Bir dünya kurmalıydım kendime..
Bu öyle bir dünya olmalıydı ki
Sadece ben ve Rabbim olmalıydı..
Kimse girmemeli oraya..
Nefsin kötülüklerinden arınmış..
Şeytandan uzak tertemiz bir dünya
Söyleyemediklerimi, söyleyeceğim..
Anlatamadıklarımı, anlatacağım..
Benim dünyam olmalıydı..
Bu denli kalabalık içerisinde
Kendi yanlızlığımı hissetmiyeceğim
Ayrı bir dünya olmalıydı..
Nerde kurulmalıydı öylesiye bir dünya
Nasıl yaşıyorduk biz kendimizi bilmeden.
Nereye gideceğimizi tanımlamadan..
Sadece adı vardı yaşamanın..
Çok insan var.
Adını sanını bilmediğim çok insan..
Etrafımda ne yapıyordu bunlar
Böyle delice..
Ekmek kavgası..
Yaşama tutunma..
Ayakta kalma..
Hayat mücadelesiydi bu..
Taparcasına yaşıyorlardı mücadele de..
Elbette gideceği yer..
Toprak değil mi?
Hiç ölecekleri gelmez mi?
Akıllara..
Tek mücadele hayat mı olmalıydı?
Ahir için hangimiz mücadele ettik.
Bilinmezlikten... Bilinmezliğe...
Giden bizdik
Kendimiz yazardık
Kaderi ellerimizle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDAM
PoetrySevmek için önce dua gerek.. Dua et ki sevdan da sevgin de derinlerde hissedesin.. Dua et ki onun yokluğu ile kavrulurken, yokluğu onu sevmenin ta kendisiymiş diyesin..