[ON-GOING] Na-inlove sakin si Baekla

{01} Meet So Yul

Excited na ko! Finally!

Pasukan na ule. At ako lang yata ang nilalang sa mundo na natutuwang pumasok sa school.

At itong nilalang na to ay si Min So Yul. (민 소 율) 

Isang ordinaryong babae na nag-aaral sa Shinhwa University. First year ko palang dito sa Korea pero salamat sa internet at natutu ako kaagad mag-Korean. Tama lang ang height ko para sa isang babae. Matalino, oo may pagka geek ako, mabait naman pero masungit pag kailangan. Magaling din ako kumanta at wala akong interes sa mga lalaki. Weird, no? 

Nagka experience na kasi ako dati at ayaw ko nang maulit yon. So sa ngayon, libro at internet ang sentro ng atensyon ko. Physically, fair-skinned ako, small pouty lips at may double eye lids. Nagsusuot ako ng nerdy glasses kasi maypagka malabo ang mata ko.

First day of class ngayon. At excited na ko pumasok kasi namiss ko na mag-aral at yung mga kaibigan ko. Sila Minah at Hana. Sila lang talaga yung una kong naging kaibigan ko dito sa Korea at swerte ko! Kaklase ko sila. Astig no?

Dali-dali akong pumasok sa classroom at umupo sa table sa may middle row. At least dito medyo kita ko pa ng ayos. Tumingin-tingin ako sa paligid. Kita ko sa mukha ng mga kaklase ko ang dismaya dahil pasukan nanaman.

Napansin kong may nakatingin sakin kaya tinignan ko rin siya. Weird neto. Gwapo sana kaso nakakatakot. Kung makatingin eh parang may masamang pagnanasa sayo. Tinaasan ko lang siya ng kilay at umiwas ng tingin. Tsk.

*shivers*

Naalala ko yung nangyari sakin dati. >_< 

Ayoko na.. Tama na.. So Yul, enough.. Sinampal sampal ko yung sarili ko para matapos na yung pag-iimagine ko. *slap* tama na. *slap* So Yul.. Ano ba?

"Huy."

Huh?! Minukat ko mata ko, Jusko jugigo!

Si Minah pala to. Kala ko naman kung sino. Mamatay na ko sa gulat. -.-

"Ano ba ginagawa mo jan? Mukha kang baliw.."

"Wala..wala.. May naalala lang ako.. Kamusta na nga pala kayo?", nakangiti kong tanong sa kanila. "Sus, parang di tayo nagkita nung isang araw."

"Hehe namiss ko lang kayo" at bigla ko silang niyakap ng sobrang higpit. Di na nga daw sila makahinga eh.  

"Tam-a..n-na So Yul.. Di na ko makahinga.." Agad ko rin silan binitawan. Ngumiti lang ako from ear to ear at nag peace sign.

[ kinda like this -> ^______^V ]

Dumating na yung teacher namin kaya umupo na kami at tinutok ang atensyon namin sa kanya. He bowed and introduced himself, "Annyeonghaseo. I am Mr. Lee Min Hyuk." 

In fairness, good-looking siya. At di mo maiiwasang makarinig ng iritan ng mga babae dito. Gwapo ehh. :D

"Okay, class. Just so you know, we have a new student here. Why don't you come up infront and introduce yourself." And he pointed at me. I nervously went straight in front of the class. "Annyeonghaseo. Cheonun So Yul imnida. " at hiyang-hiya akong nagbow. "Can you tell us something more about yourself?"

*gulp*

Ano naman sasabihin ko?

"Ahh.. Ah.. I am from the Philippines. My mother is a Filipina while my dad is Korean.", yun na yung lumabas sa bibig ko.

"That's very nice, Ms. Min. I hope you will gain a lot of friends and enjoy your stay here.", sabi ni Mr. Lee habang tinatapik ang balikat ko.

Gwapo ~//////~

"A-ahh.. Kamsahamnida..", i bowed and went back to my seat. We already started our lesson when someone knocked on the door. It opened at may sumilip na lalaki. Nag excuse siya at pinapasok naman siya ni Mr. Lee. "Why are you late and on the first day of class, Mr. Byun?" 

Mukhang pagod na pagod siya. Siguro tumakbo to.

"Ohh.. Mianhe.. I didn't sleep well last night. That's why I wasn't able to get up early." Puyat daw. Ano naman kaya ginawa? "And what were you doing last night?"

"I was finishing my mom's unfinished chores, sir."

Mr. Lee just nodded. I think he got the point and that he needs to be considerate. "Okay. Go ahead and take your seat."

"Yes, I understand. Thank you, sir." At nagsimula na siyang maghanap ng upuan. Wala nang ibang upuan kundi sa tabi ko. 'Sana mabait to.. Pero mukha din naman siyang mabait.. Hmm.. Ewan.. Kakausapin ko nalang mamaya.' Sabi ko sa sarili ko. Umupo siya sa left side ko at agad na nilabas ang mga gamit niya. Sa sobrang di mapakali niya, di niya napansing nalalaglag yung notebook niya. Kinuha ko naman to pero bakit ganun?

Pink yung cover at...napaka..

...girly??

Wag mo sabihing..bak-

Ayy hinde., masama yang iniisip mo, So Yul. Wag kang judgmental. Aayos na ko ng upo nang mapansin ko na nakatingin na siya sakin.

O/////O

Gwapo rin to.. ~///~

"Mianhe.. Your notebook fell.." At agad ko namang inabot to sa kanya. Medyo nahiya siya kaya umiwas siya agad at nagsabi ng thank you na hindi man lang humaharap sakin.

Aigoo~  

Mahaba-haba tong araw na to..