Chapter 5

16 0 0
                                    

I narrowed my eyes at the handkerchief he is offering. Nang marealize kong familiar yun ay kinuha ko ito pero imbis na ipangpunas sa luha ko ay binuklat ko ito, and I found out that this hanky is mine. Talk about the name na nakaburda sa panyo. Duh.

Binalik ko ang tingin sa lalaking nagmagandang loob at nakangiti siya. Bakit mayroon siyang panyo ko?

"You don't remember me, do you?" Tanong niya, sabay indian sit sa tabi ko.

Umiling ako and I giggled. "I'm sorry."

Tumango naman siya. "You don't remember that you offered that handkerchief to me?"

Kumunot ang noo ko. I don't know what he is talking about. He sighed. He opened his backpack and he let out an umbrella. Oh gods! That is my umbrella! Nanlaki ang mga mata ko. Siya yung lalaki sa waiting shed?

"I assumed you remember me now." He concluded and he chuckled.

"Yeah." Sagot ko at nginitian ko siya.

"Lagi kong dala yang dalawang bagay na naitulong mo sakin nung araw na yun. Nagbabaka-sakali na makasalubong ka. And fortunately, here we are.."

I put the umbrella inside my Prada bag na gamit ko for today. "Sorry. Medyo nawala sa isip ko ang itsura mo, kaya hindi kita naalala."

He shrugged. "It's fine. But let me guess.. May problema ka?" Tumungo ako at hindi ko siya sinagot. "Meron nga. Hindi ka naman siguro iiyak kung wala kang problema diba. Unless.. Baliw ka?!"

Tinaasan ko siya ng kilay at natawa sa reaksyon niya. Ang adik naman nitong stranger na to.

"Oopps, you smiled!"

I rolled my eyes. "Shut up."

"David nga pala." And he offer his hand. "David Cardona."

I smiled and took his hand. " I'm Amethyst. Nice to meet you, David." And we shake hands.

"Alam mo bang ako rin yung nakabungguan mo sa tapat ng restroom last time?" Tanong niya and his commercial smile flashed again on his face. Napangiti rin ako. Siya pala yun. "Anyways, kung ano man yang problema mo--"

"I and my boyfriend fought." Putol ko sa kanya.

Natigilan naman siya. "M-may boyfriend ka p-pala.." Mahina niyang tugon pero rinig ko. Nakita ko siyang tumango-tango at tumingin sa malayo. "Magkakabati rin kayo niyan." Masaya niyang dagdag. Ang bilis naman nitong magbago ng mood.

I smiled at him. "Sana nga."

"I like your smile." Full of sincerity niyang sabi. Seryoso ang mukha niyang nakatingin sakin. I don't know but I feel something weird. "Ngiti ka lang. Hindi bagay sayo ang naiyak. You deserve to be happy, Amethyst. You're precious."

***

4 days have passed at naging maayos na kami ni Zeus. He explained that the girl in his condo ay babae ni Dean at hindi sa kanya. Pinatawad ko naman siya agad. Nagsorry pa nga ako for being so paranoid and not letting him explain.

Andito kami nila Sasha sa basketball court ng uni. Zeus and Liberty's Basketball Team has a practice para sa darating na game. Nakaupo kami dito sa pinakaunang bench where we can see the players crystal clear. Nasa tabi ko naman ang bag ni Zeus.

Their coach whistled for a water break. Naglapitan ang buong team sa kani-kanilang gamit. Nakangiti kong inabot ang water jag ni Zeus and habang nainom siya ay pinupunusan ko ang pawis niyang tulo ng tulo sa kanyang noo.

"You are so good, babe." Sabi ko.

He winked. "I know right." And he kissed me on the cheeks.

"PDA!" Sasha screamed. She rolled her eyes but we just laugh at her. Ganyan talaga yan.

Team went back to the court as their coach commands them to. Naupo naman kami ulit nila Sasha ng maayos.

"So, Zeus is getting sweeter now huh?" Kwestyon ni Sasha sakin.

"Yeah. He's the best." Kilig kong sagot.

"Well, you can say that. But let me remind you, Zeus Ravanilla is a chick magnet."

"We're sure you're aware of that, Amethyst." Singit ni Jazzy.

I shrugged. "I know. But he changed, right? Napagusapan na natin to, girls. Just.. Just be happy for me."

Sasha and Jazzy looked at each other and smirked. Hindi na sila sumagot at tinuon ang pansin sa game practice ng varsity.

Napaisip naman ako sa sinabi nila. I mean, I don't doubt Zeus' love for me. We're now in our 3 months. Usually sa mga nakakarelasyon niya ay pang-isahang buwan lang. He does love me.

Pero paano nga kung totoo ang sinabi nila Sasha? Paano kung magulat ako isang araw may iba na si Zeus? Paano kung ang lalaking mahal ko ay hindi na ako ang mahal?

I shake my head. No.. Of course, it will not happen. I smiled at Zeus running and dribbling the ball then shoot it for 3 points. He will not do anything stupid to hurt me. I assure of that.

Nagpalakpakan ang mga nanunuod sa pagshoot na yun ni Zeus. Even me. But I got disturbed. Narinig kong tumutunog ang phone ni Zeus. Dali-dali kong hinanap ito sa loob ng bag niya.

Charlotte

Calling..

Charlotte? Who the hell is Charlotte? And why is she calling Zeus?

"Amethyst, let's go to the.. Oh, are you okay? What's that?" And Jazzy glanced at Zeus' phone. "Charlotte?"

Umiling ako as a sign that I don't know who is this Charlotte girl.

"Try to answer the call." Sasha suggested.

I look at the phone once again. Hindi pa rin tumitigil ang tawag. Sinulyapan ko si Zeus at kinakausap pa sila ng coach nila. I tapped the answer button.

Kalma, Amethyst. "He--"

"(Baby!)" Ani nang sumagot.

Wtf?! Baby?!

© TO LOVE AGAIN, Zhelababy, 2016

To Love AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon