Dare To Be Different

κεφάλαιο 14ο

Ξυπνάω και βρίσκομαι στο κρεβάτι μου με τα χτεσινά ρούχα.

Προσπαθώ να θυμηθώ πως βρέθηκα σπίτι και κατεβαίνω κάτω.

Βρίσκω την Λυδία να κοιμάται στον καναπέ αγκαλιά με τον Άγγελο.

Τους ξυπνάω αμέσως με την ελπίδα ότι αυτοί θυμούνται πιο πολλά από μένα.

"Ξυπνήστε αντε πήγε 12 η ώρα" λέω δυνατά.

"Τι φωνάζεις μωρέ πρωινιατικα" λέει ο άγγελος και με άγριο κοιτάει.

"Μην φωνάζετε έχω τρομερό πονοκέφαλο από χτες" λέει η Λυδία παραπονιαρικα.

"Αφήστε τα αυτά και πείτε μου τι έγινε χτες και πως βρεθήκαμε σπίτι μου" λέω με ανυπομονησία γιατί καίγομαι να μάθω τι ακριβώς έκανα.

Θυμάμαι κάποια πράγματα αλλά εύχομαι να μην είναι αλήθεια και ελπίζω να ήταν όνειρο η στην φαντασία μου!

"Λοιπόν θα σου πω εγώ. .." λέει ο άγγελος και κάνει μια παύση.

"Αντε πες τα γρήγορα και πάω να κάνω καφέ εγώ." Λέει η Λυδία και σηκώνεται και φεύγει.

"Λοιπόν ήμασταν στο club ήπιαμε και εσύ χορευες με την Λυδία μέχρι την ώρα που ήρθε ο Γιώργος." Λέει ο άγγελος

"Ναι σωστά θυμάμαι μέχρι εδώ!" Τον διακόπτω.

"Ε και εσύ βγήκες μαζί του την ώρα που ήρθε ο Στέφανος μέσα και σε έψαχνε."λέει πιο χαμηλά με την ελπίδα να μην το ακούσω.

"ΤΙ ΈΚΑΝΑ? πες μου απλά ότι κάνεις πλάκα!"λέω και αρχίζω να υστεριαζω... Καλά θυμόμουν αλλά αν είναι σωστά και τα υπόλοιπα που θυμάμαι έχω μπλέξει.

"Ηρέμησε και άκου, Ε μετά ο Στέφανος βγήκε έξω και σας είδε μαζί να φασωνεστε, ο Γιώργος έφυγε αμέσως και ο Στέφανος σου είπε ότι μετά από αυτό εχεις τελειώσει οριστικά για αυτόν. Εσύ τον παρακαλούσες και εκλαιγες αλλά αυτός τίποτα." Λέει αρκετά γρήγορα και προσπαθώ να συνειδητοποιησω τι ακριβώς έκανα.

"Δηλαδή μου λες ότι ο Στέφανος με είδε να φασωνομαι με τον Γιώργο και τον έδειρε.." λέω και τα πρώτα δάκρυα κάνουν την εμφάνισή τους.

"Τι γλυκό τον έδειρε για σένα."πετάγεται η Λυδία.

Γυρνάμε και την κοιτάμε και οι δύο με άγριο βλέμμα.

Αρχίζω και κλαίω δεν αντέχω άλλο και η Λυδία τρέχει και με αγκαλιάζει,

"Εγώ να πηγαίνω καλύτερα να μείνετε οι δύο σας αυτά είναι κοριτσίστικα θέματα" λέει και φιλάει πεταχτά την Λυδία και φεύγει.