"I'm really really sorry. But I have to do this.
"No. Please. Don't leave me. I might die from pain. Please no."
"I'm so sorry."
Binaba ko yung call. I'm crying. Pero eto lang yung nag iisang paraan para hindi na siya masaktan. .
Sorry Jom ...
~
Dumilat ako. Another day, another chapter.
Grabe isang taon na ang nakakalipas ng maghiwalay kami.
I met so many guys, but I never get too attached to them.
Marami akong naka fling. Pero ni isa wala akong sineryoso. At hindi ko sila seseryosohin. Maliban sa isa.
Namimiss ko siya pero hindi pwede. Wala akong karapatan mamiss siya. Kasi wala akong kwenta.
Ako nga pala si Cheska, pero ang tawag nila sakin ay Che. Nag karoon ako ng boyfriend na minahal, sineryoso and yet I took him for granted.
Naalala ko nanaman kung pano ko siya iniwan. Akala ko naaawa lang ako sakanya pero hindi pala. Akala lang lahat ng yun.
"HOY! ... Kanina ka pa tulala jan. Ano nanaman iniisip mo gaga?"
At yan si Jane, ang enggrata kong kaibigan. Siya ang nakakaalam sa lahat. Sa lahat ng nangyari sakin at sa ex ko.
"Wala. Ay! Palaka." Naramdaman kong nagvibrated yung phone ko.
Binasa ko kung sino nagtext.
Jom ...
Nagtext siya.
Binuksan ko agad.
To my dismay. Isang GM.
Nagvibrated ulit.
Siya ulit. But this time hindi na GM.
Di nagreply. Busy. Hindi yun GM.
"Oyoyoy! Ngingiti ngiti mo jan? Sino yang nagtext? Patingin." Akmang sisilip siya. Pero agad kong nalayo sakanya.
"Sayo nagtext? Diba hindi? Wag kang chismosa."
"Hmp. If I know kaflirt mo nanaman yan."
"Hmp. Hindi mo lang nabasa e. Haha." Napatingin ako sa oras. Aba't ang gaga. Late na. "Oy! Late kana gaga. Ano dyan kana lang forevah?"
Nashock pa siya. E lagi namang late.
"Tarages. Bat ngayon mo lang sinabi? Sige na babush."
At hindi nako pinag antay mag salita at humarurot na ng takbo.
Tinignan ko ulit yung text. Napingiti ulit ako.
Nireplyan ko siya.
Sorry, kala ko GM yun e. Kamusta?
Sent!
Naligo ako't nag ayos para sa work ko. Yes nagwowork nako yet I'm 19. Kumuha ako ng two years course ng HRM. Kaya ngayon sa isang hotel ako nagtatrabaho.
Tinignan ko ulit yung phone ko pero di na siya ulit nagreply.
Hmm. Baka busy.
~
Nang makarating ako sa hotel ay dumeretso nako sa quarters.
Then I'm ready.
~
One week later. Isang linggo nang di nagrereply. Bat ba ko nadidisappoint? Hayy.
Kagagaling ko lang sa trabaho. Nakakapagod.
YOU ARE READING
Pain
عشوائيPain is the physical feeling caused by disease, injury or something that hurts the body. Mental or emotional suffering. Sadness caused by some emotional or mental problem.