Ako yung NILALANG na may unfinished business at hindi ko nga alam kung tanggap pa ako sa mundong ito. Loner ako walang buhay at walang emosyon. Wala din akong pakiramdam. Nakikita ko sila pero di nila ako nakikita. Matagal ko ng pangarap ang maging tao. Gusto ko kasi maranasan ngumiti, tumawa, umiyak, at magmahal... Masaktan, handa akong masaktan kahit hindi ko pa yun nararanasan. Ang huli ko lng naalala ay sigaw... ako si kim, walang apelyido at kinakatakutan dahil isa akong multo. Gusto kong maging tao kahit imposible. Gusto kong maramdaman na maging masaya. Gusto balikan yung mga naiwan ko. Alam ko selfish pero kasi gusto ko talaga maranasan maging tao bago ako mag pass-away
Nakakatakot, panget, mamamatay. Yun lagi ang sinasabi nila sa katulad ko.
Panu kung maghanap ako ng paraan para maging tao?
Na sana nakakaramdam ako bago ako umalis dito sa mundo I mean hindi na nga ako nakikita ng mga tao pero andito parin ako di pa ako nakakatulog ng mahimbing. Gusto ko pa kilalanin yung sarili ko at kung sakaling maalala ko kung may nagmamahal pa sakin. Magiging madali kaya ito? Haruman
Third person POV
Si kim. Ni hindi nya alam kung sinong magulang nya at kung kelan sya ipinanganak, wala syang alam sa mundo... At oo multo sya. Ikukwento ko kung anung nangyari sa buhay nya.
Ng bata pa siya ang totoong pangalan nya ay celine clyne. Madalas inaaasar siya ng mga bata sa pagiging tahimik niya at mahiyain pero ang hindi natin alam ng iba ay isa siyang matapang na bata. May masaya siyang pamilya. Inaalagan siya ng kaniyang ina na si kiana clyne.
Ang tanong bakit nga ba sya naging multo at ano ang MGA unfinished business nya? Shempre ang isa dun ay gusto nyang makilala ung sarili nya pero.... paano?
Simulan natin ang istorya ni celine para malamam pa natin yung mga unfinished business niya
17 years earlier...
"Aray!!!!!" Yan lang ang nasabi niya sa pagkaka dapa niya. Ayaw na niyang magsalita at patulan ang sadyang pagtulak sakaniya
"blehhhh nadapa hahahahha lampa!" Ganyan ang naririnig ni celine pero hindi niya ito pinapansin dahil alam ng mundo na siya ay nag-iisip ng matalino.
Sya si celine "kim" noon. Laging inaasar simula bata pa.
Tumahimik nalng si celine "kim" at umalisz
Isa katangian ni celine "kim" noong ito'y bata pa ay ang hindi nito pagiging iyakin. Sa totoo nga mas magaling pa sya sa inaakala ng mga tao. sing-tibay sya ng isang puno at siguro hindi sya laging nakaka-let go kasi bawat mga pangako na inuukit sa kanya lumipas man ang panahon mananatili parin yun sa kanya, kahit bata plng sya ay marami na syang alam sa buhay.
-recess-
"Pwede ba ako sumabay sa inyo?" Tanong ni celine "kim" sa kangang kaklase na kumakain ng sama-sama
"Hahahahaha!!! really sasabay ka samin?" sabi ng ibang mga bata. Alam na niya na ayaw sakanya ng mga kaklase nito.
"Seryoso ako" isang matandang bata si celine "kim" matalino at kakaiba mag bigay ng salita hindi mo ito aakalain sa isang bata. Kaya ganito ang pakikitungo niya.
"Yuck lumayas ka na nga!" Pahayag ng iba pang bata
"Edi lalayas" Akala niya mag babago ito ngunit, akala lang. Mahinahon siyang umalis.
Normal naman ang buhay ni celine "kim" pero ayun nga binubu-bully nga siya.
Pumunta nalang siya sa dati niyang tambayan. Sa may puno sa may likod ng school kasi walng tao doon. Nang pumunta siya sa may puno, nakita niya na may batang umiiyak. Lalaki yung bata at mukang may problema.
