KIVILCIM

ANNE

Multimedya:su

<BUGÜN>

Şuan ben babam üvey annem kahvaltı yapıyoruz...
Şimdi siz diyeceksiniz hangi ara bu kadar samimi oldunuz...

<DÜN AKŞAM>

Bana öyle sıkı ve içten sarıldıki o an sanki gerçek annem bana satılıyormuş gibi hissettim.
ÜA-- Hadi ne bekliyoruz
Ba.-- hiç birşey hadi gel su biraz konuşalım
B.--Olur... dedim ve oturma odasına girdim babam ve üvey annem iki kişilik koltuğa oturdular bende hemen karşılarındaki tekli koltuğa oturdum.
ÜA.--Su ben herşeyi biliyorum bu senin için cok zor bunca yıl babandan uzak kaldın şimdi geri geldin ve babanın evli olduğunu öğrendin sana kendimi sevdirmek için elimden geleni yapacağım.
Bu sözler benim duymak istediklerim değildi.Ama nedense kalbimde bir kıpırtı oldu.Genelde dramalarda üvey anne kötü olur ve o ailenin mirasına konmak ister ama bu kadın öyle birisine benzemiyor.Artık o kadar yorgunum ki gözlerimi kapattığım an uykuya dalabilirim.

"İzninizle odama çıkıp dinlenmek istiyorum."

"Tamam kızım..dedi ve Ayşe abla yani evin baş hizmetçisini çağırdı.

"Ayşe hanım"dedi ve 1.50 boylarında hafif tombul ve ponçik bir kadın içeri girdi..

"Buyrun Mehmet bey beni mi çağırdınız?"

"Evet,Küçük hanım a odasını gösterirmisiniz?"

"Tabi efendim,buyrun su hanım.."

Koltuktan kalkıp Ayşe ablanınpeşine takıldım.Ev gerçekten çok büyüktü.Kaybolmamak elde değildi ve sonunda odama vardım.

"VAYY İNANILMAZ BURASI BİR HARİKA.GERÇEKTEN BENİM ODAM MI?"

"Evet efendim.Bir şey e ihtiyacınız olursa bana seslenmeniz yeterli.."

"Teşekkürler.."dedim ve Ayşe abla gittikten sonra odama girdim.Son model bir bilgisayar,kocaman bir balkon,çiçek desenli duvar kağıtları,çift kişilik yatak ve aksesuar vardı.İlk dikkatimi çeken bilgisayar masasının üst rafında kitaplar oldu.Rastgele bir tane seçtim ve yatağa yattım.Kitap ı okurken uyuya kalmışım...

<BUGÜN>  

Evet kahvaltı ediyoruz.Şuan çok mutluyum.Gerçek bir aile tablosu gibi..Babam konuşunca dikkatimi ona verdim.

"Kızım benim şimdi işe gitmem lazım akşam yemeğinde görüşürüz.."

"Tamam baba sana işinde kolay gelsin.."

Babam yanıma gelip yanağımdan kocaman öptü ve veda etti.Üvey annem ile baş başa kalmıştık,yemeğimi yerden bana çağırdı..

"Su.."

"Efendim?"

"Bu kadar kısa bir sürede sana nasıl bu kadar çok bağlandım biliyorum.Benim çocuğum hiç olmadı ama her zaman senin gibi bir kız çocuğu istemişimdir.Seni sanki ben doğurmuşum gibi hissediyorum.Eğer bugün bir planın yoksa birlikte alışveriş gidelim mi?"

"Planım yok ama.."

"Tamam o zaman kahvaltıdan sonra alışveriş e çıkalım.."

Neye uğradığımı bilmiyorum ama az önce söyledikleri çok içtendi.Oysa ben öz annemle bile alışveriş yapmaya çıkmamıştık.Yemeğimi yiyip sofradan kalktım.

"Ellerinize sağlık."

"Afiyet olsun."

Sofradan kalktım ve odama çıktım.İçimde birşeyler pırpır ediyordu.Hemen üstüme dizimin üstüne gelen beyaz elbisemi giydim.Altına siyah dolgu topuklu ayakkabı,siyah çanta aldım ve kendimi dışarı attım.Annemi göremedim.(Hemen benimsedim onu sanki benim öz annemmiş gibi..)korumalara onu sordum.

"Annemi gördünüz mü?"

"Araba da sizi bekliyor efendim."

Onu kafamla onayladım ve dışarı çıktım.Dışarıda olan siyah arabaya doğru yürümeye başladım ve arabanın içine girdim.Yolculuk sırasında üvey annem ile konuştuk.

"Bildiğim kadarıyla 1 hafta sonra okullar başlıyacak onun için önce üniformanı alalım sonra okuluna gideriz.Ben kayıt işlemlerini hallederken sende okulu gezersin olur mu?"

"Sen nasıl istersen anne.."dedim.Son cümleyi sessiz söylemiştim ama söylediği cümle beni duyduğunu gösteriyordu..

"Benim değil senin istemen önemli kızım.."

Annemle birlikte alışverişe çıktık.Okul formam etek ve gömlekti.Eteğimi dizimin 2 karış üstünde aldım..Arabaya binip okula doğru yola koyulduk.Yarım saatlik bir yolculuktan  sonra okula varmıştık.Annem aşağı indi bende onun peşinden indim.

"Ben müdürün yanına gidiyorum.Sende istersen okulu gez.."

"Tamam"

Annem okul binasına doğru yürümeye başladı.Bende gözlerimi ondan alıp çevreye bakmaya gittim.Okulum çok büyüktü.Spor salonunun yanından geçerken bir ses duydum.

"Sen..Görürsün.."

Bu sesler ben spor salonuna yaklaştıkça arttı.Spor salonunun önüne geldim ama ses yoktu.Sanırım galipten sesler duymuştum.Kapının üstünde anahtar vardı.Anahtarı çevirdim.(AÇMAZ OLAYDIM..)kapının açılmasıyla kendimi yerde buldum.Kalkmaya çalıştım ama kalkamadım.Sanki üstümde çuval düşmüş gibi ağırlık vardı..Sıcak rüzgar yüzüme doğru vuruyordu..Bir dakika..Sıcak rüzgar Gözlerimi açtımve don a kaldım..

"Naber güzellik "

Bu bölümde bu kadar olsun.Biliyorum geciktim ama umarım beğenirsiniz.Asıl olaylar şimdi başlıyor..