O sıradan bir kızdı. Sradan insanları ve sıradan olayları severdi. Hayat onun için buydu. Kendi dinginliğinde ve tabiki bazen kendi çılgınlıgıyla akıp giderdi zaman. Kardeşiyle vakit geçirmeyi severdi ve kuzenleriyle eğlenmeyi. Müzik onun için sıradan olmayan tek şeydi. Onun için yazıldığını düşündüğü şarkılar vardı. Evet aptalcaydı ama şarkılarını severdi. Böyle düşünmek hoşuna giderdi müzik dinlemeyi o kadar çok severdi ki kendini kaptırdığında ne kardeşinin ağlamaları ne annesinin seslenmeleri ne de babasının söylenmesi onu bu dünyadan kolay kolay çekip çıkaramazdı. Yaşadıgı şehir, arkadaşları, içinde bulundugu ortam onu mutlu ederdi. Hiç birşeyin eksik olmadığını düşünürdü. Yani Hilal kısacası hayatını severdi..
