Dare To Be Different

κεφαλαιο 6ο

Ξυπνάω από το ξυπνητήρι όπως κάθε πρωί.
Ετοιμάζομαι και κατεβαίνω κάτω να φάω πρωινό μαζί με την μαμά μου.
"Σήμερα θα αργήσω πάλι να ξες, θα έχει φαγητό στο φούρνο να το ζεστανεις και να φας το μεσημέρι!." Μου λέει η μαμά μου.
Μα Καλά τον τελευταίο καιρό το έχει παρακανει με την δουλειά..
Πάντα δούλευε αρκετά διότι με μια δουλειά έπρεπε να μας συντηρεί και τις δυο άλλα τον τελευταίο μήνα κυριως είναι όλο στηβ δουλειά και δεν την βλέπω καθόλου.
"ΕντΞει μαμά" λεω και κατεβαινω κατω που με περιμενει η Λυδία.

Φτάνουμε στο σχολείο και εκεί κλασικά συναντιόμαστε με τα παιδιά.
Ο Κώστας για κάποιο λόγο με κοιτάει με μισό βλέμμα από το Σάββατο που έμαθε ότι βγήκα με τον στεφανο.
Δεν ειμαι υπερβολική αλλά κάνει μπαμ ότι του αρέσω ακόμα!
Είχα που είχα τα προβλήματα μου τώρα έχω και έναν Κώστα να είναι θυμωμένος μαζί μου.. τέλεια πάμε!
Μόλις χτυπάει κουδούνι για μέσα πηγαίνω αμέσως στην τάξη και κάθομαι στο θρανίο που προς μεγάλη μου έκπληξη είναι άδειο!
Μα Καλά ο στέφανος ήταν από τους πρώτους που ερχόταν σήμερα το έγινε?
Οπα οπα. ..
Εμένα τώρα τι με νοιάζει ?
Εγώ δεν είναι αυτή που του είπε ότι δεν εννοουσα ότι έλεγα και να μην τα πάρει στα σοβαρα?
Τι έγινε πάλι και τον σκέφτομαι...

Αποφασίζω τελικά να αρχίσω να προσέχω στο μάθημα μέχρι που χτυπάει η πόρτα μετά από 5 λεπτά και μπαίνει μεσα ο στέφανος λαχανιασμένος.
Ρωτάει την καθηγήτρια αν τον αφήνει να μπει και βέβαια αυτή τον αφήνει.
Έρχεται και κάθεται στη θέση του.
Δηλαδή δίπλα μου ώς συνήθως...
Φαίνεται κουρασμένος έτσι παίρνω πρωτοβουλία και κάνω κάτι που θα μετανιώσω.
"Καλά είσαι?" Του λέω.
"Ναι μια χαρά" λέει γρήγορα χωρίς καν να με κοιτάξει.
Εμ βέβαια προσεχει στο μάθημα.
Είναι πιο σημαντικοί οι τύποι στην φυσική από ότι εγώ?

Τελικά η ώρα περνάει αργά και βασανιστικά όπως και η δεύτερη και η τρίτη.
Μέχρι που φτάνει η τέταρτη που έχουμε γυμναστική.

Απ ότι φαίνεται δεν είναι πολύ αθλητικος Τύπος μιας και κάθεται καθ'όλη την διάρκεια που οι υπόλοιποι παίζουν βολει η Μπάσκετ..
Να και ένα κοινό μας.
μισώ τα αθλήματα.. πήγαινα βόλεϊ για 2 χρόνια άλλα μετά το σταμάτησα Γιατί αρχικά γυμναστήριο.
Κάτι που είναι μακράν καλύτερο από όλα τα άλλα.
Πάντως δεν του φαίνεται για Τύπος που δε  κάνει κάποιο άθλημα η μπορεί ν πηγαίνει γυμναστήριο σαν και εμένα.
Να τα τα κοινά.
Βασικά Ποια κοινά? Γιατί να έχω κοινά μαζί του?

Μετααπο ολεςαυτες τις ανεπιθύμητες σκεψεις αποφασίζω να πάω να παίξω βόλεϊ μπας και ξεχαστώ λίγο και δεν σκέφτομαι όλα αυτά.
Αυτός συνεχίΖει να κάθεται στις κερκίδες που είναι στον ίδιο χώρο με το γήπεδο του βόλεϊ.
Τον παρατηρω να κοιτάει όλα τα κοριτσια από την τάξη μου και όταν το βλέμμα του πέφτει πάνω μου και καταλαβαίνει ότι τον κοιτάω αυτός γυρνάει και κατεβάζει το βλέμμα του.
Μα Καλά γιατί συμπεριφερεται έτσι? Δεν μπορώ ν τον καταλάβω.
Έχω κάνει κάτι κακό σε αυτόν?
Οπ λάθος...
Έκανα μεγάλο κακό σε αυτόν...
Μου παραδέχτηκε ότι με θέλει και εγώ του έριξα ενα Χ από εδώ μέχρι απέναντι...
Δεν ξερω Γιατί με νοιάζει τόσο σοβαρά
Αλλά το γεγονός αυτό με τρομάζει πολύ.
Όλες μου λένε ότι ειναι επειδή μου αρέσει και εμενα αλλά αυτό είναι αδύνατο.
Εμένα ούτε μου άρεζε ούτε θα μου αρέσει κανείς..
Έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή γιατί δεν βλέπω Καλή κατάληξη μαζί του.
Μπλέξαμε παλι!
Το χειρότερο είναι ότι δε ξερω αν θέλω πραγματικά η όχι ν μιλάω μαζί του και να μου δινει σημασία.
Βαθιά μεσα μου το θέλω πολύ όμως πρέπει να μην γίνει τίποτα από όλα αυτά.
Συνεχίζω να τον κοιτάζω καθ'όλη την διάρκεια της γυμναστική όσο και καλα παιζρψ βολει.
Μεχρι πιυ τον βλεπω οτι με κοιταει και αυτος και έχει καταλάβει οτι τον κοιταω εδω και ωρα.
Με το που χτυπαει το κουδουνι για διαλειμμα τον βλεπω να πεταγεται αμεσως και να φευγει.
Ακομα με βλεπει οτι τον κοιταω επίμονα.
Κατα την διαρκεια της επομενης ωρας που εχουμε αλγεβρα αποφασιζω να κατσω να σκεφτω οτι εχει γινει μαζι του και να παρω μια αποφαση.
Ναι απ ότι φαινεται δεν είμαι της θετικης απ οτι καταλαβατε.

