Beni Tanımadan Yaşa

4.Bölüm

Sabah erken saatlerde kalktım. Kendimi iyi hissediyordum. Ateşim düşmüştü.Etrafa bakındım gözlerim onu arıyordu.Yukarı çıkan bir merdiven vardı. Acaba ordamı gidip baksam mı? Diye düşünürken ayaklarım zaten beni merdivenlerin başına getirmişti.Bir iki adım attım.
_Küçük hanım  oraya çıkmanız  yasak.

    Bu ses beni korkutmuştu. Arkama döndüğümde  jiin elinde odunlar vardı.
_Ben şey ... Sizi göremeyince belki ....
_Tamam tamam açıklama yapmana gerek yok.Ama anlaşalım yukarı çıkmak yok oldumu.Bu arada isminizi öğrenebilir'miyim?
_Aa haklısınız ben Kader...
_Peki tanıştığıma memnun oldum.  Nasılsın kendini iyi hssediyormusun.

   Ihı... Bu soruyu sorduğunda akşam olanlar aklımdan geçmeye başlamıştı .Şapşal salak diye kendime kızdım durdum.
_Evet iyiyim.Ateşim düşmüş.
_O zaman bize güzel bir kahvaltı hazırlar mısın?
_Tabiki de.
   
Ben mutfaktakahvaltı hazırlarken oda odunları şömineye atıp yakmaya çalışıyordu .Çok utanıyorum ondan, yüzüne bile bakamıyordum. Tam olarak birşey hatırlamıyordum.
_Ateş oldu kahvaltı hazır  mı?
 
Hazır gibi demek için arkamı döndüğümde tam yanımda duruyordu.Korktum sanki biraz fazla yakın gibi duruyordu. Elim ayağım birbirine dolandı .O ise çok sakindi sanki beni görmüyordu.
_Hazır siz oturun ben getiriyorum.
_Tamam ama çabuk ol çünkü acil bir işim var.
    Sofrayı hazırlamıştım .Kahvaltının sonuna doğru benimle konuşmaya başladı.
_Kader Hanım ben bugün gidiyorum. Tabiki de sizede gidin demeyeceğim.  İsterseniz burda kalabilirsiniz.Üst kattaki eşyalarımı alacağım.Orayıda kullanabilirsin.Akşama doğru özel bir uçak ile evime gideceğim.

O  konuştu ben dinledim. İçimden benide götürmesini  için yalvarmak geldi.  Ne demeliyim ona herşeyi anlatsam beni kurtarmak için birşey yapabilirmiydi . Sus Kader sus .Ne diyorum ben anlatamam kimseyi .Güvenemem kimseye. İlk kural hayatta kalmak istiyorsan kimseye güvenme.
_Yok bende artık gideyim. Sizede çok zahmet verdim.
_Olur sen bilirsin. Neyse Kader ben yukarı çıkayım eşyalarımı toplayacağım , sana afiyet olsun.

Gidiyor, belkide susmamalıydım  .Söylemeliyim ama olmuyor olmuyor çesaretti mi , yoksa güvenim mi yok bilmiyorum.

_Şeyyy. ..
_Evet birşey mi diyecektin
_......yok sadece yolunuz açık olsun. Tekrar teşekkür ederim.

Eşek kafam bir an cesaretimi toplamıştım niye  söylemedinki .
Ne diyecektim benide götür falan mı.
Yok yok olmaz.....
       
Gün boyu aşağı inmedi .Acaba yukarıda ne yapıyordu ki böyle sabahtan beri orda .Canım çok sıkıldı.Acaba bende yukarı çıksam mı.Bir bahane bulup yanına gitmek istiyorum.Buldum kahve yapıp götüreceğim.
Elimde iki fincan ile yukarı doğru çıktım .Kapıyı tıkladım. Uzun süre ses gelmedi. Kapıyı açmak için  doğruldum .Tam o sırada kapı kendisi açıldı.
_Ne oldu birşey mi istedin Kader .
_YOK hayır kahve yaptım kendime içersiniz ,belki diye sizede getirdim.
_Teşekkür ederim Kader.
_....
_Evet başka birşey demiyeceksen ben işimin başına geri döneceğim.
_Yok hayır , afiyet olsun. Eğer bir yardımım dokunacaksa ben aşağıdayım seslenmeniz yeterli ,ben hemen gelirim.
_Teşekkür ederim. Ama gerek yok.