love me back

chapter 17

To work under the wings of Mr. Bill Gates ay alam nating it takes alot.

Talagang hindi na matatapos si Gabriel sa mga pangarap niya.

Natural, wala pa ring itong panahon sa pagibig kung magpapakita ulit ako sakanya matutulad na naman sa dati.

Matutuwa nga si Gabriel kapag nakita niya ako, hahalikan ng maraming beses at yayakapin pero hanggang doon

lang yon.

Hindi ko pa rin makukuha ang attention niya ng buong-buo.

Hindi niya ako mabibigyan ng matagal na panahon.

Dahil nga may mga dapat pa siyang gawin diba.

May mga aabutin pa  nga diba?.

Kaya nga ito nagtatagumpay dahil buhos talaga ito kung magtrabaho.

Walang half o partial efforts lamang.

Kundi todo. Solid lahat.

Gabriel’s POV

Bukas pa kami aalis sa Cebu para naman pumunta sa Davao at doon naman kami paparada.

Hindi ako mapakali, pagkatapos ng tagumpay ko sa olympics, gusto ko namang regalohan ang sarili ko.

I canafford alittle pleasant distraction, I needs it.

At iisang tao lamang ang hinahanap ko sa mga sandaling ito.

Alam kong naririto lang sa Cebu si Chonna.

Alam kung pinapanood niya ako at ng mga magulang niya.

Pumunta kaya siya sa parade para makita ako kanina sa parade?

Tinitinganan ko ng mabuti ang mga taong malapit s aming float.

Baka nandon lang si Chonna.

O kahit ang mga magulang man lang niya pero kahit isa man lang sakanila ay wala akong nakita.

I can’t blame her.

Pagkatapos ba naman ng nangyari samiun noon sa maynila.

Hindi pa rin ako nakipagcommit ng sarili ko sakanya.

I’m still wishing na kahit ganun nangyari samin magpakita pa rin siya sakin.

“momy, hindi po ba komokontak sa inyo sina aling Justina at mang Harold?”

Tinanong ko kay momy habang nagkakape kami sa isang coffee shop sa hotel na aming tinutuluyan.

“how I wish na kontakin nga sana tayo ng pamilyang iyon. Sana man lang tumawag sila dito sa hotel. Nagbilin nga

ako sa lobby, sabi ko, kung may tatawag na ganitong pangalan, ikonekta kaagad sa atin o kaya sabihin saatin

kaagad. Regular akong nagtsi-check sa counter, wala pa rin daw”

Malungkot na sabi ni mmy

“gusto mong makausap si Chonna, Gabriel”

Diri-diritdong tanong ni dady

“oho, naririto na rin lang ako sa Cebu”

Hindi naman din ako nagdeny, ei sa namimiss ko na nga siya

“kung talagang gusto mo siyang makausap,ank. Pwede tayong manawagan. Gamitin natin ang medya na alging

nakatutok sayo”

Excited na sabi ni momy

Lam ni momy na kulang ang tagumpay ko kung kulangdin sa pagibig.

“naisip ko na rin iyan, momy. Kaya lang baka naman wala talagang balak si Chonna na makipagkita at

makipagkamustahan sakin? I better respect her decision”

“baka naman gusto pero ayaw lang na siya ang mauna?”

Makahulugan ang sinabi ni dady pero di ko rin alam kung ready na ba talaga ako.

“k-kaya ko namang umuna sa pagkontak kay Chonna.. k_kya lang, K-konting panahon lang naman talaga ang

kaya ong ibigay sa kanya.. b-baka masasaktan lang siya muli”

Nauutal na sabi ko

“sige, Gabriel. Itodo mo na muna. Hanggang hindi mo matatapos ang iyong plano sa buhay. Huwag mo na nga

lang munang isipin si Chonna. For her sake, kung hindi mo pa siya kayang mahalin nang lubusan.. bakit mo nga ba

siya hahanapin?”