Family - Moordvrouw

Hoofdstuk 1 - De 'zere' enkel

'1,2,3,4,5,6......' Evert begint met tellen, hij staat met zijn ogen gesloten tegen de grote eik, midden op het veld achter hun huis. Achter Evert stuiven zijn broertjes en zusjes uit elkaar. Waarschijnlijk sleept Fenna de twee kleintjes, Rik en Liselotte nu mee, hij kent zijn tweelingzusjes goed genoeg om te weten dat ze voor ze zorgt. Zij is ook de enige aan wie hij ze toevertrouwt, al zal hij dat nooit toegeven. '30, wie niet weg is, is gezien, ik kom!' eigenlijk is hij al te oud voor dit spel, maar hij wil zijn broertjes en zusje niet teleurstellen. Dus elke keer als Bram vraagt of ze verstoppertje zullen doen zegt hij vrolijk ja en zeurt hij net zo lang bij Fenna totdat ze ook mee gaat. Hij begint over het veld te lopen, na even denken besluit hij naar rechts te gaan, de bosjes in. Dan hoort hij eerst geritsel achter zich en daarna een lach, hij draait zich vliegensvlug om en ziet dat Bram bezig is uit de bosjes razendsnel naar de grote eik te rennen. Evert keert nu ook zijn onderlichaam om en zet de achtervolging in om eerder bij de eik te zijn dan Bram. Bram mag dan snel zijn voor zijn negen jaar, Evert is vier jaar ouder en snel. Hij haalt zijn broertje dus met gemak in en met een paar meter voorsprong, buut hij Bram uit. 'Dat is niet eerlijk, jij bent ouder!' gaat Bram ertegenin, 'Moet je maar sneller rennen en jij was degene die verstoppertje wilde spelen.' Is Everts felle antwoord daarop terug. Bram gaat tegen de eik zitten, het enige wat hij nu nog kan doen is Evert in de weg zitten als hij zijn zus, broertje en zusje wil buten, maar ooit zal hij sneller rennen dan zijn broer.

Evert loopt snel weer terug naar de bosjes, dat is de enige plek waar zijn zusje zich kan verstoppen samen met twee kinderen onder de zeven. Vroeger toen ze nog klein waren speelden ze altijd verstoppertje samen met hun ouders. Fenna klom dan altijd in een boom, de eerste paar keren werkte het, niemand vond haar en ze wachtte tot het goede moment om uit de boom te klimmen en zich vrij te buten. Totdat hij haar een keer uit de boom zag klimmen. Maar toch klom ze elke keer weer de boom in, koppig als ze is. Maar nu is ze niet in een boom geklommen, ze zou Rik nooit mee hebben gekregen. Hij is doodsbang voor hoogtes, alhoewel ze Liselotte waarschijnlijk tegen had moeten houden om niet de boom in te klimmen. Wat dat betreft zijn Liselotte en Fenna als twee druppels water, beide zo avontuurlijk en koppig als maar kan. Waar ze wel in verschillen was dat Liselotte eerst over alles nadenkt wat ze doet en Fenna het gewoon deed, zonder, in haar ogen, tijd te verspillen.

'Verstoppertje!' hoort hij ineens een stem rechts van zich schreeuwen, de stem behoort overduidelijk toe aan Rik. 'Ssst!'hoort hij gelijk twee meisjesstemmen die tot één versmelten erachteraan. Ze zitten dus rechts van hem, hij draait naar rechts en neemt de omgeving goed in hem op, speurend naar een aanwijzing waar zijn broertje en zusjes zouden kunnen zitten. Niks, nou, ja, struiken, gras en bomen, bomen! Zouden ze toch in een boom zitten, had Fenna, Rik toch in een boom gekregen? Nee, toch, dan had Rik vast niet zo vrolijk geklonken. Hij keert om en gaat de linkerkant op. Achter zich hoort hij geritsel. Maar gezien hij daar net was en hij druk bezig is een spoor van zijn broertje en zusjes in het struikgewas te vinden, gaat hij ervan uit dat het een vogel zal zijn. 'Rennen,' wordt er zo'n vijf meter rechts van hem gefluisterd, hij draait zich om en ziet daar Fenna, Rik en Liselotte. Liselotte stuift weg, op weg naar de eik. Rik begint ook te rennen, zijn vierjarige beentjes gaan hard heen en weer, maar Fenna houdt hem lopend bij, wat ook niet zo moeilijk is met haar lange benen. Hij zet een paar grote stappen en is achter ze. Mara hij haalt ze niet in. Hij rent hard zonder veel vooruitgang te maken. Iets wat hij weleens had gezien bij Brams voetbaltraining, toen hij nog op voetbal zat ook had hij het weleens bij gym gedaan. Terwijl Fenna Rik aanmoedigde hoorde hij Liselotte zich vrijbuten. Evert was zo druk bezig met naar Rik kijken, dat hij niet lette op wat Bram deed. Waardoor hij Brams uitgestoken voet niet zag en hij erover viel.

Evert mocht Bram dan te snel af zijn geweest en hem dus hebben gebuut. Als het aan Bram lag zou Evert niet ook nog Rik buten. Er gebeurde precies wat Bram had gehoopt Evert struikelde en Rik kon zich vrijbuten.

Wat er net was gebeurd leek voor Fenna in slow motion te zijn gebeurd, maar toen Evert met een gil op de grond viel, leek de tijd voor Fenna weer normaal te gaan. Zodra Evert op de grond ligt springt hij meteen weer op en begint een scheldkanonnade tegen Bram over wat hij wel niet dacht. Dat Evert wel dood had kunnen zijn en dat zijn enkel verschrikkelijk veel pijn doet. Fenna moet haar best doen haar lach in te houden, Evert staat namelijk met zijn 'zere' enkel, te stampen van boosheid.

Bram staat er versteend bij, dit had hij niet willen aanrichten, hij wilde alleen Rik helpen. Fenna begint nu medelijden met Bram te krijgen, Bram staat op het punt om in huilen uit te barsten. Ze moet ingrijpen want Evert is wel erg boos, voor iets wat waarschijnlijk niet eens zoveel pijn deed. 'Evert, misschien moet jij even bij die boom daar gaan staan en even gaan uitrazen daar.' doet Fenna haar best om de situatie tussen beide te sussen. 'En wat heb jij daarover te zeggen, Bram...' werkt Fenna's uitspraak alleen maar averechts en wordt Evert nu nog kwader, maar dan op Fenna. 'Bram, die weet nu wel dat hij iets fout heeft gedaan en dat was vast niet zijn bedoeling, toch Bram?' onderbreekt Fenna, Evert die weer overnieuw wil beginnen. Fenna kijkt Bram vragend aan, Bram knikt schuw ten teken dat het hem spijt 'Sorry' komt er fluisterend uit zijn mond. 'Nou dan is alles weer goed, toch Evert?' ze kijkt haar één minuut oudere broer dwingend aan. Uit Evert zijn mond komt gemompeld een kwade ja. Hij zucht eens diep draait zich dan om, om Liselotte en Rik te laten weten dat ze naar huis gaan, hij was er wel weer klaar mee. Maar waar hij ook kijkt hij ziet ze niet. 'Fenna!' roept hij zijn zusje, 'Ja, wat nu weer?' begint Fenna in de veronderstelling dat Evert weer wat te zeuren heeft. Als Evert zich omdraait, en Fenna zijn gezicht ziet, bekruipt haar een angstig voorgevoel 'Waar zijn Liselotte en Rik?'

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit is het eerste deel van mijn nieuwe verhaal, het is nog niet af, dus het kan nog even duren voor het volgende deel online komt.