Forever You and I

V.

Vanessa's POV

"Ate, magreresign na ako." Sabi ko kay ate ng nakayuko.
Alam ko na magiging reaksyon niyan.

3.

2.

1..

"WHAAAAATTT?!!BAKIT BABY VAN?! AYAW MO NA BA AKO MAKITA AT MAKASAMA?!!" sabi na eh,magwawala yan -_-

"Ate ca---"

"Waaaaaaahhh!! Huhu,iiwan na ako ni baby van! Huhu.hindi ako papayag!!waaa--" tinakpan ko yung bibig nito,napakaingay ng hanep.

"Ate! Kailangan ko ng magresign! Alam mo naman na reason ko diba?!aishh.." Maya maya huminahon na ito at sumeryoso na yung mukha.
Alam na niya kung sino tinutukoy ko.

"Is it because of him,magreresign kana?" Tumingin ako kay ate at nakikita ko nanaman na galit na ito.Tuwing siya ang topic namin,seryoso na si ate kundi naman ay galit.
Minsan,chinechange topic niya.Naiiyak din ako pag yun ang topic namin,ewan ko ba at hindi matanggal tanggal tong sakit na nararamdaman ko kapag naaalala ko yun.

"Baby van,hindi mo naman kailangan magresign ng dahil lang sa g*gong lalaking yun!" Ayan na,nagmumura na siya.

Napabuntong-hininga na lang ako.Wala na akong magagawa,hindi na ako makakapagresign nito. -.-
Bakit nga ba gusto kong magresign?

*flashback*

Naglalakad na ako ngayon papuntang bus station and late na ako sa work ni ate.Masesermonan nanaman ako ng walang sa oras.
Tinatamad akong tumakbo kaya palakad lakad lang ako with matching earphone pa ako sa tenga para hindi nakakabored habang naglalakad.

Now playing: My immortal (pakinggan niyo na lang po para may feelings xD)

Hmm...My favorite song,bakit ko nga ba paborito tong kanta na to?
Well,nakakarelate kasi siya.
Saktong sakto tong kanta na to sa buhay ko.

Sabi nga sa lyrics nito "I've been alone all along"

Well,yeah.Habang buhay na nga lang siguro ako mamumuhay mag-isa.Mayaman nga ako,madaming pera,pero hindi na mahalaga sakin yun.Ang gusto ko lang naman,buong pamilya at kasiyahan.Yun lang gusto ko,