First shot

154 11 0
                                    

When I was young, I usually tell myself na "Ayos lang yan. May next time pa naman." whenever I fail. I always cheer myself up lalo na kapag alam kong down na down na ako tapos sasabihin ko na "Kaya mo yan. Nakaya mo nga dati eh. Ngayon pa kaya?" I don't have friends nor siblings to be a best friend kaya ang ginawa ko, sarili ko ang ginawa kong kaibigan.

"Watch out!" Napatabi naman ako kaagad nang may biglang mag slide sa harapan ko. Isang lalaking nag s-skateboard. Sinundan naman ito ng isa pang lalaki. Napatitig ako sakanya.

Red lips, long eyelashes, thick eyebrows, brown eyes and perfect nose. How could someone has all these features?

"Sorry miss, nasaktan ka ba?" Tanong niya at nag salitan ang tingin niya saakin at sa lalaking nahulog sa skateboard na para bang gusto niya na itong puntahan pero sinisigurado niya munang okay ako. Ngumiti ako sakanya.

"Of course I am okay. I'm fine. I'm always fine. Don't bother me." I said before I walk away. I'm not used to socializing. Kaya nga wala akong friends eh. Sanay akong mag isa lang ako.

"That girl, she's hopeless." Rinig kong sabi ng isang babae hindi kalayuan saakin. Hindi ko na siya tinignan. I don't even know if she cares for me or she's insulting me or both.

I decided to go home after what happened. Pauwi na naman talaga ako eh kung hindi lang sumigaw ang lalaking iyon. Nilakad ko ang distansya ng school at ng bahay. I'm used to these things. Nakakapag isip ako bago tuluyang makauwi sa isang kulungan. At least I have time to think if I would run away from the house or stay at least another night in that house.

"Good morning, Tiny." Bati ni manang. Tinanguan ko nalang siya at pumasok na ako sa bahay. I released a heavy sigh when I saw our empty couches, the tv off and the quiet house.

"Kailan siya babalik?" Tanong ko kay manang nang makapag ayos na ako ng sarili at tumambay muna sa may pool. Nag didilig ng halaman si manang kaya siya nalang ang kinausap ko.

"Destiny, alam mo namang busy siya hindi ba?" Sagot saakin ni Manang. Napangiti ako ng mapait sa sagot niya saakin. As much as possible, I don't like being called by my first name. Hindi kasi bagay. I can't be the Destiny because if I can? Matagal ko nang binago ang buhay ko.

"Busy with what? With his girls?" I laughed. Ever since my mom died, daddy doesn't have a time for me even for our company so he made me in charge but I'm not yet ready for companies kaya ibinigay ko muna iyon sa pinsan ko.

"Pabayaan mo muna ang daddy mo, Destiny. Nag mo-move on lang iyon sa nangyari sa mommy mo." I laughed with what she said.

"My Gosh Manang! It's been how many years? It's been 4 years ever since mom died. Hanggang ngayon hindi parin siya nakaka-move on? O baka naman kaya hindi na siya umuuwi dito because he still blame me for what happened." My eyes watered with what I said but I didn't let my tears to fell. Not this time.

"Wala ka namang ginawa, Destiny. Aksidente lang iyon." Exactly manang, wala akong ginawa. Hindi nalang ako nag salita dahil wala na din naman akong sasabihin pa. Tumayo ako at bumalik nalang sa loob. I got bored kaya naman nag palit ako ng damit at nag desisyon na lumabas nalang muna.

I can't remember when was the last time I jog in the middle of the night. It's just unusual but tonight, I think this is what I need.

"Cause it's frightening to be swimming in this strange sea but i'd rather be here than on land yes she's all that I see and she's all that I need and I'm out of my league once again.~" Napabagal ang pagtakbo ko nang makarinig ako ng boses na hindi ko inaasahan na maririnig ko sa buong buhay ko. Like an angel singing my favorite song.

"it's her hair and her eyes today that just simply take me away and the feeling that i'm falling further in love makes me shiver but in a good way.~~" Napatingala ako sa isang bahay kung saan nanggagaling ang kanta and there it is. The guy I saw this afternoon holding a guitar, looking at the stars and singing my favorite song. I stared at him until he's done singing. Yumuko siya at napansin yata na may nakatingin sakanya. Nahihiya naman akong umiwas ng tingin. Gosh! What to do now?

Last Three Days [Two shots]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon