FALL FOR YOU (Super Junior Yesung) [SuJu fanfic]

Chapter 1 : The ArrivaL

P.S: Annyeong chingu! This is the first chappie of this fanfic. I hope you like it. I'm sorry if you happen to find some typos and grammatical errors. Am lazy in proofreading. Haha, kung may makita lang naman kayong mali sa story na to. Please comment and vote if I deserve it. Saranghae! :*

* * * * * * * * * *

Chapter 1

Ruri-chan's P.O.V:

Incheon Airport . . .

"Omo! Ang ginaw pala rito sa Korea. Grrr . . . Sana nagsuot man lang ako ng makapal na jacket. Tama nga yata ang sabi sa akin ng cousin ko, mamamatay ako rito dahil sa klima nila. Wala naman kasi akong sweater. First time ko kayang mag-travel abroad and to think ito pa talagang Korea ang pinili ko. Ano ba kasi ang nakain ko at nagplano pa akong mag-audition sa Kpop kpop na yan? Hindi pa naman ako sigurado kung matatanggap ako dahil hindi ako Korean. Aissh! Nasan na ba tong sundo ko? Hana Jung, where are you na ba?" Padabog kong sabi. Nandito ako sa Incheon Airport ngayon at kararating ko lang galing Pilipinas. Ito na nga yata ang mapapala ko dahil sa napakaengot kong dream. Ang maging Kpop singer at makita ang Super Junior lalong-lalo na si Yesung. Aissh! Ano bang exciting sa taong yon at bakit pinagkakaguluhan ng mga babae? Wala, curious lang ang peg. (-___-)

"Hello! Ruri-chan, come over here!"

"Teka, tama ba yung narinig ko? May tumatawag sa akin. Hindi kaya si Hana yon?" Tumingin ako sa mga Korean people sa harap kung saan mga sundo rin ng kung sinomang hinihintay nila. Sa bandang gilid may nakita akong kumakaway at mukhang ako ang kinakawayan niya.

"Ruri-chan, over here! It's me Hana Jung" Tawag ng babaeng kumakaway sa akin tapos nakangiti siya.

Biglang sumigla ang pakiramdam ko nang maaninag ko ang mukha niya. Si Hana nga ang tumatawag sa akin.

"Omo! Hana! Thanks God! You're here." Agad akong lumapit sa kanya habang hilang-hila ang luggage ko.

"What took you so long? I've been here for 30 mins already and it's very cold in your country you know. I just stood there shivering waiting for you." Pagtatampo ko sa kanya.

"Mianhaeyo unnie. I know you get cold that's why I brought you sweater." Naka-pout siya. Nag-apologize siya sa akin. Yah! Unnie niya ako dahil mas matanda ako sa kanya. She's 20 years old.

Lumambot ang puso ko dahil dinalhan niya ako ng sweater where in fact ginaw na ginaw na talaga ako. No wonder mabait talaga tong best friend ko.

"Yah! Gwaenchana and gomawo for this sweater Hana." I smiled at her at agad kong isinuot ang dala niyang sweater. Medyo nawala na rin yung ginaw ko.