:Дахиж энэ хүүхэнг авч ирвэл чи ч бас тооцоотой болно шүү. Нэг л их хайртай гэж авч ирсэн хүүхэн нь, ийм ч амьтан байх гэж хэмээн үглэсээр өрөөндөө орлоо. Юүжон юу ч хийж чадахгүй зүгээр л уйлан сууна. Юнги түүнийг аргадаж суусны дараа:
Одоо явсан дээр байх, хурдан гар.
Юүжон гайхсан харцаар түүн рүү хархад Юнги:Хоёулаа салья гэж хэлсэн юм.
Юнгид ч бас энэ шийдвэрийг гаргах хэцүү байсан ч өөр арга байгаагүй юм. Юүжон хар хурдаараа гүйж гарсны хойно
Юнги өөртөө Юүжоныг заавал буцааж авч ирэх тухай нулимс дуслуулан өөртөө амласан бөгөөд. Юүжон Юнги түүнийг олтол Бусанд байсан юм.
End of Flashback""
Юүжон:са...сайн байн уу,хатагтай.гэхэд Ю.ээж нулимсаа цийлэгнүүлэн байж Юүжоны гарнаас атгаад:
Юүжонаа намайг уучилаарай. Чиний хэлэх гэсэн зүйлсийг чинь сонсолгүй бардам зан гаргаж чамайг хог мэт үзсэнд уучилаарай, би...би гэхэд нь Юүжон цайлган инээмсэглэн:зүгээр дээ эгчээ, та одио бос л доо. Эцэст нь гэхэд амьдрал л таныг ийм болгосон шүү дээ.
Ю.ээж:Юүжонаа баярлалаа. Намайг бас Юнгиг уучилсанд баярлалаа. Гэхэд ард нь Юнги ахын аав хоолойгоо засах сонсогдов. Ю.ээж:Бас манай увайгүй т1 нөхрийг уучилсанд гэхэд Ю.аав бүүр чанга хоолойгоо засахад нь би тэсгэлгүй инээж орхилоо. Бүгд над руу итгэл тээсэн, басхүү гайхсан харцаар харахад. Би:эгчээ, би Юнгитэй хамт ирэхдээ л та нарыг бүгдийг нь уучилсаан. Юнги убба намайг хайх хугацаанд би хоёр
хүүхдээн сайн өсгөсөн учираас энээ тэрээ зүйл хэрэггүй. Зүгээр л хүүхдийг минь хайрлаж тэр явдлыг ор тас мартацгаая
Ю.ээж:нулимс дуслуулах
Юүжон:эгчээ та ачтайгаа уулзаад ууг нь баярламаар юм. Эзэнтээн та ч бас ач нараа харахгүй юм уу?
гээд хүүхдүүдээ урагш түлхэн.:
Мин Юна, Мин Ёна. Эмээ өвөөтэйгээ мэндэл, яаж мэндэлдэг билээ гэхэд тэд гайхсан ч жижигхэн гарнуудаа гэдсэн дээрээ тавин доош 90градус бөхийгөөд:Сайн байна уу? Өвөө, эмээ биднийг Мин Юна, Мтн Ёна гэдэг. Бид гулуун нас хүрнэ. Юна эгч Ёна дүү ингэж ээж хэлсэн. Гэхэд Мин эзэнтэн тэсэлгүй хүрж ирэн тэднийг тэвэрч аван:одоо би та2ын өвөө чинь за юу? өвөө гээрэй гэхэд
ЮнЁн:өвөө гэв. Дараа нь Мин эзэнтэн намайг тэвэрч аван: Ач нарыг миньэрүүл өсгөж өндийлгөн ийм хөөрхөн сэргэлэн болгож хүмүүжүүлэх гэж их зовсон байхдаа. Одоо бүгдийг бидэнд даатгаад санаа амар байж болноо Юүжонаа. Бас бид хоёрыг аав ээж гэж дуудаарай. Гэхэд би за гэж хэлээд ээж рүү хартал тэр аль хэдийн сандал налаад унтаад өгчээ. Би:ээжийн сэтгэлд хэцүү байсан болотой. Бид ч бас унтая даа, ааваа гэхэд Аав:за тэг миний үрс явж унт. Та хэд ч бас ядраа биз гэв.
YOU ARE READING
You're my Angel
RomanceЖинхэнэ сахиусан тэнгэр гэж байдаг бол чи л байх Мин Юнги.... Хамтдаа,хүүхдүүдтэйгээ хамт байвал амьдрал яг л диваажин мэт. Харин чи миний сахиусан тэнгэр.