BÖLÜM 7

119 7 5
                                    

Telefonu mecburen açmak zorundaydım başka sansim yoktu telefonu elime aldım ve actim arayan tabikide büşra ydi

Sowon
- alo

Büşra
-alo nerdesin kizim sen niye gelmiyorsun okula

Sowon
- şeyy

Büşra
- neyy

Sowon
- bilmedigin bir sürü olay gelişti ve artik ben okula gelmiycem

Büşra
- neden

Sowon
- çünkü ben artik Türkiye de değilim Koredeyim ve burda okuycam

Büşra
- Neee?! Sen ciddi misin bu imkânsız birşey hem sen nasil gittin oraya

Sowon
- uzun hikaye sonra anlatirim

Büşra
- tamam madem sen ordasin bende oraya geliyorum

Sowon
-sen şaka mi yapiyosun

Büşra
- yoo hayır ben çok ciddiyim ilk uçakla gelicem hadi tutma beni daha valizimi hazirlicam

Birşey diyemeden telefonu yüzüme kapattı ben de yukari cikip müzik dinlemeye başladım dinlerken uyuya kalmisim zaten

Bir süre uyumusum uyandigimda aksamdi ben o kadar cok uyudum mu ya neyse asagidan kahkaha sesleri geliyordu bende merak edip aşağı indim karşımda ne göreyim Allahım sen bana akil sabir ver Ya Rabbim bu imkansizdi inanamiyordum çok uzatmadan aşağı yanlarına indim

Umarım begenirsiniz
Yorumlarinzi bekliyorum arkadaşlar

HAYALİM SENSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin