Dodelijke gevolgen

{2}

Nadat we gegeten hebben, ga ik terug naar m'n kamer. Ik ga even op mijn bed liggen en ik bekijk mijn mobiel. Ik heb een whatsappje van mijn beste vriend Ronald.

Ronald: Hoooii :D

Ik: Hee

Ronald: Wat is er?

Ik: Niks, hoezo?

Ronald: Je reageert raar..

Ik: Ik heb het weer gedaan

Ronald: Amber, kom op. Daar ben je te goed voor. Je moet er echt mee stoppen!

Ik: Je begrijpt het niet.

Net als ik mijn telefoon weer weg wil leggen krijg een whatsappje van een onbekend nummer.

Onbekend: Hee lekkerding

Ik: Wie ben jij..?

Onbekend: Je toekomstige vriendje

Ik rol met mijn ogen, pff wat een hufter.

Ik: Hoe kom je aan mijn nummer!?

Onbekend: Rustig schatje, ik heb hem van een goede vriend van me.

Ik: En dat is!?

Onbekend: Noah

Shit, is het eerste wat er in me opkomt. Hij begint nu dus ook al m'n nummer door te geven. Rustig blijven spreek ik mezelf toe.

Ik: Oke.

Onbekend: Ik vind je wel leuk :$

Ik: Lijkt me sterk

Onbekend: Je bent zo mooi liefje

Ik: Mag ik nu weten wie je bent

Onbekend: Carlo

Ik: Wat..! Waarom whatsapp je me?

Carlo: Hahahahahaha je geloofde het ook echt. Je bent echt een mogool. Je bent super lelijk en ook nog is dik.

Ik lees het bericht en krijg een brok in me keel. Ik ga voor de spiegel staan en kijk naar mezelf. Hij heeft gelijk, ik ben lelijk, ik ben dik. Hij heeft alle recht om dat tegen me te zeggen, het is mijn eigen schuld.

Ik moet maar is aan mijn huiswerk bedenk ik me. M'n concentratie is echt nul en ik moet m'n best doen om niet in slaap te vallen. Wat opzich niet zo raar is om half twaalf.

Ik maak Nederlands nog even af en ga dan slapen.

's Nachts had ik een hele vervelende droom. Ik was uit van school en liep naar m'n fiets om naar huis te gaan. Net toen ik mijn sleutel in het slot wilde doen, pakte iemand me bij mijn schouder en draaide me om. Het was Noah. En ik keek recht in zijn super mooie ogen en ik voelde dat ik moest blozen. Hij trok zich naar me toe en drukte zijn lippen op de mijne. Ik antwoorde dat door het zelfde te doen. Toen werd ik opeens naar achter getrokken door Carlo en lag ik op de grond. Noah hing over me heen en keek me vals aan. 'Dacht je nou echt dat ik zo'n lelijke eend als jou zou zoenen', zei hij en hij begon te lachen. Carlo spuugte nog in mijn gezicht en samen liepen ze lachend weg.

Het was onderhand half 3 's nachts en ik probeerde weer in slaap te komen. Maar de woorden van Carlo bleven maar door mijn hoofd spoken. Ik was bang dat ik nooit de ware zou vinden, omdat ik zo lelijk ben. Ik was bang dat ik nooit kinderen zou krijgen, omdat ik zo'n mogool ben.

Na nog een halfuur te zitten malen en mezelf uiteidelijk zit te kalmeren val ik toch weer in slaap.