The Phantom Of Fear

☪hapter 1

Ο πρώτος της παρέας είναι ο Ραιαν και ειναι 19 ετων.Ειναι έξυπνος και όμορφος με γαλάζια μάτια και μαύρα κατσαρά μαλλιά.
Ο δεύτερος είναι ο Στιβεν 20 ετών.Μπουφος  αλλά ομαδικός,ειναι πολύ καλοι φίλοι με τον Ραιαν. Η Βιολέτα είναι το πιο μυστηριώδες κορίτσι που έχει συναντήσει ο Ραιαν, είναι άσσος στην σκοποβολή με κλόμπ, έχει την συνήθεια να βάφει τα μαλλιά της μοβ και το ασυνήθιστο χόμπι της μαύρης μαγείας. Οδηγεί μηχανάκι, έχει καφε μάτια και είναι ασυνήθιστα ψηλή. Η Χάρλεϋ, φαν των anime, expert στις πολεμικές τέχνες, ιδιαίτερα στο judo. έχει γαιδουρινό πείσμα, δεν μπορείς με τίποτα να της αλλάξεις γνώμη, ενώ είναι πολύ οξύθυμη και αγοροκόριτσο. Ξανθιά με μία πλεξούδα με μαύρη μπαντάνα και πράσινα μάτια.
Και ο τελευταίος μας ο καμεραμάν της υπόθεσης ο Φελιξ.Ομορφος και αυτός αλλά πονηρός και γουσταρει την Βιολέτα.

Ντριιιιιιιννννν.... Ντριιιιιιιννννν....
-Ναι ναι εντάξει σ'άκουσα, μουρμουρισε βαριεστημενα ο Ραιαν. Ηταν ήδη 19 χρονών, μπορεί και 19,5, δεν ήταν σιγουρος, και δεν είχε ακόμα αποκτήσει εκείνη την ενέργεια που είχαν τα παιδιά της ηλικίας του.
Ο πατέρας του το του έλεγε συνεχώς. Και θα το έλεγε ακόμα, αν ήταν εδω.
Αλλά δεν είναι, οπότε δεν θα έλεγε τίποτα.
-Ραιαν!(Πω ο Στιβεν είναι...)
-Μμμ...
-Τι σε ξυπνησα?
-Τι λες τώρα. Ποιος κοιμάται έξι η ωρα τα ξημερώματα?
-Μην ξεχάσεις το απόγευμα, οκ? Συνέχισε αγνοώντας τον Ραιαν.
-Ναι ναι καλά εντάξει.
-Ναι ναι εντάξει αλλά μετά με στηνεις.
-Καλα. Να πάω να πάρω εγώ την Βιολέτα και εσύ την Χαρλευ?
-Τι λες ρε? Τι να την κάνουμε την Βιολέτα?
-Γιατι ρε έχεις πρόβλημα?
-Οχι ρε αλλά είναι φρικιο! Δεν την έχεις δει πως βάφει το μαλλί της? Σαν ούφο είναι!
-Ε για να σου πω. Η Χαρλευ που σε έχει δύο φαπες δεν είναι?
-Η Χαρλευ είναι άλλο.
-Ναι αυτήν τη γουσταρεις.
-Δεν μπορώ να το αρνηθω... Καλό κομμάτι.Λεει ο Στιβεν.
- Τεσπα..Τα λέμε το απόγευμα.
Κλείνει το τηλέφωνο και πεφτει ξανά για ύπνο.
Γυρνούσε από την μία γυρνούσε και απ την άλλη αλλά ύπνος δεν τον επερνε.
Σκέφτηκε να σηκωθεί και να γράψει στο ημερολόγιο του μα ξαφνικά τον έπιασε ένας οξύς πόνος στο στήθος του και τον έριξε στο πάτωμα.Υστερα που ο πόνος σταματήσε,χτύπησε το ξυπνητήρι του 7:00 ακριβώς...Μα πώς περασε τόσο γρήγορα ή ώρα; Αναρωτήθηκε.Σηκωθηκε και πήγε στην κουζινα.
Εκεί ήταν η μητέρα του.
-Καλημέρα ηλιαχτιδα μου.Λεει με στοργή και μητρική αγάπη
-Βρε μάνα σου 'χω πει τόσες φορές να μην με λες 'Ηλιαχτιδα'.
-Καλα γλυκιά μου ηλιαχτιδα.
-Μαναααα!!!!
-Καλα χρυσο μου,αφαιρεθηκα.
-Χαχαχαχαχαχαχαχα!Κάνει γελώντας ο μικρός αδερφος του Ραιαν που καθόταν πίσω τους εδώ και ώρα.
-Εσυ τι γελας; Σπασμένο πεπόνι.
-Ποιον ειπες σκασμενο πεπόνι κοκκινομουρι;;
-Αμα σε πιάσω στα χέρια μου....
-Τι θα μου κάνεις; Λεει ο Στεφαν (μικρός του αδερφος) ειρωνικά.
-Θα σ- Τον κόβει ή μητέρα του.
-Για σταματηστε,σαν  οχταχρονα κάνετε ,ακομα να μεγαλωσετε....
-Αυτος το άρχισε.Λεει ο Στεφαν.
Ο Στεφαν ειναι 16 ετών.Ειναι ξανθός με πράσινο-καφε μάτια.
-Καλα έλα πάρε το κολατσιό σου και γρήγορα για σχολείο.Λεει ή μητέρα του.Και συ Ραιαν θα αργισεις για την σχολή.
-Τρεχω στο δωμάτιο μου και φοραω ότι βρω στην καρέκλα μου και την τσάντα μου και είμαι έτοιμος να φύγω.

Στον δρόμο για την στάση είδα ένα αγόρι περίπου της ηλικίας μου να ξυλοκοπει ένα κορίτσι,και αυτό της ηλικίας μου.
Τρέχω γρήγορα προς το μέρος τους αλλά το αγόρι μόλις με είδε τρόμαξε και έφυγε.
Πήγα να βοηθήσω το κορίτσι.Ηταν σαν άγγελος.Κατασπρο δέρμα,γαλανα μάτια και τα μαλλια της ξανθά
Το μάτι της ήταν μαυρισμένο και τα χείλη της ματωμένα.
-Αχ,ασε με. Μου λέει με υφος προσπαθώντας να σηκωθει.
-Γιατι σε χτυπισε αυτος;
-Εσένα τι σε νοιάζει;Γκομενος μου είσαι;
-Οχι απλά θέλω να βοηθήσω.
-Χμ!Σηκώνεται πανω.Θεε μου ήταν πολύ κοντη.
-Φεύγω.Κανει και ένα ανασυκωμα τα μαλλιά της στην μουρι μου.
-By the way είμαι ο Ραιαν.
-Ντινα.Λεει ξερά.
-Ποσο είσαι;
-17
-Εγω 19
-Μπραβο σου.
-Ναι και γω χαρηκα που μιλισαμε.Αντιο σου...

Απομάκρυνομαι από το μέρος της και αυτή αρχίζει να κλαίει.

Μα καλά που πήγε ή ευγένεια και η φιλικότητα;

Το πρώτο Chapter έφτασε στο τέλος του.Ελπιζω να σας άρεσε μέχρι τώρα ή ιστορία μου.
Εύχομαι να έχετε μία ωραία μερα💘💘
Btw ο Ραιαν έχασε τον πατέρα του πριν 2 μήνες.😔
Να πω επισης πως σε αυτό το κείμενο με βοήθησε και η καλή μου φίλη
Μελίνα!

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