Σκεφτομαι ολη αυτη την ωρα. Εχω βαλει κατω οτι εχει γινει.
Μεσα στο μαθημα ωρες ωρες γυρνουσε και με κοιτουσε που τον παρατηρουσα αμέσως χαμογελούσε αλλά γυρνούσε ξανά μπροστά.
Στο θέμα μας τώρα...
Η αποφαση μου είναι ότι πρέπει να τον ξεχάσω τελείως και να μην ασχοληθώ καθόλου μαζί του γιατί ξέρω ότι αν γίνει κάτι τέτοιο θα κολλήσω...Κάτι που δεν έχει ξανά γίνει αλλά είναι πολύ πιθανό να συμβεί...
που καταντησα:(
Δεν θα τον ξανακοιταξω, αν μου μιλάει θα μιλάω απότομα και θα προσπαθησω να μην τον σκέφτομαι...

Έτσι και εκανα για τις υπόλοιπες ώρες..
Αλλά έλα που η τύχη δεν είναι με το μέρος μου..

Με το που σχολασαμε ήρθε και με τραβηξε προς το μέρος του.
Ντάξει τώρα είναι σίγουρο... πάει γυμναστήριο.. έχει δύναμη αρκετή θα έλεγα!
"Γεια σου Δανάη" λέει με ενα χαμόγελο ως τα αφτιά.
"Τι θες?" Του λέω απότομα για να βάλω σε πράξη το σχέδιο μου.
"Αυτό που θέλω είναι να μιλήσουμε!" Λέει ενώ το χαμόγελο έχει εξαφανιστεί από την απότομη απάντηση μου.
"Πιστεύω πως δεν έχουμε κάτι να πούμε.. ότι είχα να στο πω στο είπα!" Λεω και κάνω να φύγω ενώ αυτός με κρατάει σφιχτά.
"Ασε με να φύγω" του λέω αυστηρά.
"Όχι αν δεν μου πεις εδώ μπροστά μου ότι μου είπες μέσω μηνυμάτων." Λέει και φαίνεται να ντρέπεται αρκετά ενώ τα λέει όλα αυτα..
Να γιατί δεν πρέπει να μου αρέσει είναι πολύ ντροπαλός και ήσυχος για τα γουστα μου.
Μπορώ να πω όμως ότι με ξαφνιάσε το γεγονός ότι μου είπε όλα αυτά από κοντά.
"Δεν υπάρχει λόγος να τα ακούσεις και από κοντά" λέω και αρχίζω να απομακρύνομε..
Αυτή την φορά πάλι Καλά δεν έκανε καμία κίνηση να με τραβήξει πίσω.
Πάλι Καλά...
Δεν θα μπορούσα με τίποτα να τον κοιτάω σε αυτά τα υπέροχα καστασνα μάτια και ν του το πω.
Υπέροχα? Όχι όχι όχι... αδιάφορα απλά...
Σοβαρεψου Δανάη..
Πήρα μια αποφαση και θα την τηρήσω...
Όσο αντέξω βέβαια γιατί δεν υπόσχομαι τίποτα..
Αχ είναι όλα τόσο δύσκολα.
Από την μια ήθελα τόσο πολύ όσο έφευγα να με τραβήξει πάνω του και να με φιλήσει από την άλλη όμως δεν ήθελα καθόλου γιατί ξέρω πως αν γινόταν κάτι τέτοιο θα ειχαμε πολύ σοβαρά προβλήματα μετά.
Είναι όλα Ενα τόσο μεγάλο μπέρδεμα...
______________________________________

Είχα σχεδιάσει να το ανεβάσω χτες αλλά δεν βρήκα χρόνο και έτσι αποφάσισα να το ανεβάσω σημερα.😃

Ελπίζω να σας άρεσε 😍αν και μπορώ να πω ότι περίμενα να βγει καλύτερο αλλά δεν έχω χρόνο να το επεξεργαστώ περισσότερο.😭👎

SPOILER: δε ξερω πραγματικά τι θα γίνει:(  😂😢