Kalp Hırsızım

Senin Burada Ne işin Var ?

   Hayat'ın ağızından:

   Kalktığımda burnuma çok güzel kokukar geliyordu.Tabii ki bu kokunun ne olduğunu bilmiyordum.Sonuçta daha yeni kalkmıştım.Sonra birden İpek ve Aslı'nın sesini duydum.Sonradan aklıma geldi ki bugün benim doğum günümdü.Ama iş görüşmem vardı."Sarte" adlı şirkete baş manken olacaktım.Yani inşallah.
   Kahvaltımı yaptım ve kızlar masayı toplayıp kocaman bir pasta getirdiler.İkisi de aynı anda:
- Doğum günün kutlu olsun!
diye bağırdılar.Çok mutlu olmuştum.Unutmamışlar.Sevinçten gözlerim doldu.Önce dilek tuttum.Ne dileyeceğim tabii kendime göre birini istedim ve pastayı üfledim.Sonra da evden çıktım.
   Yolda arabamın lastiği patladı.o yüzden de görüşmeye geç kalacaktım.Arabayı öylece bırakıp taksi çevirdim.Şirkete gittiğimde danışma beni 4. kata gönderdi.Orada Çağla Hanım'ı bulmamı söyledi.Çıktım ve Çağla Hanım'ı buldum.
- Patronumuz da sizi bekliyordu.Buyrun.
   İçeri girdim ama arkası dönüktü.Çağla Hanım:
- Murat Bey, beklediğiniz misafir geldi.
- Tamam Çağla çıkabilirsin.
dedi ve arkasını döndü.Ben de tam arkasını döndüğünde kafamı çantamın içine gömmüş telefonumu arıyordum.Telefonumu buldum ve telefonumu kapatırken konuşmaya başladım:
- Özür dilerim, Murat Bey ge-
   Ama bu olamaz.Karşımda duran o olamaz.
- Murat!
- Hayat!Senin burada ne işin var?
dedi ve yanıma geldi kollarını açtı.Liseli aşıktık biliyorum ama güzel ayrıldık.İkimizde sorun çıkarmadık.Sarıldık,daha da sıkı sarıldık.Sonra bana dönüp:
- Eee sen niye geldin?
- Baş manken olmak için gelmiştim.
- Yani bizimle çalışacaksın.
- Yani tam demeyelim ama inşallah.
- İnlallahı maşallahı yok.Buraya geldiysen tabii ki kabul edildin.Ama baş manken olarak değil.
- A-
- Ama falan yok.
- Ama Murat ben mankenlik için geldim.Peki manken olmayacaksam ne olmamı istiyorsun?
- Tabii böyle bir güzellik saklanmamalı ama ben saklamayı tercik ediyorum.Asistanım olarak başla.Uyar mı?
- Sen eskiden de böyleydin.O zaman ne yapmam gerekiyor ilk olarak?
- Kahvemi getirmekle başlayabilirsin.
- Peki Murat Bey.
- Bey demene gerek yok.
- A-
- Ne itiriaz ettin Hayat.Sen eskiden de böyleydin.
- Tamam.Hemen getiriyorum kavenizi.
- Ihı ıhı.
- Kahveni.
- Evet.Lütfen.Ha bir de kendine de yap.Sohbet ederiz birlikte.
- Hay hay patron.
   Murat'a bak sen.Nereden nereye.Üff keşke görmeseydim.İçimde bir kıpırtılar oluştu.Sanki liseden beri olan bir boşluk doldu.Aman ne saçmalıyorum ben ya.Neyse Hayat hadi yap şu kahveyi de götür patroncuğuna.

Arkadaşlar daha uzun yazmıştım ama silinmiş özür dilerim.Bir de bazen yeni bölüm gelemeyebilir.Çünkü ilk kitabım ve okul yüzünden çok yoğunum.Gelse gelse pazar günleri yazabilirim.Yazamadığım şeyler için şimdiden çok özür dilerim...