mektup 11

327 30 12
                                    

6 Mayıs 2014

-

Camdan hapishanemin kapısını

son kez kapatıyorum, Stiles.

Eski kendimi de kapattığım

gibi.

-

Sana ulaşmama o kadar çok az

kaldı ki.

-

İçimdeki belirsizlik duygusu

olmasa,

seni eskisi gibi

yine senden daha iyi biliyor

olsam.

Her an uçaktan kaçmanın bir

yolunu bulmaya çalışıyor

olur muydum?

-

Günler senin özleminle o kadar

hızlı geçti ki Stiles.

Ve ben ilk defa

hızla geçen zamandan

korkmadım.

Çünkü sonunda sen varsın...

-

Sen hayatımı kurtarmışken

benim her şeyini mahvetmem,

beni yeterince hırpaladı.

-

İzin verir misin

bu sefer benim düzeltmeme

her şeyi,

en önemlisi de

ikimizi?

-

Lütfen, Stiles.

Bana gülümse veya

'' Evet. '' de.

Düzeldiğime inan.

-


Yine ikimize inanabilir misin

senin her zaman yaptığın

ama

benim hiçbir zaman

yapamadığım gibi?





-



Bana veda eden o yalnız

sokaklardan geçiyorum.

Kalbim her an heyecandan

patlamaya hazır.

Yüzümde durduramadığım bir

gülümseme,

sana geliyorum Stiles.

-

Ne söylemem,

ne yapmam gerekiyor

hiçbir fikrim yok.

Tek emin olduğum şey sana geri

dönmem gerektiği.

-

Beni affeder misin?

-

Derek, emin olduğu tek şey sen olan.

Someone Like You//SterekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin