POV: Alexandra De Vera
CHAPTER I: Juniors to Seniors
Prologue:
Kung sino pa yung higit mong kinaaasaran, siya yung minahal mo..
Ako nga pala si Alexandra De Vera, Sixteen years old, at fourth year college sa Batherson University. Ako ang student council president at simula pa nung first year ako, kasama na ako sa mga pinagkakatiwalaang miyembro ng student council. Minsan naisip kong umalis na sa posisyon ko, kaso ang problema, sino pang papalit sa'kin? Etong mokong na vice president? Asa ka naman, NO WAY!
Dito kasi nagsimula yun...
Nung third year highschool ako, syempre, paeasy easy muna tayo, bata pa eh, ienjoy muna.. Dito sa school na 'to, nakilala ko si Danica. Transfer student sya nung first year, at tahimik syang tao. Pero syempre, kung ako ba naman ung miyembro ng student council, natural lang magsidaldalan ang mga tahimik na estudyante dito, kasi syempre, dapat lahat nagkakaayos. Edi eto na nga, umaga, medyo magulo pa ung buhok ko pag pasok ko sa school kasi male-late nko.. Naku po!
Takbo! Takbo! Bilis pa! Ang kukupad kasi ng mga taong naglalakad dito.. At finally, nakaabot ako sa klase. Hingal na hingal ako nun..
"Hi!" sabi nung isang lalaking lumapit sakin na tila may pangasar na ngiti.
"Ang ganda mo ata, hairstyle palang oh."
Hindi ko sya pinansin at umupo na sa upuan ko, nag ayos ako ng sarili.. Ang laking gulat ko na lng... SEATMATES pala kami ng ulupong na yun.
"Psst." may babaeng sumitsit sken.
Pag tingin ko sa may bandang likod ko, andun si Danica.
"Ano?" sabi ko
"Wala, bakit parang ang init ng ulo mo?"
"Ikaw ba naman ang muntikan ng malate dahil dun sa mga makukupad na tao sa labas, tapos pag dating mo ganto pa salubong sayo, lalaking mapangasar. Marion ata yun?"
Narinig kong tumawa ng mahina yung lalaki. Kaya kinompronta ko sya.
Nga pala, yung lalaking yun? Si Marion yun.. Marion Cruz. Isang miyembro din ng student council. Isa sa mga pinaka malakas mangasar sa buong batch ng mga third year nuon.
"Oh, bakit natawa ka? Kausap ka ba? Alam mo ba ung BOUNDARIES na tinatawag?" sabi ko, masama ang tingin ko saknya, tila naiinis. Oo, NAIINIS AKO.
"Masama ba? Tsaka, ikaw ba yung tinatawanan?" tanong nya ng paasar
"At sa'n ka natatawa? Baliw ka ata. Dun ka sa mental."
"Baka gusto mo ikaw ang dalhin ko dun? Baliw ka ata sakin eh." biglang banat niya, ah ganun? may taglay na kakapalan ng mukha ang lesheng lalaking 'to. Guys are such jerks, aren't they?
"Feeler ka masyado. Wag kang cattleya filler (feeler)" sabi ko.
"Hala? Anu daw? Cattleya? Pogi kong ito, mukhang notebook?"
"Tss." yan lang tanging nasabi ko...
At dumating na yung prof at nagsimula magklase
Lunch time na nun, biglang may umakbay skin..tumingin ako kung sino at guess what? SYA NANAMAN.
"Ano bang kailangan mo?" sabi ko nang tinabig ko ung braso nya palayo sa'kin
"Wala. Wala 'kong magawa eh."
Nagwalk out ako at hinanap si Danica, hihingi sana ng pasensya kasi si Marion nlng yung nakausap ko, nonsense pa..
==============================================================================
