The Enigma and the Curious Little Thing

Chapter Two

Zarlette's P.O.V.

"Bye anak! Good luck sa bago mong school!" Sigaw ni mama na nasa loob ng sasakyan.

Napairap nalang ako at hindi na ako lumingon. Nakakahiya kaya! Ang daming estudyanteng nandito sa front gate.

Yeah, you guessed it right. Hinatid ako ni mama dito sa BangtanMin Academy dahil mamimiss na saw niya ako and besides, first day ko pa naman. Dorm kasi ang school na 'to.
TSS. Ang o.a. na ni mama. Por que nakabili na ng dress sa Forever 21 at ganyan na ang ugali niya (-_-)

Kinuha ko kung mga maleta ko at pumasok na sa school. Okay, in fairness ang ganda ng school na 'to.

"Excuse me,miss. Nasaan ba ang Guidance Office?" Tanong ko sa isang babae na nakaupo sa damuhan habang nagbabasa ng libro.

Tinaasan niya ako ng kilay. "Find it by yourself." Sabi niya at tumayo na. Tapos nilayasan niya ako. Leche.

Tinawanan lang ako ng mga tao na nakakita sa nangyari at narinig ko pa ang mga bulong-bulongan nila. But wait, bulongan ba talaga?

"Haha. Ayan kasi, feeling close ang peg."

"Oo nga, kabago-bago pero ganyan na ang ugali niya."

"Tama na girl, at kung makaasta na parang ang ganda-ganda niya"

Napatingin ako sa babaeng bumulong sa kanyang kasama. Kinuha ko kung bokken sa bag ko at itinutok sakanya with such speed at nanginginig siya-—hindi dahil sa takot, kundi dahil sa pressure na nasa bokken ko. And I'm sure she felt it.

"Ulitin mo hung sinabi mo kanina miss? And this time, make it louder. Na makarinig hung lahat na nandito."
I said in my coldest voice.

Napangisi siya sa sinabi ko. "Nababaliw na ba? Bakit ko naman—"

Hindi ko siya pinatapos at tumapak ako sa balikat niya. Tumalon na ako and I slashed my bokken on her back.
Wala namang problema diba? I read the rules. Refer to Rule 3.

Napasigaw naman siya sa sakit at napagasp naman ang mga tao sa paligid habang nakatingin sa likod niya.

May ice crystals na namumuo sa likod niya that stopped the blood from flowing. As much as possible, ayokong makakita ng dugo kasi nakakasuka. I transferred the icy energy from my hand to the bokken which caused it to form ice particles on it.

OK, baka nagtataka kayo. Bakit bigla-biglang may mga powers achuchu ako na wala naman ako sinabi sa mga previous chapters. This world we're living in, is different. It's the world where abilities actually coexist. Meaning, normal lang ang makakita ng abilities. But the reason why the students gasped a while ago is because of my abitity. Ice.

Ice is one of the rarest abilities here in this world. At minsan ka lang makakita ng ice power user kaya ganon.

"What the fuck is going on here?" Napalingon naming lahat sa nagsalita— well except sa babae na inatake ko kanina, nawalan kasi ng malay.

Tumayo naman ang kaibigan ng babaeng bruha at tinuro ako. " Inatake ng babaeng yan ang kaibigan ko." Sabi niya at nagsmirk sa akin.

Aba makasmirk wagas pero kanina at parang nawawalang tuta.

Teka nga, sino nga ba ang lalaking ito?

----
Abangan. Sorry if short.