Still nathan's POV
Anu kayang sinasabi ng nurse na 'needs to be strong' kinakabahan ako parang masamang balita at nag sisisi na ako ngayon dahil sana hindi ko na lang inaya/inimbitahan si celine na mag punta sa park siguro... hindi siya naaksidente at siguro... hindi talaga kami ang para sa Isa't isa kami baka nakakasama lang ako sa kanya at
ipapahamak ko lang siya...
-room-
"Doc. anu po ang nangyari sa anak ko?" Tita kiana
"Ma'am dideretsuhin ko na po kayo. Well celine, she is in a critical stage right now." Sabi ni doc. Hindi ko alam kung mag papasalamat ba ako na hindi siya namatay o sasaktan ko nalang ang sarili ko dahil nasa critical parin ang buhay niya, ano ng gagawin ko? nagagalit ako sa sarili ko! Kung hindi ko lang talaga siya tinawagan. Sana nakikita ko pa yung ngiti niya ngayon.
"Thank god nailigtas niyo parin sya" ngunit sandali lamang ay naluha na muli si tita pinilit na maging maayos.
"Pero hindi muna tayo pwedeng kumalma nasa critical stage parin siya at nagkaroon ng malakas na impact sa ulo niya kaya na coma siya at hindi namin sure kung kailan siya magigising. Nagkaron na din po ng blood cloth sa ulo niya kaya kailangan niya ng mabilisan na operation within one week pero walang facilities sa pilipinas para maoperahan ang ganyang kondisyon and that leads to have no choice but to transfer her as soon as possible" habang sinasabi ito ng doctor parang dinudurog ang puso ko.
"Ok Doc. pls do what's best at mag bo-book narin po ako ng flight" -tita kiana
Lumabas na kami ni tita kiana at habang nasa hallway nag usap kami ni tita kiana
"Sorry po talaga tita" habang umiiyak ako
"Anak, nathan don't be guilty dahil walang may gusto nito its--- its just an accident" at tuluyan ng lumakas ang hagulhol at hinanakit na kanina pang pinipigilan ni tita
"Diba po aalis na kayo ni celine" narinig ko iyon kanina.
"Oo pero kelangan anak para gumaling siya at kung gusto mo---" ayos lang saakin, siguro nga kailangan
"Ok lng tita kahit masakit kelangan po para gumaling siya"
"Salamat anak"
"At saka gusto ko rin po siyang makita ng nakangiti"
"Kelangan na namin umalis within a week"
At biglang lumabas si mama sa kwarto ni celine medyo naluluha si mama
"Oh kiana mag usap muna tayo" mama ko
"Mama aalis na po kasi sila tita kiana sa pilipinas para mapaoperahan si celine sa ibang bansa pwede po ba na dito muna ako sa hospital"
"Sigeh ayos lang sakin" mama. pero medyo naluluha pa
"Thank you po"
"Ahh nathan kakausapin ko lng ung daddy ni celine kaya mauna ka na sa kwarto"tita kiana
Pumasok naman ako sa kwarto at kinausap si celine
Each day prng ang tahimik ng mundo ko.
Katabi ko siya palagi pero hindi ko naman makausap
Nakaka depress pero kelangan maging strong at malapit narin siyang umalis
Araw araw din kinakausap ko siya pero hindi ko binabanggit na ma gusto ako sa kanya at
.
.
.
1 week later
"Celine saka ko nalang sasabihin sayo yung gusto ko sabihin kapag nagising kana at kapag nakikita ko na ulit ung ngiti mo hihintayin kita..." sabay tanggal na ng kamay ko sa kamay niya and for the first I left a kiss on her back hand
Si mama rin umiiyak na ng sobra kasi mahal niya si celine na parang anak na rin niya
Sana nga magising na siya at sana masabi ko na sakanya na mahal ko siya
Basta maghihintay ako
Someone's POV
Bakit ako nandito sino ang mga yan at parang wala akong mahawakan hindi rin nila ako marinig?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"The living dead will always be unhappy" -cr. to the owner
Ano kaya ang mangyayari dito sa lover's na ito bakit parang tragedy ata? well manghula na kayo ng gusto niyong i-expect sana mahulaan niya
Sorry for the short update at sorry din po dahil oa ang mga tao dito :3
